“In het begin durfde ik niet te presenteren…”

Als koster van een kerk ben je een bekend gezicht voor veel mensen. Als presentator van een radioprogramma is dat een stuk minder. Dan gaat het immers om de stem. Vandaag in de spotlights: Frans van der Wee. Anna-Maria Mantel had weer een gezellige ontmoeting 

 

Naam: Frans van der Wee

Programma: ‘Goednieuws’. Om de week op dinsdag van 19.00 – 21.00 uur en zondag van 10.00 – 11.00 uur
Functie: technicus en presentator
Beroep: conciërge middelbare school KKC in Amstelveen

 

Sfeer: Zondag in de Radio Aalsmeer redactieruimte en er zijn roze koeken! Hetty de vrouw van Frans is ook aangeschoven.

 

Waarom maak je radio?

Ik heb daar zoveel plezier in. Als ik terugkijk, zit ik al zo’n dertien jaar bij Radio Aalsmeer. Ik kan niet zonder muziek. Bij het opstaan is het eerste wat ik doe de radio aanzetten. Vroeger was ik ook paukenist bij de drumband. Mijn smaak is de jaren 60 en jaren 70. Ook wel van klassiek. Jazz, maar tot op zekere hoogte. Kortom, muziek is mijn passie!

 

Het is dat sfeertje van radio zijn. Vroeger had ik een piratenzender bij mij thuis. Samen met mijn vriend waren we Radio Domstad. Het waren alleen maar piratennummers. Zo ‘s avonds na achten. Mijn vriend nam altijd de zender mee en na de uitzending weer mee naar huis. Inbellen kon natuurlijk niet, alleen maar muziek draaien. Dat was een leuke tijd hoor. Rond 1977. De Radio Controle Dienst is gelukkig nooit op bezoek geweest. Dit heeft al met al anderhalf jaar geduurd.

 

Mijn vrouw Hetty zei toen wel: “Is het je dat waard? We hebben twee kleine kinderen”. De spanning werd steeds groter. Ach, ik werd internationaal chauffeur. Toen stopte het. Daarna ben ik nog werkzaam geweest bij Radio 9 in Lopik.

 

Hoe begon je bij Radio Aalsmeer?

We zaten in de kerk. Ik was de koster bij de Hervormde gemeente in de Kanaalstraat (Dorpskerk). Wat een koster doet? Die zorgt dat de kerk netjes blijft. Op tijd de klok luiden. Dat is tegenwoordig een knop hoor. Het voordeel van koster zijn, is dat je snel een heleboel mensen leert kennen.

 

Op een gegeven moment kwam Henk Heil naar me toe. Is radio iets voor jou? Ik kwam de Radio Aalsmeer studio binnen en keek mijn ogen uit. Het mengpaneel leek wel kolossaal met de vele knopjes erop. Gelukkig ben ik aardig technisch onderlegd. Wat mijn ogen zien, kunnen mijn handen. De leukste studio was de Dorpstraat. Daar kon je rustig achter zitten om na te praten.

 

Het gevoel was dat we bij de radio met het levensbeschouwelijk programma op een eilandje zaten. Je hoorde niets van de anderen radiomensen bij de omroep. Sjefke Eikelenboom van “Gospeltracks” zat voor mij. Van hem heb ik veel geleerd. Je liep ook niet zo snel naar andere programma’s. In het begin durfde ik niet te presenteren. Door het vele doen gaat het nu vanzelf. Je denkt nu niet meer: Hoe kom ik over of wat zouden de mensen denken?

 

Welk programma doe je nu?

Ik doe de techniek en presentatie van het programma “Goednieuws”. Allereerst op de zondag. Dan ben ik samen met Hetty. Het programma was vroeger bedoeld voor de mensen die niet naar de kerk kunnen of gaan, nu is het uitgegroeid naar een volwaardig programma voor jong en oud. We zoeken de liederen op zodat deze bij elkaar passen.

 

Tussendoor is er een kindervertelling en Hetty draagt tussen de liedjes door gedichten voor. We draaien heerlijke luistermuziek. Soms is het ad-hoc, maar ook doordacht. Tja, levensbeschouwelijk is niet weg te denken. Wij doen dit omdat we een boodschap willen uitdragen én omdat het ontzettend leuk is om te doen.

 

Op de dinsdagavond heb ik een programma met mijn dochter Daphne van Dillewijn. Ik heb haar gevraagd om dit programma samen met mij te doen. Ze schroomde wel. “Kom een keer kijken”, zei ik. Nu heeft zij, net als ik, het radiovirus te pakken. Drie uur in de vier weken. Dan hebben we een uur met de top van de gospel van Amerika en de andere dinsdag twee uur lang een thema, dit kan van alles wezen: asielzoekers, kindervakantiekampen etc. Met een Christelijke insteek dus. We doen dit nu samen een half jaartje. Geweldig. We voelen elkaar zo aan.

En ik doe zo nu en dan ook de techniek van Weekend Magazine bij Radio Aalsmeer.

 

Wat is je lievelingsprogramma op Radio Aalsmeer?

Alles van Cock Bareuh. De muziek die hij draait is helemaal mijn smaak. Dat is ook mijn tijd. Jaren 60. En altijd zaterdagmorgen naar Sjefke en Bram met Gospeltracks. Daarna luister ik ook graag naar de stem van Sem en zijn veelzijdigheid van muziek. Echt van alle genres door elkaar. Niet zo vlak. En natuurlijk de An en Aad show. Ze vervangen me soms. Ze hebben dan ook een jingle: ‘Hé Frans daar krijg je spijt van!’ geweldig hoe ze daar op inspelen.

 

Wat was je leukste Radio Aalsmeer locatie uitzending?

Mijn leukste locatie uitzending was live de nieuwjaarsduik bij het Oosterbad dit jaar samen met Marcel die in de studio zat. Er waren meer dan 100 man. Maar dertig á veertig gingen te water hoor! Er was eerst de warming up. Ik had mijn telefoon bij me voor het verslag. Live een interview met de voorzitter van het Oosterbad en verschillende deelnemers. Later luisterde ik het terug, maar dat klonk wel heel zachtjes. Daar leer je van. Het was goed. De zon scheen er en je werd in het diepe gegooid. Letterlijk en figuurlijk.

 

Wat mis je bij Radio Aalsmeer?

Communicatie, maar gelukkig is de communicatie een stuk beter geworden door de nieuwsbrieven.

 

Wat wil je nog doen bij Radio Aalsmeer?

In maart ga ik de techniekcursus volgen van Niels. Ik hoop ook te leren jingle’s te maken. Ik ben leergierig.

 

Wat is je lievelingsliedje?

Doe maar iets ouds. Sugar Sugar van The Archies. Moet ik altijd denken aan de avond dat ik ooit zwarte Piet was. Op die avond heb ik een meisje ontmoet uit Odijk.

 

Tekst Anna-Maria Mantel, foto Arjen Vos