Column: Bram Landzaat

Vandaag wordt u getrakteerd op een gastcolumn. Dorpsdichter Bram Landzaat verblijdde ons met een spontane inzending die we met het oog op de afgelopen dagen waarin herdacht en gevierd werd, wel gepast vonden.

NIET VAN GISTEREN         (voor mijn kleinkinderen)

Waarom gedenken? Grote en kleine mensen komen op 4 mei samen? Alleen om te herdenken? Neen.Wij willen ook leren van het kwaad, dat onze voorouders bestreden hebben en van het goede dat zij tot stand gebracht hebben.

Anderhalf miljoen kinderen zijn in de Tweede Wereldoorlog door kogels en gas vernietigd, Waarvan vijf en twintig duizend in Nederland. Dat zijn bijna evenveel als het inwonertal van ons dorp Aalsmeer.

Hun namen zijn niet te lezen in de hal van de Tweede Kamer of in onze Burgerzaal. Daarvoor moet je naar Westerbork. Maar één naam kennen we allemaal. De naam van een Nederlands meisje, ik herhaal een Hollands meisje, in Duitsland geboren en op 15-jarige leeftijd in Duitsland bezweken. Zij is wellicht de meest bekende asylzoeker. Geen prins of koning, geen politicus of ondernemer, geen geleerde of kunstenaar, maar een jong kind, dat tussen ons heeft geleefd, Frank en onvrij.

Beste kinderen, menigeen weet het een en ander van het leven van Anne Frank, een Duitse vluchtelinge, die evenals zovelen, zo hartstochtelijk naar vrijheid snakte. Daarom waarderen wij die mensen, die in de oorlog ons land hebben gesteund om de bezetters te bestrijden en vooral degenen, die hun leven gaven.

De dichter Willem Wilmink schreef het lied “Als het net even anders was gegaan’’. Gezongen door Herman van Veen. Daarin de beklemmende zin: ‘’Als Hitler de oorlog had gewonnen, dan ……’’

En ieder beloofde het toentertijd. Het zou nooit meer zo worden als in de oorlog. We weten nu, dat het helaas niet waar is. Kijk maar om je heen. Overal nog worden mensen bedreigd en gemarteld. Zij, die strijden voor hun vrijheid worden beknot en beperkt in hun bewegingsvrijheid. Zij zijn slachtoffers van onder meer racisme, dat door anderen bevorderd, verbreid, gedoogd en gestimuleerd wordt. Hoe is dat mogelijk!

Ook hier in Nederland zit men elkaar dwars, fraudeert men en wil men ten koste van de ander meer, meer, meer en meer hebben. Wat dat ook moge zijn.

Vrijheid van meningsuiting ontbreekt te vaak. Velen op deze wereld mogen niet zeggen wat ze willen. Nee, zij moeten denken, wat ze zeggen mogen. Ik hoorde eens: Er is oorlog, maar niemand gaat er naar toe! Was dat maar waar.

De keuze tussen je wapens of je leven is toch niet zo moeilijk?

Wij allemaal, hebben de plicht om de wereld om ons heen zo leefbaar mogelijk te maken, zodat jullie ongestoord de verhalen van Astrix, Kuifje, Alfred Kwak of Pippi Langkous kunnen lezen. Of van de boeken van Annie M.G. Schmidt en anderen kunnen genieten. Natuurlijk willen jullie de voetbalhelden Johan Cruijff, Arjen Robben of Justin Kluivert blijven naspelen. En dat allemaal hopelijk in een wereld waarin geen verschil meer is tussen ver weg en dichtbij.

Schrijfster Mies Bouhuys ondersteunt ons allemaal door ons een spiegel voor te houden in haar prachtig  boek: Anne Frank is niet van gisteren!  

Laten wij dat ook zijn. 

Bram Landzaat