Door Leni Paul. Het nieuwe college is afgelopen donderdag geïnstalleerd. Van een van hen, wethouder Wilma Alink-Scheltema wordt vanmiddag afscheid genomen. Een verrassing voor velen en ook voor haarzelf. Tijd voor een gesprek met een wethouder met een respectabele staat van dienst, aanspreekbaar voor velen. Zuur is ze niet, enigszins verdrietig wel. “Ik had echt wel willen blijven.”
Politiek, dat is een wespennest en ook een broeinest. We hebben het veel oud-bewindslieden horen zeggen en ook Wilma Alink (64) bevestigt ons desgevraagd deze woorden. Ze is net terug van vakantie in Noord-Macedonië en Albanië. Blond, uitgerust, ziet er ze jonger uit dan haar leeftijd aangeeft.
Terug naar de beginjaren van de in Amsterdam geboren Wilma Scheltema die met het gezin (ouders en één broer) op haar derde jaar naar Amstelveen verhuisde en daar de lagere school en later het toen nog geheten Snellius doorliep.
Gevormd
“Ik wilde daarna naar de sociale academie, maar was te jong en ging daarom naar de pedagogische academie. Maar dat was het voor mij toch niet. Daarna ben ik aan de Universiteit van Amsterdam sociale psychologie gaan studeren. Het waren de jaren van Ban de Bom, en zo stond ik op een plein bij een demonstratie. Tja, wat betekende dit allemaal voor mij. Het heeft me wel gevormd. Ik was 26 toen ik in 1983 ben afgestudeerd. Banen als psycholoog lagen niet voor het oprapen en ik ben uiteindelijk de IT in gegaan. Training on the job, men vond daar toen bijna geen mensen voor. Eerst programmeren in Cobol.”
Was Wilma in die roerige tijden een feministe? “Niet feministisch, ik was wel strijdbaar en dat ben ik nog steeds.”
Ons Tweede Thuis
In 1988 kwam Wilma, inmiddels getrouwd met Willem Alink naar Aalsmeer. “Daar woonde een goede vriendin van me. En van Amstelveen naar Aalsmeer is een logische stap. Willem en ik kregen drie zoons, inmiddels 33, 30 en 29 jaar oud. Onze middelste zoon is verstandelijk gehandicapt en woont begeleid in Ons Tweede Thuis. Dat Michiel in de Beethovenlaan woont en naar de dagbesteding Amstel-meer gaat is voor ons gezin fantastisch.”
Dicht bij de drank
Burgerde je snel in? “Het Aalsmeer van toen is niet meer dat van nu. Er zijn inmiddels zoveel mensen van buiten hier komen wonen. Er waren en zijn inderdaad wel clubjes, dat merk je ook vooral op verjaardagen, met de mannen in de keuken, dicht bij de drank en de vrouwen in de woonkamer. Ja en wanneer de kinderen naar de kinderopvang en de basisschool gaan raak je al snel betrokken bij de samenleving.”
Voorkeursstemmen
Was je hier al gauw bij de politiek betrokken? “Dat kwam zo’n veertien jaar geleden. Ik was lid van D66 en dan werd je in Aalsmeer in die jaren automatisch lid van PACT, de combinatie van PvdA, D66 en Groen Links. Janny Oosterloo van de PvdA stimuleerde me toen om mee te doen met de raadsverkiezingen in 2014. Ik werd met voorkeursstemmen gekozen. In 2018 werd ik namens de PvdA, D66, GroenLinks en AA wethouder in het college naast Robert van Rijn VVD en toen eerst nog Robert-Jan van Duijn CDA, later Bart Kabout toen Robert-Jan burgemeester werd in Nieuwkoop.”
Speerpunten
De portefeuille Duurzaamheid,Natuur en Milieu, Groen Watere Afval, Ouderenzorg, welzijn en participatie en Kunst en Cultuur waren de onderwerpen waarmee zij zich, als een van de drie wethouders, intensief bezig hield. Ze was altijd duidelijk voor de inwoners en altijd ook bereikbaar voor de Aalsmeerders die met vragen zaten.
“Dat klopt. Mijn portefeuilles zijn belangrijke speerpunten voor D66 en voor mij als inwoner van Aalsmeer en Kudelstaart. Het belangrijkste voor mij waren daarbij de contacten en de samenwerking met de inwoners om vervolgens met de ambtelijke organisaties aan de slag te gaan. Dat is altijd mijn drijfveer geweest. Niks pluche, gewoon hard werken. Zichtbaar en aanspreekbaar te zijn. Eventueel zeven keer vierentwintig uur. Ik wil benadrukken hoe fijn ik met de ambtelijke organisatie heb gewerkt.”
Niet onoverkomelijk, wel jammer
Je stond nu bij de laatste verkiezingen niet op de lijst. Waarom niet? “Omdat ik principieel vind dat een voormalig wethouder de eerste vier jaar geen zitting moet nemen in de raad. Wel wilde ik een tweede periode wethouder zijn. De wethoudersadviescommissie van D66 heeft echter anders besloten.”
Ze vindt het jammer dat de zaken zo zijn gegaan. Niet onoverkomelijk, maar jammer: Wilma zegt in die vier jaar veel te hebben bereikt.
Afvalplan
“Zo zijn er belangrijke stappen in het dossier duurzaamheid gemaakt. Ook Aalsmeer moet, zeker nu met de oorlog in Oekraine, van het gas af. De warmtevisie ligt klaar. Aan het nieuwe collega de mooie taak dit goed af te ronden. Voor het groen is er voor het eerst in Aalsmeer een bomenbeleidsplan vastgesteld. Daarnaast gaat het naast de bomen ook om de biodiversiteit. Er is het afvalplan tot stand gekomen en dat wordt dit jaar uitgerold. Geen plastic meer bij de grote containers maar opgehaald met het restafval. Gescheiden wordt het door de computer.”
Wethouder af. En wat nu? “In augustus word ik 65 en wat er op mijn pad komt zie ik wel. Misschien ga ik me kandidaat stellen voor Provinciale Staten D66. Overigens zal ik me niet vervelen: ik heb een moeder van 94, drie zoons en inmiddels een kleindochter van twee. “
‘Ik ben nog niet klaar’
Vandaag is in het Flower Art Museum van 16 tot 19 uur de afscheidsreceptie. Typerend voor de scheidend wethouder is dat ze in plaats van een afscheidscadeau een gift voor Oekraïne prefereert.
Wat zal je het meest gaan missen? “Het contact met de inwoners, het gevoel dat je iets voor hen kan betekenen. Daar voelde ik me altijd verantwoordelijk voor. Maar ik ben nog niet klaar…“
Foto’s Arjen Vos
/hoekwater.jpg)
/Muller.jpg)
/LJ-de-Vries.png "LJ-de-Vries")
2 reacties
Met mijn naam Van Veen wil ik toch even reageren (gezien de reactie hierboven): ik heb Wilma leren kennen als een gedreven iemand, iemand met een hoog inlevend vermogen. En die opleiding als leerkracht heeft invloed op haar doen en laten gehad met kinderen. Ik heb haar diverse malen meegemaakt voor de taalklas en zij wist een goed gevoel bij de kinderen over te brengen. Al die keren dat ik haar in de bieb bezig zag, was ze begripvol en toonde ze zich vooral als mens. Ik weet ook dat je het in de politiek niet altijd iedereen naar de zin kan maken, maar gezien de eerste reactie van meneer van Veen wilde ik graag laten horen, dat ze bij mij als mens in de politiek hoog aangeschreven staat!
Met die verbondenheid niets van gemerkt, als je de moeite niet neemt op mail te reageren is op zich zacht gezegd niet netjes! ging over de bomenkap van ons prachtige park achter de Geranium flats, ze was er verrast over dat het ging gebeuren nou wij helemaal,van in een park wonen zitten we nu op de busbaan, wat de tuinen van Aalsmeer moesten worden is helemaal gelukt hoor alleen zonder bomen!