Nieuwe ESA directeur pleit voor meer bewegen

‘Beweegnorm in Aalsmeer ligt onder de 50 procent’

Door: Arjen Vos. Deze zomer werd Jules Broex aangesteld als nieuwe directeur van de ESA, de organisatie die verantwoordelijk is voor de sportaccommodaties in gemeente Aalsmeer. De in Amsterdam woonachtige Broex heeft zich in korte tijd al aardig verdiept in de plaatselijke statistieken. “Aalsmeer heeft een rijk verenigingsleven maar dat wil niet zeggen dat er ook rijk bewogen wordt.”

Hij is boomlang, oogt vitaal en is, wanneer hij eenmaal aan het woord is over sportzaken, een en al enthousiasme. Aalsmeer was hem tamelijk onbekend maar de kennis over het dorp is na drie maanden inmiddels aardig bijgespijkerd. Hij bewonderde Vuur en Licht en maakt met regelmaat een rondje op zijn fiets tussen de sportaccommodaties die de ESA in beheer heeft. “Een prima manier om Aalsmeer te leren kennen,” vindt de 52-jarige nieuwkomer. Woonachtig in Amsterdam-Oost (“Ik woon met mijn vrouw en twee dochters op de plek van de middencirkel in het voormalige Ajax-stadion”), is het een klein uur fietsen naar De Waterlelie waar hij zijn werkplek heeft.

Over zichzelf zegt Broex dat hij een bevlogen persoon is die aanstekelijk enthousiasme over kan brengen met mensen met wie hij samenwerkt, gekoppeld aan professionaliteit in aanpak. “Dat is wat ik wil uitstralen.”

Maatschappelijk domein
Broex groeide op in Vreeland en bleef na zijn studie Bedrijfseconomie in Amsterdam plakken waar hij de laatste vijf jaar operationeel directeur was bij de RAI. “Daar was ik verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van evenementen. Ik heb er met enorm veel plezier gewerkt maar wilde liever een dergelijke rol vervullen in het maatschappelijke domein. En omdat sport als een rode draad door mijn interessegebied loopt, zocht ik het in die hoek.”

Behalve dat Broex zelf actief sportbeoefenaar is, hij kan onder meer een aardig potje tennissen, zit en zat hij in diverse besturen van lokale verenigingen en is hij sinds drie jaar voorzitter van de Nederlandse Curlingbond. “We zijn met 150 leden een van de kleinste sportbonden van Nederland. Waarschijnlijk is de Aalsmeerse schaakvereniging nog groter…”

Lacherig over curling
Over deze sport waar vaak wat lacherig over wordt gedaan, is Broex logischerwijs erg enthousiast. Hij kwam er via de RAI mee in aanraking. “Met bestuurders van NOC*NSF had ik goed contact en toen zij me vroegen voorzitter te worden, leek me dat een mooie uitdaging.

Al zijn er maar vier verenigingen in Nederland, Curling is in potentie heel groot. Als je het aantal mensen dat op pleintjes ‘fun curling’ speelt bij elkaar optelt, heb je zo 12.000 mensen. Een clinic volgen doen ze graag maar omzetten naar een lidmaatschap is vaak een te grote stap. Je kunt redelijk snel op internationaal niveau komen als je er wat uren in steekt. Ik vind het leuk om in een sport te stappen die ik niet kende en me zo te laten inspireren.”

Schop onder de kont
Daarmee legt Broex gelijk een link met zijn nieuwe betrekking. “je hebt soms een zetje nodig om uit je comfortzone te raken. Bij de RAI zat ik op zich heel goed. Er waren prima toekomstperspectieven en interessante uitdagingen maar ik wilde heel graag naar het sociaal domein, iets betekenen voor de gemeenschap. Toen heb ik mezelf een schop onder de kont gegeven en ben op zoek gegaan naar iets nieuws waarbij dit op mijn pad kwam.”

Ziet hij de overgang van RAI naar ESA niet als een stap terug? “Financieel en qua omvang misschien wel maar qua maatschappelijke impact niet. Het is mij niet te doen om grootser en meeslepender, want groter dan de RAI is er bijna niet. Wat mij een drive geeft is dat je op individueel niveau het verschil kunt maken. Ik merk nu al, dat wat wij hier ontwikkelen ertoe doet voor persoonlijke levens. Bijvoorbeeld door kansen te bieden aan mensen met afstand tot de arbeidsmarkt.”

Aalsmeer in de haarvaten
De inburgering in Aalsmeer verloopt gestaag maar heeft nog wel tijd nodig, erkent Broex. Al  begint hij wel de dynamiek wat te leren kennen. “Wat ik proef en ervaar is dat veel mensen trots op hun dorp zijn, het hart op de tong hebben. Het zijn harde werkers, ondernemers, die de waterrijke omgeving en de bloemenwereld koesteren. Wat het team van ESA betreft; dat heeft Aalsmeer in de haarvaten. Topografisch gezien is Aalsmeer uitgestrekt, het gaat hier de breedte in en niet de hoogte zoals in Amsterdam. De interessante vraag daarbij is: hoe zorg je voor verbinding. Bijvoorbeeld met de verschillende sportparken: hebben die een wijkfunctie of een Aalsmeerfunctie. Dat ben ik nog aan het uitzoeken. Ik wil daarvoor ook heel graag contact leggen met de diverse sportverenigingen.”

Niet afstoten maar omarmen
Een andere kant van de Aalsmeerders is volgens Broex dat ze nogal behoudend kunnen zijn. “Een beetje ‘wat de boer niet kent…’ In mijn naïeve enthousiasme gooi ik weleens wat balletjes op en proef dan vaak iets van ‘ja leuk idee, maar…’ Urban Sports is bijvoorbeeld iets wat heel sterk groeit maar daar is tot nu toe in het verenigingsleven minder ruimte voor. Terwijl het kan helpen om de beoefenaars in verbinding te brengen met traditionele sporten. Hoe de KNLTB het heeft gedaan met padel is wat dat betreft een mooi voorbeeld. Dat hebben ze omarmd in plaats van af te stoten. Wat je ziet is dat veel tennissers padel erbij zijn gaan doen waardoor mensen meer gaan bewegen.”

Blij van skatepark
Positief gestemd is Broex over de plannen bij de Bloemhof. Het naastgelegen Jac Stammespark wordt een plek waar in de buitenruimte kan worden gesport. “Ook van het Urban Style skatepark hier om de hoek word ik blij. Aalsmeer heeft relatief minder van dit soort openbare beweegruimtes dan omringende gemeenten. Wel zijn er veel traditionele voetbalkooien. Vaak worden dergelijke voorzieningen alleen door volwassenen uitgedacht. Alsof wij weten wat de jeugd wil. Je zou daarvoor met de doelgroep om tafel moeten.”

Proosdijhal
Ook ziet hij graag binnenkort de gymzalen als de Baccara en Rozen getransformeerd worden tot Multisports-zalen, splitsbaar en multi-inzetbaar voor meerdere doelgroepen. In de Proosdijhal moet hij zich nog verder verdiepen. Ideeën om de hal te verplaatsen naar de Wim Kandreef ten faveure van een tweede supermarkt juicht hij niet zonder meer toe. “Ik zou eerst willen onderzoeken wat de functionele meerwaarde van de huidige ligging is.”

Renovatie zwembad
Over de andere sportfaciliteiten zegt hij: “Veel van onze ruimtes hebben hun technische, functionele en economische levensduur wel bereikt. Dat geldt ook voor het zwembad en dan met name het oude 25 meter- en het instructiebad en de kleedruimtes. Een zwembad van bijna 50 jaar oud zonder grondige renovatie is een unicum. Het zou heel fijn zijn als we rond het jubileum kunnen mededelen dat het nog een keer 50 jaar meegaat na een grondige renovatie,” aldus Broex die zijn organisatie gelukkig prijst dat het minder afhankelijk is van gas omdat het de restwarmte van het nabijgelegen datacenter ontvangt.

Vier keer in de week
Broex houdt ervan om de statistieken en onderzoeken tegen het licht te houden. Hij ziet daarin dat de participatie bij Aalsmeerse verenigingen hoger ligt dan gemiddeld. De beweegmogelijkheden in de openbare ruimte zijn daarentegen minder dan gemiddeld en de zogenaamde ‘beweegnorm’ in Aalsmeer ligt onder de 50 procent, terwijl het Nationaal Preventieakkoord een ambitie benoemt van 75 procent. “Aalsmeer heeft een rijk verenigingsleven maar dat wil niet zeggen dat er ook rijk bewogen wordt. Clubs hebben veel slapende leden en sommige leden die wel sporten zouden dat vaker moeten doen. Van één keer per week naar drie keer per week. Als ESA zijn we expert op dat gebied en daarom kunnen we in dat soort vraagstukken de regie nemen. Men ziet ons in het algemeen eerder als faciliterend dan als deskundig. Clubs kloppen bij ESA aan als ze bijvoorbeeld een nieuwe vloer of toestel willen maar dat zou eigenlijk andersom moeten zijn met de ESA als initiator omdat ESA niet alleen weet wat de bezetting is maar ook kan adviseren in de beste kwaliteit.”

Foto’s Arjen Vos