Momenten van stilte zijn in Aalsmeer heel kostbaar geworden. Zeker gedurende deze maanden waarin er groot onderhoud wordt gepleegd aan de Kaagbaan. Het is een voorbode over hoe het in 2030 kan gaan klinken. Het Aalsmeerse luchtruim is de afgelopen jaren vrijwel voortdurend gevuld geweest met vlieglawaai van drie banen tegelijk te weten de Kaagbaan, de Zwanenburgbaan en de Aalsmeerbaan. Hoe gaat onze nog kersverse Schipholwethouder Robbert-Jan van Duijn Aalsmeer behoeden voor erger? AalsmeerVandaag vroeg het hem.
Volgens Van Duijn is een groot deel van de afspraken uit het Aldersakkoord verwaterd. Het gaat dan om zaken als preferent baangebruik, nachtvluchten, het weren van lawaaiige vliegtuigen, de gevolgen van experimenten van naburige gemeenten en het goed informeren van de omgeving. Tegelijkertijd heeft de wethouder met zijn Schipholdossier last van de op papier getrokken geluidsgrenzen die volgens hem de verpaupering voor delen van Aalsmeer in de hand werken. Wat hem betreft is de balans tussen de lusten en de lasten omgeslagen naar voor Aalsmeer onevenredig veel overlast.
“De vraag is hoe bereik je het meeste voor je inwoners,”vertelt Van Duijn. “Ik denk dat dit kan door de lusten en de lasten eerlijk te verdelen. Daarbij zal de regio als één blok moeten optreden. We zullen met alle gemeenten uit de zogeheten Zuidoosthoek op moeten trekken. Daarbij moeten we niet te klein denken. Een belang van Castricum of Zwanenburg kan ook ons belang zijn.”
De tafel die er toe doet
Volgens Van Duijn zit Aalsmeer aan de tafels waar het er toe doet. Zelf zit hij in de Bestuurlijke Regiegroep Schiphol (BRS) en in de Omgevingsraad Schiphol (ORS). Verderop wordt Aalsmeer volgens hem goed vertegenwoordigd door wethouders van Amstelveen en Haarlemmermeer. Het zijn collega’s die hij regelmatig spreekt om de agendapunten van Aalsmeer mee te geven. Dat Aalsmeer als gemeente met de allermeeste hinder geen plek heeft aan de tafel die rechtstreeks met de minister en de staatssecretaris onderhandelt, het College van Advies, vindt hij geen bezwaar.
“We zitten er nu niet in dus laten we onze stem op verschillende manieren horen en helpen we elkaar waar dat kan. Als Aalsmeer hebben we jaren achter de feiten aangelopen, maar nu zijn we bezig over een nieuw akkoord voor na 2020. Dan worden er afspraken met de omgeving gemaakt en daar hou je je aan wat mij betreft. We gaan de nieuwe Kamercommissie ook uitnodigen om langs te komen gewoon om te laten zien hoe het hier is.”
Verpaupering
“We moeten tegelijkertijd ook de mogelijkheden onderzoeken hoe het zuidelijk gebruik van de secundaire banen ontzien kan worden. Daarbij gaat het om het gebruik van alle banen tegelijk. Zo’n experiment om het microklimaat van Leimuiden te verbeteren heeft een waterbedeffect en geeft extra overlast op andere plekken zoals in Kudelstaart in dit geval. Als Aalsmeer hebben wij al veel lasten als het gaat om geluidhinder, gezondheid, beperkingen op het gebied van ruimtelijke ordening en de verpaupering van bijvoorbeeld de sloopzone Oost of het Proefstation. Dat ziet er toch niet uit! Daar zegt het Rijk over dat we er niets mogen doen dus dat lost voor ons als gemeente niets op. Daar maak ik me druk over. Kijk de groei die Schiphol voor ogen staat kan deze regio op dit moment niet aan. De Kaagbaan is er nu uit en dan zie je wat er gebeurt. Dat kunnen we niet hebben. Daarom is dit het moment om te onderhandelen en met de vuist op tafel te slaan als dat nodig is.”
Opnemen voor inwoners
“Zo is er sprake geweest dat mensen niet meer mochten klagen als ze in Aalsmeer wilden komen wonen. Nou klagen is een recht en dan ga ik het heel concreet opnemen voor mijn inwoners. Die wil ik beschermen! Als je hier gaat wonen weten mensen echt wel hoe hier de situatie is. Daarom wil ik net als met de klankbordgroep van de raad om de tafel gaan zitten met allerlei groepen uit de samenleving om een breed beeld te krijgen over hoe Aalsmeerder die lusten en lasten ervaren. Jongeren hebben nu eenmaal een andere hinderbeleving dan senioren. Zo wil ik met deze groepen gaan praten, maar ook met ondernemers en met bewoners die direct onder de vliegroutes wonen. Deze groepen moeten zich nog wel gaan vormen.”
Soelaas
Volgens Van Duijn is het niet mogelijk om verantwoordelijkheid te nemen als er geen invloed uit te oefenen valt. Als voorbeeld noemt hij de soelaasregeling. Het is een idee dat uit de koker komt van BWA (Behoud Woongenot Aalsmeer). Dat is een idee over een Uitkoopregeling over de waardedaling van woningen vanwege de herrie. Dat idee is volgens de wethouder op het bureau van de staatssecretaris beland die er volgens de wethouder niet onwelwillend tegenover zou staan. Wat dat betreft heeft deze wethouder zelf ook nog een paar ambitieuze plannen of beter gezegd rekeningen die hij wil uitschrijven.
“Ik vind dat we per gemeente moeten gaan kijken wat er niet meer kan vanwege Schiphol. Ik wil op papier hebben wat bijvoorbeeld die verpauperde gebieden zoals de sloopzone in Oost of het gebied bij het Proefstation ons kosten. Zo ook het gebouw van basisschool De Hoeksteen, dat straks leeg komt. Daar zouden we niets mogen doen. Dan staat er een leeg gebouw midden in een woonwijk. Daar kun je een gemeente niet mee opzadelen. Daar zou een gemeente niet voor op moeten draaien. Dat is een gezamenlijke verantwoordelijkheid van Rijk en Schiphol samen, maar weet dat ik me echt niet laat afkopen.”
Tekst Jan Daalman
Foto's vliegtuig en wethouder archief AV, foto onder: het verloederde Proefstationterrein waar de wethouder graag woningen zou zien. Foto Arjen Vos
7 reacties
Misschien de schoen op een lessenaar proberen? Maakte zelfs in de Cuba-crisis indruk!
De wethouder slaat, wat Schiphol betreft, nog geen deuk in een pakje boter. Daar zullen redenen voor zijn die voor de burger een vraag en voor B&W een weet zijn. Met de transparantie van stopverf blijft het gissen met dit dorpsbestuur.
deze vuist op deze vuist
zo gaat het tientallen jaren met onze wethouders
door de herrie van de vliegtuigen horen ze het slaan met vuist op tafel toch niet
h de vries
Hoelang dicteert Schiphol nog het gemeentelijke beleid van Aalsmeer?
De laatste conclusie is: Geen uitbreiding van vliegverkeer Schiphol, tot dat er ,veiliger, wordt gevlogen. Ik hoop dat ook het milieuaspect er onder valt.
p.s Is de leegkomende Hoeksteen, de mogelijke redding voor de Werkschuit of bepaalt Schiphol dit ook??
Verpaupering vindt óók plaats door het ongebreideld toestaan van Schiphol-parkeren en -magazijnen langs de entrees van Aalsmeer, het niet-aanleggen van camouflerende en milieu-zuiverende beplanting en bufferzones, etc… Allemaal zaken die Aalsmeer wél zelf kan regelen…. Afhankelijkheid van omliggende gemeenten (inclusief SADC) heeft Aalsmeer tot nu toe slechts hun ongewenste Schiphol-restjes opgeleverd…
Heeft ie wel een vuist?
Voor wethouder Van Duijn valt er nu helaas niets concreets op te nemen voor het “klachtrecht” van inwoners. Want in 2006 is door de betreffende Staatssecretaris en de Minister al schriftelijk aan B&W van Aalsmeer kenbaar gemaakt dat toekomstige eigenaren en bewoners van de te realiseren woningen er uitdrukkelijk op dienen te worden gewezen dat vanwege de ligging van de woningen binnen de geluidscontouren van de luchthaven Schiphol, de geluidsbelasting dientengevolge dient te worden geaccepteerd. Een duidelijk opdracht dus, gelet op het woord ‘dienen’..
Ook de Raad voor de Leefomgeving en Infrastructuur RLI heeft hierover gepubliceerd en als volgt geadviseerd:
‘Nieuwe bewoners binnen deze zone tekenen bij aanvang van bewoning een verklaring dat zij zich ervan bewust zijn binnen een zone met mogelijke geluidsbelasting ten gevolge van de luchthaven te wonen, en dat zij die geluidsbelasting accepteren, nu en in de toekomst, en afzien van hun klachtrecht. Dit moet uiteraard in een adequaat juridisch kader worden gegoten.’
Een van de leden van RLI is prof. mr. N.S.J. Koeman, thans Staatsraad bij de Afdeling Bestuursrecht van de Raad van State. Van hem verwacht ik sinds 10 februari 2017 nog het toegezegde antwoord op de vraag wat onder “adequaat juridisch kader“ wordt verstaan en begrepen. Vanzelfsprekend zal ik het antwoord graag aan wethouder Van Duijn doorgeven want het recht om te mogen klagen over huidige en toekomstige (toename van) geluidhinder is een democratisch gegeven dat niemand mag worden ontzegd.