‘Het helpt als je goed de polonaise kunt lopen’

Door: Jan Dreschler. Op zaterdag 10 februari overhandigt burgemeester Oude Kotte symbolisch de sleutel van het dorp Kudelstaart aan Prins Carnaval. Vanaf dat moment is de naam van het dorp Poelgilderdam, onder de bezielende leiding van de 28steprins uit de historie van Kudelstaart, Prins Auke den Eerste. De woensdag daarop wordt die sleutel weer netjes teruggebracht en komt er voorlopig een eind aan de regeerperiode van de prins. Voorlopig, want hij is voor twee jaar benoemd. Wij spraken met hem over deze zeven dagen, waar hij enigszins tegenop, maar vooral naar uitziet.

In het dagelijks leven is Auke Maarse (47) docent techniek bij Yuverta VMBO, voorheen bekend als de Groenstrook. Na diverse banen, waaronder zestien jaar bij Autobedrijf Nieuwendijk, werd het tijd voor iets anders. Hij is enthousiast over de gemaakte overstap. “Ik wil graag dat de leerlingen bij ons gaan ontdekken wat ze kunnen. Daarbij hoort een stukje eigen regie: bij mij geven de leerlingen zichzelf een cijfer. Ze maken een werkstuk en dan gaan we dat samen beoordelen, waarbij ze uiteindelijk zelf de conclusie trekken wat betreft het resultaat. Verder is mijn uitgangspunt dat ik elke dag de hele dag voor hen beschikbaar ben.” Auke Maarse is, zoals zijn naam al doet vermoeden, een geboren Aalsmeerder. Hij is getrouwd en heeft drie kinderen.

Donderdag 8 februari sluit hij de deur van zijn school achter zich om als prins Carnaval leiding te geven aan een intensief en indrukwekkend programma dat zeven dagen bestrijkt.

Intensieve taak
Als prins word je gevraagd door de Raad van Elf. Zij zoeken iemand uit die affiniteit en ervaring heeft met het feest. Dat is bij Auke zeker het geval. Het gezin waaruit hij afkomstig is was altijd enthousiast voor het carnaval, Auke zelf was al eens jeugdprins en ook zijn oudste zoon Aik heeft die functie vervuld.

Hij zei dan ook meteen ja toen hij werd gevraagd. Tegelijk realiseert Auke zich dat het best een intensieve taak is. “Ervaren prinsen zeggen het als volgt: het eerste jaar overkomt het je, het tweede jaar ga je van genieten. Wat mij aanspreekt in carnaval is vooral het sociale aspect. Het mooie van het carnaval is dat veel mensen helemaal zichzelf durven zijn. Dat je verkleed gaat en op zijn tijd een borreltje drinkt helpt daarbij. Het is gewoon een machtig mooi feest.”

Ketting aan de scepter
Op de vraag waar een goede prins aan moet voldoen antwoord Auke: “Je moet beslist sociaal ingesteld zijn en je moest van feesten houden. Verder helpt het als je goed de polonaise kunt lopen en is uithoudingsvermogen van belang. Het is gewoon een periode met weinig slaap, veel activiteiten en overal waar je komt wordt je een drankje voorgezet. Soms geeft de prins zelf een rondje. Als men kans ziet om hem zijn scepter te ontfutselen is zo’n rondje aan de Raad zelfs verplicht. Vandaar dat een vorige prins een ketting aan de scepter maakte om dat risico wat te beperken.”

Waardig en feestelijk
Hoe moet een prins zich gedragen? Is hij een feestvierder of een hoogwaardigheidsbekleder? “Het hangt een beetje af van de situatie,” zegt Auke, “ik zou het willen omschrijven als waardig en feestelijk. Ik open het bal, reik onderscheidingen uit aan mensen die zich verdienstelijk hebben gemaakt en bezoek andere carnavalsverenigingen. Je bent wel het boegbeeld, maar ook het aanspreekpunt, dus je moet benaderbaar zijn.”

Samen
De prins staat er bepaald niet in zijn eentje voor. In totaal wordt hij door achttien mensen terzijde gestaan, zowel leden uit de Raad van Elf als bestuur van De Pretpeurders. Binnen die raad zijn er bepaalde functies belegd zoals die van de veldwachter, de hofnar en twee prinsessen. Dan is er ook nog de Onraad bestaande uit de partners van de Raadsleden en er zijn de zogenaamde Pretleden, veelal voormalige prinsen en raadsleden.
Zij allen samen zorgen ervoor dat er een groots carnavalsfeest op touw gezet wordt. “Het is echt iets wat je samen doet,” zegt Auke, “ik zal dat in al mijn toespraken ook benadrukken.”

De conclusie van Prins Auke: “Ik zie het als een grote verantwoordelijkheid, waar ik wel een beetje tegenop zie, maar die ik graag op me neem.”

(Foto’s Arjen Vos)