Door: Leni Paul. Op zijn vierde verhuisde hij van het bij Nieuwkoop gelegen plaatsje Noorden naar Aalsmeer. Inmiddels is Roy Fransen, twintig jaar jong, betrokken bij een groot aantal organisaties in zijn woonplaats. We spreken met hem over de vele functies waarvoor hij zich meestal als vrijwilliger inzet. “Het is allemaal gewoon op mijn weg gekomen en ik zit nu eenmaal niet graag stil.”
De schrijver Max Dendermonde schreef in 1954 de bestseller ‘De wereld gaat aan vlijt ten onder’, een pleidooi voor een rustig leven. Ik moet tijdens ons plezierig gesprek ook denken aan Oblomov, de legendarische luiaard in het meesterwerk van de Russische schrijver Ivan Gontsjarov waarin de hoofdpersoon in het boek vrijwel altijd in zijn bed ligt…
Twee boeken die de lof der luiheid zingen en Fransen straalt sterk het tegendeel uit. Tijdens het gesprek met hem blijkt dat hij ondanks zijn jonge leeftijd al deel uitmaakt van een indrukwekkend aantal organisaties in onze gemeente, Reden om hem op te zoeken en een chronologische opsomming te horen van het scala aan activiteiten waarbij Roy al van jongs af aan is betrokken.
Waar is het allemaal begonnen? “Met judo en zwemmen, zoals zovelen van mijn leeftijdgenoten in hun jeugd. Al gauw kwam er paardrijden bij en reddend zwemmen. Ik was zeventien, nog erg jong dus en ik zette me in voor NLDoet en bij die gelegenheid werd mij de naam ‘Ons Royke’ gegeven. Bij de Gamma waar ik ook soms werk word ik nog steeds zo genoemd.”
Je hebt echter sinds enkele jaren ook een flink aantal min of meer bekenden om je heen voor wie je graag een hand uitsteekt. “Dat begon met twee buurvrouwen die ik wat hielp in de tuin. Een van hen, afkomstig uit Amsterdam had nog een volkstuin in haar voormalige woonplaats Amsterdam en daar ging ik zo nu en dan met haar naar toe. Inmiddels was ik leerling op de Groenstrook en daar ben ik dan op verzoek regelmatig het gras gaan maaien.“
En toen dacht je, ik wil tuinman worden? “Nee, want dan doe je heel zwaar werk en daar hou ik weer niet zo van, ik ga een opleiding facilitair management doen. Inmiddels was ik ook wel het gras gaan maaien bij de middelbare tuinbouwschool, het Wellant College. Ik zit daar op school en ik vind dat je best wat voor je school kan doen. Zo ben ik MBO-ambassadeur van het Wellant College en promoot ik het MBO en het VMBO. Dat is nodig want het aantal leerlingen voor dit schooltype loopt hard terug.”
En zo raakte je betrokken bij bestuurlijke functies? ”Ja. Dat kwam op mijn weg toen ik achttien was. Zo werd ik gevraagd om zitting te nemen in de bewonerscommissie, uitgaande van Eigen Haard. Dat houdt onder andere in dat je er op toeziet dat het netjes blijft in de straat, je meewerkt aan de bewonersactiviteiten, zoals bijvoorbeeld het organiseren van een buurtbarbecue. Dat beperkt zich niet alleen tot de Hugo de Vriesstraat waar ikzelf woon. “Het omvat het gebied tussen de veiling en het centrum. Zo was ik bijvoorbeeld ook betrokken bij de gedichtensteen die is aangebracht aan de zijkant van het gebouw op de hoek van de Parklaan en de Ophelialaan. Dat zie ik dan als culturele verrijking. ’s Avonds is de steen ook mooi verlicht. Een mooi punt, daar tegenover het Seringenpark. Eigen Haard doneerde daar zesduizend euro voor. Zo werd ik ook lid van de Huurdersvereniging Aalsmeer-Kudelstaart van Eigen Haard.”
We zien je ook wel eens in actie bij het Flower Art Museum. “Dat klopt. Zo rol je van het een in het ander en werd ik ook vrijwilliger bij FAM. Dat contact ontstond via Sjaak Koningen, ook bewoner van de Hugo de Vriesstraat en vrijwilliger van het museum. Hij vroeg me een jaar geleden of ik ook bij het museum het gras wilde komen maaien. De natuurtuin van het museum is zo prachtig en ik was er bij toen vorige week de bij de Watertoren staande treurwilg moest worden omgezaagd in verband met het aan te leggen Waterfront. De boom is inmiddels in plakken gezaagd en als de plakken zijn gedroogd wordt er een passend kunstwerk van gemaakt, dus echt verloren is hij niet. Er komen in de museumtuin nog zeven bomen bij.”
En dan zet je je samen met Koningen ook in voor de vergroening van de buurt in de vorm van het voorzien van groenbeplanting op de daken? “Ja, gefinancierd door Eigen Haard streven we er naar Sedum te planten op de daken van de woningen in de Hugo de Vriesstraat en de A.H. Blaauwstraat. Het totaalbedrag dat hiermee gemoeid is is 40.000 euro. Dat kost de bewoners dankzij Eigen Haard geen geld, maar je moet wel trachten bij de bewoners voor dit idee een draagvlak te creëren.”
Naast je artistieke, bestuurlijke en tuinbouwactiviteiten zijn er nog de weekendbaantjes bij de Gamma en restaurant Bamboehof. “Ja, want er moet ook wel geld worden verdiend. En sinds deze week ga ik ook nog aan de slag bij Van Vliet Containers in de Schinkelpolder waar ik het buitenterrein moet onderhouden.”
Waar hulp nodig is en je wordt gevraagd ben je doorgaans direct bereid de helpende hand te bieden. Ben je een idealist pur sang? “…Ja, ik help graag mee om iets gezamenlijk tot stand te kunnen brengen. Net als bij het Flower Art Museum Daar heeft men elkaar echt nodig, zeker in deze tijd. Zo ook bij Floriworld waar ik stage liep voor de plantenverzorging.”
Een jongerenafdeling van de politieke partijen zou je, vermoed ik, graag binnen halen. “Ja, dat zou kunnen. Maar er zijn teveel partijen waar ik heil in kan vinden. Ik ben erg voor het groen, dus ik zou aan GroenLinks kunnen denken. Ik heb me wel voor het eerst aangemeld om bij de komende verkiezingen in het stemlokaal plaats te nemen. Dus wie weet.”
Foto’s Arjen Vos