100 jarige Herman Verbeek actief op Facebook

Het zal je maar gegeven zijn, je 100e verjaardag mogen vieren in het bijzijn van je complete nageslacht. Het overkwam Herman Verbeek gistermorgen in de gezamenlijke ruimte van Rozenholm. De drie kinderen met aanhang, de vier kleinkinderen en negen achterkleinkinderen hadden allemaal vrijaf genomen om het feestje mee te vieren.

Het middelpunt van het feestje zat er aan de kop van een lange tafel nogal gehavend bij. De rechterzijde van zijn gezicht beschadigd geraakt door een onfortuinlijke val afgelopen week. Maar het humeur van de krasse baas gelukkig nog helemaal intact. Vriendelijk lachend liet hij alle aandacht en gelukwensen over zich heenkomen. Prikte een overdadig zoet verjaardagsgebakje mee en klinkte champagne op een nieuw jaar met de burgemeester. “Schrijf je er wel bij dat het non-alcoholisch is,” fluisterde Oude Kotte de pers toe. Ondanks het geroezemoes, kon de honderdjarige nog heel goed een gesprek voeren met de burgemeester

Cum Laude
De rasechte Aalsmeerder Herman Verbeek, zo horen we van zoon Jan en kleindochter Ellen, stond bekend als een harde werker. Met een eigen rozen- en anjerkwekerij op de Oosteinderweg richting Schinkelpolder, was hij altijd in touw. “Vader kon ook goed leren,” zegt Jan, “maar hij kreeg de kans niet omdat hij al vroeg mee moest draaien op de kwekerij van zijn vader die zijn opa al was gestart. Toen hij later op de avondschool zijn handelsdiploma haalde, slaagde hij Cum Laude met gemiddeld een acht en een half.”

De rozenkwekerij werd eind jaren ’90 verkocht. “Maar pa heeft wel tot het laatst aan toe meegeholpen. Stond op zijn 85e nog gewoon achter de sorteermachine.”

Man van gewoontes
Als gevraagd wordt Herman nader te omschrijven, komen de nazaten woorden en zinnen tekort. Dat hij een bikkel is, in veel dingen geïnteresseerd, over zijn liefde voor Frankrijk en ook dat hij op latere leeftijd de Franse taal nog heeft geleerd. Over de camping in de Dordogne waar hij vrienden leerde kennen en die zijn zoon en schoondochter later hebben overgenomen. “Pas is ook altijd een man van gewoontes. Hij heeft tientallen jaren met een groepje vrienden gescrabbeld. Maar ook jeu de boules deed hij graag. Hij was een van de eersten die daar destijds in de Spoorlaan mee begon en had zelfs professionele ballen aangeschaft. Door zijn leeftijd en wankel evenwicht lukt hem dat al een tijdje niet meer. Zijn jeu de boulevrienden hebben wel aan hem gedacht en kwamen langs met een mooi boeket bloemen.”

Gestopt met autorijden
De honderdjarige zit nog maar zeer recent in Rozenholm. Zelfstandig wonen aan de Oosteinderweg lukte echt niet meer. En aurorijden is er sinds een half jaar ook niet meer bij. Zoon Jan: “Op zijn 97e werd hij voor de laatste keer gekeurd en toen is zijn rijbewijs voor vijf jaar verlengd. Maar dat vonden we op het laatst niet echt meer verantwoord. Garage Nieuwendijk is daardoor zijn waarschijnlijk oudste klant kwijtgeraakt. Hij reed altijd Renault.”

Kleindochter Ellen voegt er nog aan toe dat opa erg bij de tijd is als het gaat om moderne ontwikkelingen: “Hij regelt zijn bankzaken online en zit nog gewoon op Facebook. Als wij jarig zijn, stuurt hij ons altijd een berichtje.”

Tekst en foto’s Arjen Vos

(advertentie)