BWA stuurt Tweede Kamer brandbrief

De Vereniging Behoud Woongenot Aalsmeerbaan (BWA) heeft een brandbrief aan de Tweede Kamer gestuurd waarin zij oproept om een onafhankelijke toezichthouder op het Schipholdossier. In de brief stelt BWA dat de politiek met oog op de verkiezingen er rekening mee moet houden dat er maar liefst 1,2 miljoen kiesgerechtigden rond Schiphol wonen die ernstig hinder ervaren. BWA vindt dat Schiphol daarom in elk verkiezingsprogramma een belangrijk thema zou moeten zijn. Met de brief doet BWA een aantal handreikingen aan de politiek wat die punten zouden moeten zijn.

 

In de brief onderstreept BWA dat Schiphol belangrijk is voor de Nederlandse economie. Dat heeft volgens BWA ook andere kanten zoals milieuverontreiniging (ultrafijnstof), geluidhinder en risico. BWA stelt dat Schiphol alleen nog selectief mag groeien en dat alleen ter ondersteuning van de mainportfunctie. Tegelijkertijd wil BWA dat er regels komen die vaststellen wat mainportgebonden luchtverkeer nu precies is en dat die regels nageleefd worden nadat ze zijn vastgesteld.

 

Onafhankelijk

BWA vindt dat steeds meer regio’s in Nederland te maken krijgen met de (gevolgen van de) groei van de internationale luchtvaart van en naar Nederland (Schiphol, Lelystad, Eindhoven, Rotterdam/Den Haag). Om maatschappelijk ongewenste gevolgen te vermijden (veiligheid, milieu, leefomgeving) pleit BWA er voor het toezicht op de internationale luchtvaart/luchthavens onafhankelijk en onpartijdig in te richten. Dat toezicht wordt volgens BWA steeds complexer en daarom wil BWA een zelfstandige toezichthouder voor de Nederlandse luchtvaart.

 

Regeling huiseigenaren

“Hoewel werd beoogd de bewoners bij de meest hinderlijke banen te ontzien, blijkt de extra hinder als gevolg van de groei toch vooral daar neer te slaan,” stelt BWA in de brief. BWA streeft naar een ‘standstil’ wat de geluidhinder betreft in de zwaarst belaste woongebieden, de zogeheten Zuidoosthoek. Waar die overlast in redelijkheid niet verenigbaar is met de voorgenomen groei, moet van overheidswege worden voorzien in een regeling die de huiseigenaren in die gebieden in staat stelt – net zoals huurders dat kunnen – hun woongenot elders te zoeken.