Eetbare zonnebloemen maken tongen los

Door: Arjen Vos. Nodig Jan de Boer uit als spreker op je event en je kunt ervan op aan dat het spraakmakend afloopt. Dat ondervond Businessclub FC Aalsmeer gisteren met de eerste ondernemersavond die sinds lange tijd weer eens georganiseerd kon worden. Al laatste van vijf sprekers pakte hij de zaal bij de lurven met een schaap, een uitvouwbaar oliedrum en een opmerkelijke noviteit: eetbare zonnebloemen.

De conferentieruimte van Floriworld bewees in korte tijd opnieuw zijn waarde als de perfecte locatie voor zoiets als een netwerkbijeenkomst. Was het vorige week al de voorronde van de Ondernemer van het Jaar-verkiezing die hier werd georganiseerd, nu dus de Businessclub van de plaatselijke FC die haar gasten fêteerde op een avondje vol interessante wetenswaardigheden op groengebied en aansluitend op hapjes en drankjes. Zo’n honderd dames- en herenleden hadden er wel zin in. Het kon weer en het mocht weer. Zonder die vermaledijde mondkapjes of ‘inachtneming van anderhalve meter’. Gewoon elkaar weer van dichtbij in de ogen kunnen kijken, nieuwe mensen ontmoeten, visitekaartjes en nieuwtjes uitwisselen. Wat was iedereen eraan toe.

Steeds minder
De vriendelijke en goedlachse ceremoniemeester Roald Koster leidde de sprekers in en wist bij gebrek aan vragen uit het publiek zelf nog wat extra informatie los te krijgen. Wellicht dat vijf sprekers zonder pauze iets teveel van de spanningsboog vroeg, maar mooi was wel dat uit ieder verhaal wel iets hoopgevends te halen viel. Met tuinbouwontwikkelingen als rode draad van de avond beet Jan Willem Donkers namens Greenport Aalsmeer het spits af. ‘Als je blijft doen wat je deed, krijg je wat je had maar wel steeds minder,’ zo poneerde hij meteen maar eens een rake stelling die ondernemers tot nadenken stemde. Afkomstig uit de groene sector of niet. Zijn verhaal ging onder meer over innovatie kweek van algen, vanille en de kleurstof indigo. De aanwezigen leken op te veren toen Donkers vertelde dat het subsidiegeld voor innovaties momenteel volop tegen de plinten klotst.

Ei van Columbus
Jaap Buis van Circular Plastics deponeerde voor zijn spreekbeurt eerst wat materiaal op tafel. De vergelijking drong zich op met die van kunststof wasmanden maar het bleken prototypes van bloemendozen te zijn. Nog net iets te zwaar voor luchtvracht maar in samenwerking met het Volendamse Kras Recycling heeft hij het mogelijke ei van Columbus in handen om de stortvloed van plastic in de bloemenbranche om te zetten tot bruikbare nieuwe producten. Nu nog bedenken hoe ze een paar onsjes lichter te krijgen.

Een-tweetje
Hierna volgde Evert Bregman van de Bregman Innovation Group, wiens boodschap kort gezegd luidde: ‘doe niet hetzelfde als iedereen doet. Anders eindig je in de 97 procent die werkt voor de 3 procent die het wèl anders doet.’ Met Kudelstaarter Ton Kuipers ging het langzaam maar zeker naar de finale van de avond. Hij gaf als oud-RKDES speler en nog maar vers aangemeld Businessclublid het een-tweetje die Jan de Boer vervolgens inkopte. Kuipers is directeur van Takii Europe, een Japanse onderneming die al 30 jaar wereldleider is op het gebied van zonnebloemveredeling. Kuipers strooide met termen als heliotropisme en helionasti die gerust weer vergeten mochten worden, wanneer men maar onthield dat zonnebloemen met de zon meedraaien. “Die eigenschap hebben we eruit veredeld zodat de zonnebloem op vaas gewoon recht omhoog blijft kijken.” 

‘Out of the ton’
Aan de hand van Barendsen Bloemendirecteur Jan de Boer rolden er plotseling enkele karren vol zonnebloemen de ruime zaal binnen gevolgd door een oliedrum op wielen in kenmerkende Aalsmeerse kleuren. De Boer schudde op onnavolgbare wijze een verhaal uit zijn mouw waarbij hij niet instak op ‘out of the box-denken’ maar ‘out of the ton’. Als een konijn uit de hoge hoed trok hij uit de uitvouwbare ton een schaap tevoorschijn waarna het oliedrum een rijdend tafeltje bleek dat een half uurtje later dienst deed om de gekookte zonnebloemharten op te presenteren. “Als je zonnebloemen eet, kun je 100 jaar oud worden,” zo wist De Boer. Zonnebloemen zouden daarom meer als gezondheid- dan als sierteeltproduct gezien moeten worden. De Boer vergeleek de smaak van de gekookte bloemen met die van artisjokharten. Volgens de aanwezigen die het aandurfden te proeven, mag er voor een successtory op culinair gebied nog wel iets aan het smaakgen gesleuteld worden.

Het zonnebloemhart was misschien wel goed van textuur maar gaf een wat bittere smaak af. Gelukkig waren er genoeg alternatieven voorhanden om dat effect weg te spoelen. De kans dat de zonnebloemen die de bezoekers na afloop mee naar huis mochten nemen, thuis op het bord belandden, werd dan ook niet heel groot geacht.

Foto’s Arjen Vos