Syrische proeverij en levensverhaal maken diepe indruk

Als dank voor wat de Aalsmeerse gemeenschap voor hen heeft betekend, wilde het Syrische echtpaar Mohammed en Nourhan en hun vier kinderen iets terugdoen. Hoe groot hun dankbaarheid precies is, bleek zaterdag. In gebouw Irene puilden de tafels uit met een overvloed aan traditioneel Syrische gerechten. Drie dagen had het gekost om al het lekkers klaar te maken. Drie dagen zou het minimaal kosten om alles op te krijgen. De 75 genodigden kregen een bijzonder inkijkje in de Syrische keuken maar vooral in het leven van deze in Aalsmeer-Oost wonende vluchtelingenfamilie.

Het platform 'Aalsmeer Over Hoop', ontstaan uit zes samenwerkende kerken, heeft de afgelopen jaren meerdere activiteiten georganiseerd voor Aalsmeerders die wel een steuntje in de rug kunnen gebruiken. Langzaam maar zeker onstaat er een wisselwerking waarbij de deelnemers aan de kerstdiners, highteas en barbecues zelf ook een steentje bij dragen. Nu was het zaterdag wel een hele grote steen die Irene binnen kwam rollen. Wat een tijd en aandacht deze familie aan het diner had besteed overtrof de stoutste verwachtingen. Niet alleen was er  het brede scala aan Syrische gerechten, ook de aankleding was perfect. Met zorgvuldig versierde kaartjes waarop de gerechten werden benoemd en uitleg over de ingrediënten maar ook een Syrische quiz om tussen de gangen door wat gespreksstof te hebben. Een hoogtepunt was de Arabische dans van jongste dochter Solien.

Je kon een speld horen vallen toen Aalsmeer Over Hoopvoorzitter Gert Bor het levensverhaal voorlas van de familie. Om hetzelf voor te lezen zou voor de 43-jarige Mohammed te emotioneel worden. Het werd al snel duidelijk dat de familie nogal wat heeft moeten doorstaan voordat ze in Aalsmeer terecht kwamen.

Gevechtshelikopters
Vanuit een gelukkige en welvarende situatie waarin Nourhan lerares was en Mohammed een bedrijf in gordijnen runde met vijftien personeelsleden, is daar ineens de oorlog. Mohammed kiest geen partij maar laat zowel de overheid als rebellen weten wat hij van ze vindt. Met die houding riskeert hij veel. Hun huis wordt onder vuur genomen door gevechtshelikopters en alleen door te vluchten kan het gezin hun leven redden. Mohammed vertrekt als eerste en komt via Libanon in Turkije waar hij met een gammele boot naar Griekenland vaart. Een kilometer voor de Griekse kust zinkt dit vaartuig waarbij mensen om hem heen verdrinken. Mohammed overleeft de schipbreuk en belandt in een Grieks opvangkamp waarna hij met hulp van een mensenhandelaar met een vliegtuig naar een stad 'ergens in Europa' vliegt.

Van daaruit neemt hij de trein naar Amsterdam waar hij asiel aanvraagt. Een lange procedure volgt. Van het ene AZC naar het andere. Na een jaar kunnen ook Nourhan en de vier kinderen de oversteek maken. Volgens de regels moeten ook zij het traject in van AZC naar AZC. In 2016 krijgen ze een woning in de Wilhelminastraat toegewezen waarna ze de draad van hun leven weer oppakken. 

Niet leven van een uitkering
“We zijn blij dat we in veiligheid zijn, maar starten dik onder de nul in een samenleving waarin we niemand kennen. Alles zijn we kwijt geraakt. Het is niet makkelijk om van rijk naar arm te gaan. Vooral het gemis van de familie weegt zwaar. We kunnen nu niet meer voor onze ouders zorgen die oud en zwak zijn en medicijnen nodig hebben. M’n moeder is alleen en niemand zorgt voor haar. We hebben nooit afscheid kunnen nemen. 

Hoe kunnen we nog lachen en vragen ons vaak af: Allah waar bent u geweest? We kunnen niet terug om onze ouders te ontmoeten, want we zullen direct gevangen gezet worden. Dat vinden we heel moeilijk.

We zijn in leeftijd misschien nog jong. Ik Mohammed ben 43 en Nourhan 36 jaar. Toch voelen we ons door alle gebeurtenissen soms 80 jaar. Hoe fijn ons huis ook is, toch voelen we ons in Aalsmeer sociaal eenzaam in vergelijking met waar we vandaan komen. 

Eigen bedrijf
Door deze Syrische proeverij krijgen we weer motivatie om onze levens hier in Nederland op te pakken en in te vullen. Ik wil niet leven van een uitkering, maar heel graag kansen krijgen voor m’n eigen bedrijf. Al lukt het me niet om een startkapitaal te krijgen,” aldus Mohammed die denkt aan een Syrisch restaurantje of een winkel met Arabische levensmiddelen.

De maaltijd was voor de familie een groot 'dankjewel' naar de Aalsmeerse samenleving. De familie is dankbaar voor de gastvrijheid en alles wat er voor hen gedaan is in Aalsmeer. Maar ook voor vrede en veiligheid. “We willen kijken naar de toekomst om verder te bouwen aan onze samenleving,” zo besloot Mohammed zijn brief waarna applaus volgde.

Zwaar op de maag
De proeverij die in stijl werd afgesloten met een riante variatie desserts en Arabische koffie, smaakte de gasten uitstekend. Samen eten schept een band, dat was wel duidelijk. Maar de vluchtelingenproblematiek die deze avond eveneens op de bordjes van de gasten terechtkwam, lag een stuk zwaarder op de maag dan welk gerecht ook. Een deel van het buffet werd in reeds klaar staande bakjes aan de gasten meegegeven maar zelfs daarna bleef er nog ruim voldoende over.

Foto's: (vanaf boven) Mohammed, Nourhan en oudste zoon Adnan scheppen wethouder Wilma Alink-Scheltema op die ook is uitgenodigd. De dans van dochter Solien. Gert Bor vertelt het verhaal van de familie. In de keuken om het dessert klaar te maken. (Tekst en foto's Arjen Vos)

(advertentie)