Alles klopt aan ‘Murder on the Orient Express’

Door: Arjen Vos. Ga er maar aan staan. Ben je als toneelvereniging niet anders gewend dan te spelen op een breed, hoog en diep podium, moet je het plots doen met de helft van de ruimte. De Rijzenspelers blijken niet voor één gat te vangen en voegen zich, flexibel als ze zijn, naar de mogelijkheden en niet naar de onmogelijkheden. In ’t Anker achter de Oosterkerk spelen zij ‘Murder on the Orient Express’.

Noodgedwongen moest het Rijsenhoutse gezelschap verkassen omdat hun thuistheater De Reede binnenkort plaats maakt voor horeca en appartementen. En tja, waar in de omgeving vind je een zelfde soort zaal? Dat de club neerstreek in Het Anker is een godsgeschenk voor Aalsmeer. Uiteraard blijft de Rijzenspelers een Rijsenhoutse toneelvereniging, en gezien de vulling van de zaal tijdens de premiere afgelopen zaterdag vooral met hun eigen publiek, maar met de komst van de Rijzenspelers is Aalsmeer toch mooi weer een toneelgezelschap rijker. En dat is goed nieuws want na het verdwijnen van Oostend, Opgang en Toveraal in de jaren ’80 en ’90, kan er opnieuw toneel van hoog niveau bekeken worden. Althans deze twee weekeinden. En als je er snel genoeg bij was want helaas voor degenen die enthousiast raken na het lezen van dit stukje en graag een kaartje voor The Orient Express willen boeken; de twee resterende voorstellingen die dit weekend volgen zijn inmiddels uitverkocht.

Bewegende hoofden
Maar wat een meesterlijk stuk brengen de spelers van de 81-jarige vereniging op de planken van de recent verbouwde Ankerzaal. Alles klopt bij deze uitvoering van Agatha Christies meesterlijke moordverhaal. De wonderlijke geschiedenis is niet voor niets meerdere keren verfilmd en als toneelstuk populair bij gezelschappen waar ook ter wereld. Toch moet je maar durven dit uit te voeren met de beperkingen van een klein podium. De Rijzenspelers laten dankzij hun grote technische kunde en creativiteit de legendarische trein alle kanten oprijden. Het gevoel dat je als publiek aan boord zit wordt daarbij versterkt doordat je regelmatig van links naar rechts wit bewegen om tussen de hoofden door maar niets van het spektakel te missen. Al die bewegende hoofden in de zaal; de gelijkenis met een trein die een bocht maakt is snel gemaakt.

Geen zwakke schakels
Het acteerwerk is al even knap en geloofwaardig. De twaalf acteurs (een aantal met Aalsmeerse achtergrond) spélen geen rol maar zíjn hun personage. Geloofwaardig en tekstvast brengen zij hun karakter tot leven. Zwakke schakels konden wij niet vinden. Als er iemand uitgelicht moet worden is dat de rol van Daisy Armstrong, de eerste avond gespeeld door Keke Maarsen, dochter van Hercule Poirotvertolker Peter Maarsen. Zonder tekst maar met een timing, mymiek en uitstraling die doen lijken alsof ze voor het toneel geboren is. Een andere ster van de show is Ingrid Eekhoff in de rol van Mevrouw Hubbard. Hysterisch humoristisch hoe ze zich aanstelt en de zaal van gniffelen tot schaterlachen weet te krijgen.

Hopen
Gelukkig degenen die een treinticket hebben weten te bemachtigen. Zij gaan een avond tegemoet die hen nog lang zal heugen. En dan is het voor Aalsmeer te hopen dat de Rijzenspelers het voor hun volgende stuk opnieuw aandurven in ’t Anker op te treden en in dat geval minimaal een extra voorstelling inlassen. Het kan natuurlijk niet uitblijven dat de schare fans groeit wanneer ze hun kunsten aan deze kant van de Ringvaart blijven vertonen.

(Foto’s: Arjen Vos)