Hoe is het nu met… Pieter Groenveld?

Door: Leni Paul. Zeg de naam Pieter Groenveld en er rijst direct een beeld op van een jongensachtige, bescheiden man die je onder meer desgevraagd inzicht geeft in de vele vormen van de akoestische muziek, met name afkomstig uit de Verenigde Staten. Het is het genre muziek dat hem van jongs af aan weet te boeien. Groenveld, initiator en organisator van maandelijkse concerten in De Oude Veiling, groeide uit tot een gerenommeerd aanspreekpunt op het gebied van deze muziekvormen. Een gesprek met een bevlogen, bereisde wereldburger die woont in Rijsenhout maar zich altijd Aalsmeerder is blijven voelen.

Men pleegt doorgaans een 71-jarig persoon met het woord ‘middelbaar’ aan te duiden. Maar dit etiket past duidelijk niet bij de in Kudelstaart op een boerderij geboren Groenveld die opgroeide in een hervormd gezin. Getooid met een flinke bos krullen en met een levendige interesse voor de wereld om zich heen. Met name de akoestische muziek en stromingen als singer-songwriter, bluegrass en blues kunnen hem bekoren. “Ja, er werd thuis wel aan muziek gedaan, mijn broer is bijvoorbeeld naar het conservatorium gegaan en werd pianoleraar. Het was wel een familie die van muziek hield. Mijn eerste kennismaking met muziek was in de kerk, het genre Johannes de Heer. Mijn zussen kregen traporgel-les van de toen al bejaarde zus van de burgemeester van Ter Aar. Ook in de kerkmuziek traditie. Hier werd ik toentertijd zó niet gelukkig van…”

De jonge Pieter blonk niet uit op school, zo zegt hij. “Maar ik had wel wat met techniek en kon op een gegeven moment na de technische school doorstromen naar een opleiding voor vliegtuig elektronica. Ik raakte dus technisch wat bekwaam op het gebied van elektronica in vliegtuigen en ja, dat verschoof geleidelijk aan richting mijn hobby, de muziek.”

Protestgeneratie
Hoe kwam je in aanraking met de akoestische folkmuziek waarvan je nu een echte kenner bent? “Ik was twaalf toen ik kennismaakte met de muziek van Pete Seegers uit de Verenigde Staten. Hij speelde folkmuziek op een banjo en gitaar. Hij schreef veel society kritische liedjes als: We Shall Overcome en If I had a Hammer. Hij was onderdeel van de protestgeneratie en dat was echt voor mij meeslepend. Ik fietste vaak naar platenzaak Otto. Dat was echt dé muziekwinkel in Aalsmeer en omstreken waar je zijn moest. Vooral zoon Johan Otto wist enorm veel dus kwam ik daar vaak en graag. Op school kwam ik in contact met Leen Mulder (eigenaar van Stage Music Service, red), met wie ik muzikaal een basis legde voor later.”

Grootverlofpas
Maar toen kwam de tijd dat Pieter in dienst moest. Er komt een terugblik op Pieters leven als militair waaruit duidelijk blijkt dat dit niet de periode werd om met veel genoegen op terug te kijken. “Ik kwam in dienst bij de Luchtmacht en na zes maanden zouden we voor een jaar naar Duitsland gaan. Ik zag daar niks in en dat vond de leiding ook. Op een gegeven moment kreeg ik ook van de luitenant te horen dat het voor alle partijen beter was dat we er een punt achter zouden zetten en kreeg ik een grootverlofpas. ‘Het is beter voor jou en ook voor ons dat onze wegen scheiden’, zo lieten ze me weten. En zo geschiedde na vijf maanden diensttijd.”

Inmiddels was de jonge Pieter al gegrepen door de wereld van de muziek, hij speelde mandoline en gitaar, volgde wereldwijd de ontwikkelingen in deze toen nog in Nederland redelijk onbekende muziekstijl. Dat hij al snel zou besluiten zijn woonplaats Aalsmeer te verlaten om de wijde wereld te verkennen lag voor de hand.

Emigratie
Er volgde een verblijf op kibboetsen in Israël. Groenveld schetst boeiende tafrelen met geestverwanten overal vandaan waarbij vaak gezamenlijke interesse voor muziek centraal stond. Het verschafte hem de gelegenheid over de gehele wereld contacten te leggen, gezamenlijk te musiceren en een saamhorigheidsgevoel te scheppen dat ver over grenzen heengaat. Bij thuiskomst ging Pieter aan de slag bij Sony in Badhoevedorp maar na daar een jaar te hebben gewerkt besloot hij Nederland weer te verlaten. Er volgden diverse reizen. Pieter noemt zijn emigratie naar Australië waarbij ook zijn bevlogenheid voor muziek daar leidde tot het oprichten van een band en het organiseren van festivalletjes, tours en optredens in het clubcircuit. Dit alles resulteerde in vele contacten die tot op de huidige dag voortduren.

Bluegrass
“Ik was 23 jaar toen ik naar Australië emigreerde en na vier jaar en veel ervaringen kwam ik terug naar Aalsmeer kon ik vrijwel direct weer bij Sony terecht. Ik ben gaan wonen in een arkje bij Persoon (Uiterweg, red.), toen voor even verkast naar Rijsenhout en vervolgens naar Hoofddorp. In deze beginperiode vormde zich de groep Jerrycan, we speelden vooral muziek in het bluegrass-genre. Deze muziekvorm die in de jaren ‘40 in de VS ontstond is een mix van mee-geëmigreerde Europese muziek met die van de Afro Amerikaanse bevolking, zoals blues. De grondlegger van deze muziekvorm was Bill Moeroe, uit Kentucky, de staat die bekend staat om het blauwachtige gras dat daar groeit. Er komen uit deze steek vanwege dit gras veel goede renpaarden vandaan.”

Muzieklabel
Pieter reisde inmiddels al zo’n 50 keer naar de Verenigde Staten en heeft er een grote vrienden- en kennissenkring op het gebied van deze specifieke stromingen opgebouwd. In 1977 kwam hij na zijn avontuur terug in Aalsmeer. Dat moet toch wennen zijn geweest na zoveel wereldwijde omzwervingen, reizen en verblijven over de wereld. “Ik kon direct weer terug bij Sony en ben er tot mijn 50ste gebleven. Daarnaast had ik mijn muzieklabel Strictly Country Record op- en uitgebouwd en was begonnen me toe te leggen op geluidsversterking, opnames en productie van muziek. Mijn werkgever Sony was hier ook heel waardevol in.”

Liz Meyer
In 1985 kwam de Amerikaanse singer-songwriter Liz Meyer in Pieters leven. “We hadden via de muziekmedia van elkaar gehoord, maar 1n 1985 deed ik het geluid voor een festivalletje in Drenthe waar zij optrad. Na haar korte tour door enkele landen kwam ze in Hoofddorp langs, waar ik op dat moment woonde. Ze ging nog wel een paar keer terug naar Amerika om haar eerste cd af te maken. Hierop speelden veel vrienden van haar en helden van mij, zoals haar vroegere huisgenoot Emmylou Harris, maar ook Bella Fleck, Sam Bush, Byron Berline. In 1987 zijn we getrouwd en niet lang daar na diende dochter Chris zich aan. Liz heeft veel internationale muziekdeuren voor mij geopend. Ook hebben we samen tal van cd’s van Europese en Amerikaanse musici opgenomen en geproduceerd. Helaas overleed Liz in 2011. Wel leeft zij voort in haar liedjes die nog steeds door kunstbroeders en zusters worden opgenomen.” Pieter leeft inmiddels alweer jaren samen met Marja Vreeken.

Schot in de roos
In De Oude Veiling organiseert Pieter al zo’n twaalf jaar luisterconcertjes. Hier traden veel in Europa toerende Amerikaanse en Canadese muzikanten op, maar ook wel gerenommeerde Nederlandse musici, als de leden van Doe Maar en anderen. Recent was er de avond speciaal voor de veteranen waarbij het beroemde Canadese trio van singer-songwriter Lynn Hanson een optreden verzorgde. Een schot in de roos voor zowel de liefhebbers als de uitgenodigde veteranen. Niet alleen organiseert Pieter concerten als deze, hij neemt tevens de techniek voor zijn rekening.

Tripjes naar Engeland
Zo werd Pieter Groenveld het nationale aanspreekpunt op het gebied van de akoestische muziek en kan hij terugzien op een internationale carrière. Inmiddels is hij alweer geruime tijd inwoner van de gemeente Haarlemmermeer (Rijsenhout) en zijn er her en der diverse optredens. Vraag aan de ‘bereisde Roel’: mist hij de verre reizen niet waarbij hij met andere liefhebbers de wereld van muziek beleeft? “Ik heb nog steeds contact met veel geestverwanten. En wat reizen betreft beperk ik me nu vooral tot tripjes naar Engeland, want daar woont mijn dochter met haar echtgenoot en kleinzoon Glenn.”

Foto’s Arjen Vos en privé archief Pieter Groenveld