‘Oude glorietijd Aalsmeer niet meer terug te halen’

Vanochtend begint op de veiling de jaarlijkse internationale handelsbeurs FloraHolland Trade Fair. Tot en met vrijdag komen er meer dan tienduizend (vak)bezoekers uit de hele wereld naar Aalsmeer om (op termijn) bloemen en planten te kopen en contacten te leggen of aan te halen.

De beurs, die bijna 750 stands telt, is groter geworden nadat begin vorig jaar de HortiFair, de prestigieuze vakbeurs in de RAI, stopte wegens teruglopende animo. De HortiFair was in het jaar 2000 voortgekomen uit onder meer de befaamde Bloemen Vaktentoonstelling. Leni Paul sprak in de serie 'Hoe is het nu met…' met Wim van de Merbel over “een oergezellig Aalsmeers hoogtepunt”.

[Leni Paul]   Wim van de Merbel was nauw betrokken bij de in de Aalsmeerse veiling gehouden Bloemen Vaktentoonstelling. Ook bij de activiteiten rond het bloemencorso en de tuinbouwbelangenorganisatie LTO speelde hij een belangrijke rol. In deze week van de FloraHolland Trade Fair kijken we terug met een bevlogen Aalsmeerder.

Van 1970 tot 1977 was hij in veilingverband betrokken bij deze jaarlijkse bloemenshow. In 1977 trad hij in dienst als directielid bij de firma Klaas Visser en was hij op een andere manier bezig met de vaktentoonstelling.
“We waren als bedrijf een van de leading firms qua omvang van de stand en het winnen van prijzen. We hadden twee ijzers in het vuur. Enerzijds de stand, anderzijds de open dagen. Aalsmeer bruiste, de restaurants zaten stampvol. Zonder reserveren kwam je nauwelijks binnen. (lange stilte) Ja, das war einmal.”

Het ongenoegen kwam na enkele jaren, zegt Van de Merbel.
“In 1993 hebben Jaap van Andel van Van Staaveren en ik de Vereniging van Decoratieve Standhouders opgericht.  Binnen die club ontstond wat onrust over de gang van zaken rondom de vaktentoonstelling. Er werd wat gesproken over samengaan met de NTV , de technische vakbeurs in het Westland. En bij de VBA begon men te klagen over de in beslag genomen ruimte, de rompslomp. Als Aalsmeerse bedrijven waren we daar ongerust over. De grote zaadhandels wilden wel verhuizen naar de RAI. Die zagen daar meer uitstraling voor hun bedrijven, wij wilden dat niet. Inmiddels kregen wij als vereniging van standhouders meer en meer aanhang.”

Ook van de organisator, de Koninklijke Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde?
'”Nee, van die zijde niet. Wij vonden hen ook te slap, te lauw.”

Van de Merbel herinnert zich de voorlichtingsavond, een bijeenkomst in de burgerzaal van het gemeentehuis.
“Het was stampvol. Anton Verbeek had dat jaar de A.P. Csizikbeker gewonnen, hij hield een vlammend betoog om met de 'vak' in de veiling te blijven. Om verder te praten is er toen een commissie gekomen, bestaande uit een breed gezelschap waarin onder andere de VBA, het Bedrijfschap, de Bloemist-Winkeliers participeerden. Jaap van Andel en ik maakten er ook deel van uit.”

Toch is de tentoonstelling naar de RAI verhuisd en werd de HortiFair een feit.
(zucht) ”Ja,het werd de RAI. Het kon niet anders. Ik ben wel van mening dat de VBA een dubbele rol heeft gespeeld toen daar weer de Trade Fair begon. In de RAI is de afbraak toen al gauw begonnen, want daar, in Amsterdam, is de ziel uit Aalsmeer weggesneden. Bij Visser en ook bij andere bedrijven werden nog wel open huizen georganiseerd. We gingen stug door, maar er kwamen beduidend minder bezoekers.”

Ik ken Aalsmeerse vakgenoten die nooit de HortiFair in Amsterdam wilden bezoeken. Ben jij daar ook één van?
“In het begin ben ik er wel geweest, maar al snel niet meer. Wie heb je er allemaal gezien, vroeg mijn vrouw dan als ik thuis kwam. Geen hond, zei ik dan. Geen bekenden, er was nergens koffie en tenslotte ga je ook voor de sociale contacten. Nee, ik vond er niks. Over de Trade Fair kan ik niks zeggen, daar ben ik nog niet geweest. Ik ben ook zo langzamerhand uit het tuinbouwwereldje verdwenen. In 2001 werd het bedrijf Visser verkocht. Ik was 58, te jong om niets te doen. Ik ben toen tot mijn 65ste bij de LTO actief geweest, zat in het kernteam energie en in allerlei commissies.”

En het corso, daar speelde je ook een rol in, je was daar stoetleider, betrokken bij het verkeer en de route.
(peinzend) ”Ja, het corso. In het Westland was er toen nog niks op dat gebied. Ja, het Westland reed in ons corso mee met een wagen. Toen werd van de zijde van de VBA de subsidie rigoureus gekort. Hier dus geen corso meer, dat moet men ook niet meer proberen.”

Het Westland heeft zijn Varend Corso nu.
(lange stilte) “Ja, ik denk wel eens, als Frits Vogel dat corso zou zien…”

Er volgt een opsomming over wat er zo al verloren ging in de bloemenwereld.
“Het tij zit ook tegen, de gouden tijden zijn voor kwekers en bloemisten voorbij. Het veilingmodel heeft zich, mede door de opkomst van de computer, overleefd. Aan de veilplicht wordt geknabbeld, de bloemenhandelaar heeft het vooral over marges. En de sterke kant van de Westlanders is altijd geweest dat zij meer op samenwerking sturen, kwekersgroeperingen hebben.”

Niet meer actief op tuinbouwgebied, maar wel sociaal bezig. Je was bij het Rode Kruis, maakte er deel uit van het districtsbestuur Amstelveen, en je bent sinds kort actief bij de groep vrijwillige ouderenadviseurs.
“Een goed initiatief. Met tien anderen heb ik een cursus gevolgd op het gebied van zorgverlening, activiteiten, vervoer, vrijwilligershulp. Nu er per 1 januari aanstaande onder andere door de Wet Maatschappelijke Ondersteuning, de WMO, zoveel verandert, zouden veel ouderen die hulp behoeven het spoor wel eens bijster kunnen worden. Als vrijwillig ouderenadviseur kunnen wij dan bemiddelen. Voor velen is het benaderen van de juiste instantie dan een te grote stap.”

Dat initiatief moet wel in een behoefte voorzien.
“Tot nu toe valt, eerlijk gezegd, de belangstelling wat tegen. Wellicht heeft men schroom, maar dat is echt overbodig. Men kan ons altijd benaderen.”

(Foto's Van de Merbel: Jaap Maars; foto's FloraHolland Trade Fair 2012: archief AV)