Column: ‘Vreemde vraag in gemeentelijke enquête…’

Door: Hermen de Graaf. Vreemde vragen bestaan, net als domme (Bijvoorbeeld: ‘Zit daar iemand?’ waarbij de vragensteller wijst op een lege stoel.) Zo’n vreemde vraag kwam ik tegen in de gemeentelijke enquête over de gebiedsvisie voor Kudelstaart. Per mail aangespoord door voorzitter Jaap Overbeek (die man verdient een onderscheiding) van de Kudelstaartse Dorpsraad besloot ik de vragenlijst in te vullen. (Dat kon overigens meerdere keren…).

En één van de vragen was: ‘Bent u werkzaam in de glastuinbouw?’ Zo ja, dan was er een meerkeuze vervolgvraag waaruit je kon afleiden dat de glastuinbouw in Kudelstaart wel een teruglopende bedrijfstak zou zijn. Ik vind dat vreemd. Natuurlijk zijn er onwenselijke situaties in de glastuinbouw, maar om nou te suggereren dat het in Kudelstaart einde oefening is?

Ik moest aan het verhaal denken van een tot taxichauffeur omgeschoolde bloementeler. Hij hád uitbreidingsplannen en wilde vernieuwen, maar zijn bank raadde dat af. Met als argument dat er wel woningbouw zou komen. Maar als je als bloemenkweker niet investeert en je collega’s doen dat wel en verbeteren bijvoorbeeld de kwaliteit, dan kom je op achterstand. Zoals in zijn geval, zijn bloemen werden minder goed betaald. De doodslag voor zijn bedrijf was dat er vanwege de nabijheid van Schiphol geen woningbouw zou komen…

Er zijn toonaangevende (glas)tuinbouwbedrijven in Kudelstaart. En aan de andere kant van de Hoofdweg, dat is dan De Kwakel, ook wereldspelers in de markten waarin zij actief zijn, wereldmárktleiders zelfs.

Allemaal onderdeel van een springlevend cluster, ook wel Greenport Aalsmeer genoemd. Zo’n cluster heeft een bepaalde omvang nodig om rendabel en toekomstbestendig te zijn. Neem de aftakking van een pijpleiding voor CO2, een hulpstof voor plantenteelt, vanuit de Rotterdamse haven naar het tuinbouwgebied Aalsmeer/Kudelstaart/De Kwakel. Dat vergt een miljoeneninvestering én is tegelijk een belangrijke bijdrage aan circulariteit. Maar dat kan alleen als de bedrijven groot genoeg zijn. En er zijn in Greenport Aalsmeer plannen voor warmtenetten. Want de glastuinbouw is een belangrijke speler in de zo noodzakelijke energietransitie (besparing, hergebruik, warmte-koude-opslag, innovaties in samenwerking met andere sectoren, optimalisering beheer elektriciteitsnetwerken, etc.)

In de circa duizend bedrijven die bij de greenport horen werken 50.000 mensen fulltime, zij realiseren een product- en dienstenomzet van 5 miljard per jaar en de bedrijven zijn wereldwijd in 140 landen actief. Een zeer veelzijdige sector. Van veredeling, dat is het kruisen van planten om verbeteringen te verkrijgen, tot de bijna spreekwoordelijke vaas op tafel. En van leverancier van energie, grondstoffen en wetenschappelijke en praktische kennis tot (internationale) logistieke dienstverlener. Daar kun je niet zomaar stukjes uitknippen. Want juist die veelzijdigheid en specialisatie maken de greenport sterk.

En dan nog iets over die vraag: ‘Werkt u in de glastuinbouw’? Zelf werk ik al ruim veertig jaar in en voor de sierteeltsector en daar zit veel glastuinbouw bij. Maar werk ik daardoor in de glastuinbouw?

En waarom wordt niet de vraag gesteld of je op Schiphol werkt – voor het milieu in onze directe omgeving is dat een gevaarlijke bedrijfstak. Of de transport- en logistieke sector: onze omgeving is gevuld met foeilelijke opslag- en distributiedozen. Dan zie ik liever bloemen en planten…

Bloemen maken mensen blij en geven troost. Planten bevorderen gezondheid en welzijn. En ja, die bedrijven en organisaties in Greenport Aalsmeer -Royal FloraHolland voorop- mogen, nee, móeten, hun omwonenden wel wat beter deelgenoot maken van die pluspunten en van hun rol in onze maatschappij.

Hermen de Graaf is communicatieadviseur. Kudelstaarter – en bazuint dat ongegeneerd rond. Man van contacten, vooral in bloemenland. Twittert dat het een lieve lust is. Voormalig CDA-statenlid in provincie Noord-Holland. Jongleert graag met ‘duurzaamheid’ en ‘rentmeesterschap’. Eigenwijze kerel.