Het jaar van… Nels de Vries

Als er iets was wat dit jaar vele tongen los maakte, dan was het wel de renovatie van de Aardbeienbrug en alle perikelen die daarbij kwamen kijken. Iemand die er letterlijk met de neus bovenop zat was Nels de Vries. Lange tijd lag er een ‘bypass’ door haar voortuin aan de Uiterweg, bedoeld om het verkeer in goede banen te leiden. Hoe kijkt Nels terug op het afgelopen jaar en blikt ze vooruit op 2021?

Het hoogtepunt van mijn jaar was:
Natuurlijk mijn 80e verjaardag! Er zou eind september een tuinfeest komen; een bandje met Beatlesmuziek, een dansvloer op het gras, een buffet. Het vervangen van de Aardbeienbrug voor mijn huis zou dan ook klaar zijn. Tijdens de bouw lag er een soort noodbrug over mijn voortuin en het was een komen en gaan van hei-installaties en zware hijskranen. Het was een kwestie van geduld, maar het zou mooi worden! Nou dat viel de Buurt vies tegen; nog steeds staat de brug in een soort ‘stervende zwaan’-stand en zitten er al flinke deuken in het nieuwe houtwerk.

Maar jarig werd ik, en door de corona veranderden de plannen natuurlijk helemaal. Mijn kinderen hebben een soort schoolreisje georganiseerd voor het gezin en dat was toch erg leuk. Ik heb genoten van een dag met de kinderen en kleinkinderen. We bezochten de Amsterdam Tower,  de Amsterdam Experience, (fantastisch, virtueel door de lucht over Nederland vliegen) en aten bij de Tolhuistuin. Tussendoor hapjes en drankjes bij het Eye filmmuseum, met uitzicht op het water van het IJ. We deden wel aan anderhalve meter afstand, maar dachten toen eigenlijk toch dat het zo’n beetje voorbij was met de pandemie. We weten nu wel beter, het duurt nog wel even. Heel ingrijpend voor iedereen natuurlijk. Mijn vader kon vroeger met schrik vertellen over zijn zus die in de pandemie van honderd jaar geleden aan de Spaanse griep was bezweken.

Wat heb ik het meest gemist? 
Ik vond het erg vervelend om niemand te mogen omarmen of zelfs maar een hand te geven bij gelegenheden. Maar toch ben ik daar weer aan gewend. Zo’n elleboog is ook wel aardig. Verder het bekende rijtje; je mist je sport (wandelen, volksdansen), de wekelijkse watersportvereniging-borrel in de zomer, het boetseren en het film- en theaterbezoek. Gelukkig heb ik nog net de musical Tina kunnen bezoeken. En steeds maar weer naar de Poel met dat heerlijke weer van de zomer. Dat was ook omdat er verder niet veel kon. En daar heb ik wel erg van genoten.

Wie is voor mij de Aalsmeerder/Kudelstaarter van het jaar?
Dat is een moeilijke, het kringetje is wel veel kleiner geworden, ook door de Corona. Dat maakt dat je vrienden en vriendinnen en favoriete familie opeens veel belangrijker zijn. Maar laat ik noemen: Nel de Haas. Zij is pas overleden. Ik was erg blij met de mooie stukjes over haar in de plaatselijke krant en ook op dit forum. Zij was iemand die haar tijd flink vooruit was. Zij had haar eigen Vrouwenhuis in Aalsmeer, zolang als het duurde. Zij schudde vrouwen wakker. Ze greep ze ook wel een beetje in hun nekvel. Maar wat is er veel tot stand gebracht! Kinderopvang moest er komen (en kwam er), cursussen, meer vrouwen in de gemeenteraad. Er was een soort strijd te leveren en dat was een kolfje naar haar hand. Het was vast geen toeval dat ze dol was op Ischa Meier. Elke dinsdag zat Nel op de eerste rij in Eik en Linde. Dat soort humor beviel haar. Ik denk dat de invloed van Nel in Aalsmeer niet onderschat moet worden.

(Lees verder onder de advertentie van bakkerij Vooges)

Wat ga ik anders doen in  het nieuwe jaar?
In ieder geval ga ik veel in mijn nieuwe 45 km auto rondrijden. Elektrisch. Je moet wel opletten dat je bijtijds de stekker in het stopcontact steekt. Je kan niet vertrekken en denken: straks even tanken. Het zal mijn leven wel beïnvloeden, want de actieradius is beperkt natuurlijk. Maar ik ben blij dat ik nog rij!
En weer genieten van mijn uitzicht; de noodbrug is weg, de voortuin is opnieuw aangelegd (naar een ontwerp van mijn dochter) en ooit zal de Aardbeienbrug weer in alle schoonheid prijken!

Wat is mijn wens voor Aalsmeer/Kudelstaart?
Ik wens dat op elke weg een goede strook voor fietsers wordt geschilderd. We moeten bewegen en wat is er fijner dan fietsen als je niet ver hoeft. Ook kinderen moeten overal veilig de weg op kunnen.
En: Langs de wegen moet je overal kunnen lopen. Wandelpaden of stroken zijn nodig, en ze moeten zo breed zijn dat je er met een rollator of kinderwagen ook op kunt. Nu moet je laarzen aan op de Uiterweg, een en al kuilen en plassen. Gek dat daar geen aandacht voor is!
En ik hoop ook op een heel groot terras aan de waterkant, met fijne parasols waar je op een hete dag goed kunt vertoeven. Met veel mensen om je heen. Tegenover de AH in het dorp bijvoorbeeld. En met een mooie fontein erbij!
Door Corona zijn we nu verlost van de vliegtuigherrie en stank. Ik wens voor Aalsmeer dat dat zo blijft. (Behalve die Corona dan, die mag ophouden). Het zou mooi zijn als er milieumaatregelen komen waardoor de ticketprijzen flink omhoog gaan, of misschien kan Schiphol wel ergens anders heen.

Foto’s Arjen Vos