In Memoriam: Lico de Buck

Door Leni Paul. Op 23 april overleed na een korte ziekte in zijn woonplaats Hoofddorp Licolaas Samuel de Buck. In Aalsmeer was Lico de Buck van 1953 tot 1987 een bekend en gerespecteerd huisarts. Afgelopen vrijdagmiddag vond de uitvaartdienst plaats waarna de voormalige huisarts op de Algemene Begraafplaats is begraven.

De uit Amsterdam afkomstige arts zou tijdens de oorlogsjaren door de Duitsers tewerk worden gesteld in een strafkamp maar door zijn medische achtergrond belandde hij in een militair hospitaal waar hij medische hulp bood aan gewonde Duitse militairen.

In 1953 vestigde de toen jonge Lico de Buck zich als huisarts in Aalsmeer en nam zijn intrek in het bekende doktershuis aan de Stationsweg waar, nadat hij verhuisde naar Hoofddorp, zijn opvolger Gerard Nijland kwam te wonen en van daaruit de praktijk voortzette.

Onmogelijke taak
Tijdens de uitvaartdienst in de Open Hofkerk afgelopen vrijdag sprak oud-collega Jan Meijer, tot 1995 eveneens arts in onze gemeente. Meijer noemde de prachtige leeftijd die De Buck had bereikt (in november zou hij 99 jaar zijn geworden) en gaf hij vervolgens inzicht in het leven van de voormalig huisarts. Meijer schetste de volkomen andere omstandigheden waaronder de dokter na zijn opleiding ging werken: “Er was geen huisartsenopleiding, je moest het alleen zien uit te vinden. Daar waren speciale eigenschappen voor nodig en Lico de Buck had die eigenschappen van hoofd en hart. Met zijn betrokkenheid, inlevingsvermogen, zijn warmte en zijn kracht begeleidde hij zijn patiënten,” aldus Meijer die een kijkje gaf in de tijd dat de huisarts dag in, dag uit, ook in de weekenden aanwezig moest zijn en bijvoorbeeld in de vakanties zelf een waarnemer diende te regelen daar samenwerking tussen de plaatselijke huisartsen aanvankelijk niet bestond. “Terugkijkend was het in feite een onmogelijke taak,” aldus Meijer die de periode van 33 jaar huisarts in Aalsmeer een mooie tijd noemde. Meijer sprak namens de oud-collega’s zijn dank uit voor De Buck’s inzet, voor zijn rol met zijn verbindende mogelijkheden en zijn stimulans voor een betere samenwerking: “Het is voorbij, maar er blijft een schat aan mooie herinneringen over.”

Scherp van geest
Dochter Marlou herinnert zich hoe de woning rond de kerst altijd vol kwam te staan met bloemen en planten, afkomstig van tevreden patiënten. “Vooral witte cyclamen. De mensen in Aalsmeer spraken over ‘onze dokter De Buck’, wat ook naar voren kwam in de vele dankbetuigingen na zijn overlijden. Regelmatig kwamen mensen langs om spullen terug te brengen die hij bij huisbezoeken had achtergelaten: zijn agenda of handschoenen. Hij kon wat dat betreft nog wel eens wat vergeetachtig zijn.”

Toch was hij tot het einde toe scherp van geest en ging hij gesprekken over bijvoorbeeld politiek niet uit de weg. “Hij heeft ook nog gestemd tijdens de recente verkiezingen. Daar was hij heel stellig in, je mag je stem niet verloren laten gaan,” aldus Marlou die hem verder typeert als een gelovig man met een groot rechtvaardigheidsgevoel en iemand die van de kleine dingen van het leven kon genieten. De laatste anderhalf jaar van zijn leven was hij aan bed en stoel gekluisterd maar vond hij het heerlijk als hij in de zon kon zitten of naar klassieke muziek kon luisteren.

Predikante en goede bekende van de overledene, Ans Creemer, leidde de uitvaartdienst. Met kracht en inzet kweet de Kudelstaartse zich van deze taak en mede door de vele gesprekken die ze met Lico de Buck had gevoerd, schetste ze aan de hand van de door de overledene zelf uitgekozen citaten een ontroerend beeld. “Lico, je was een unieke en markante persoonlijkheid die het leven vierde en zegenend afsloot,” aldus Creemer.

Foto’s privé archief familie De Buck