‘Aalsmeerders werken hard maar lopen niet snel naar de dokter’

Huisarts Gerard Nijland (63) neemt per 1 januari afscheid van zijn dokterspraktijk. Hij blijft wonen in de gemeente waar hij als huisarts begon. Een plezierige gemeente, zo kenschetst hij Aalsmeer Hij heeft er goede contacten en maakt deel uit van diverse plaatselijke verenigingen. Op14 januari is er in The Beach de afscheidsreceptie.
 
Een rustige, bedachtzame man, woonachtig in het oudste Aalsmeerse doktershuis. Zijn voorganger in het woonhuis was onder andere de veel besproken dokter H.C.C.Wagner, die in september 1928 de praktijk van huisarts Snethlage overnam en het pand aan de Stationsweg betrok. Ook huisarts Koenraad hield er praktijk en na hem dokter L.S. de Buck. Nijland werd opvolger van laatstgenoemde, hield er veel jaren praktijk en woont er, zo zegt hij, heel plezierig.
 
Zijn echtgenote was lerares aan een Middelbare School, zijn zoon is gepromoveerd als microbioloog, zijn dochters studeerden eveneens. Er zijn inmiddels twee kleinkinderen.
 
Tropenarts
Nijland doorliep in diverse Nederlandse gemeenten lagere en middelbare scholen. “Mijn vader was scheepsbouwkundig ingenieur, in dienst van de overheid en zodoende verhuisden we vaak. In Haarlem zat ik op de HBS-B, was een jonge leerling. Op mijn 17e ging ik geneeskunde studeren aan de VU en was zodoende op mijn 25e arts. Na een jaar chirurgie te hebben gedaan heb ik een half jaar een opleiding tropenarts gevolgd. Maar ik wilde me niet direct vestigen en ben toen vier jaar in Nigeria gaan werken.”
 
“Ik werkte daar onder andere in ziekenhuizen, op de polikliniek, opereerde en deed ook spoedoperaties. Allerlei  uiteenlopende werkzaamheden, dat was heel interessant. Ik ben zelfs nog korte tijd directeur van een ziekenhuis geweest. Zowel werk als cultuur waren boeiend, maar uiteindelijk is het in zo'n land wel erg geïsoleerd. Ik was er met vrouw en twee kinderen en toen zijn we teruggegaan naar Nederland waar ik de huisartsenopleidng ben gaan doen. Ik liep onder meer stage bij dokter De Buck en in 1987 nam ik diens praktijk over.”
 
Beslommeringen
In interviews met afscheid nemende oud-collega's repten zij steevast over de rigoureuze veranderingen die zich de laatste jaren hebben voorgedaan in een huisartsenpraktijk. Zij prezen hun mooie vak, maar spraken kritisch over de toegenomen werkdruk en de administratieve rompslomp die hen te veel afhield van hun eigenlijke medische werk.
 
Nijland geeft toe dat een en ander is veranderd en er meer dan vroeger administratieve beslommeringen zijn. Ook vervielen de plaatselijke doktersdiensten en moeten patiënten buiten de courante uren uitwijken naar de dokterspost en Eerste Hulppost in Ziekenhuis Amstelland.
 
“Die diensten zijn vijftien jaar geleden opgezet. Wijzelf zijn hier als plaatselijke artsen nog een tijdje doorgegaan met het eigen systeem. Het werd anders, er kwamen taken bij,” aldus Nijland.
 
“Er komen steeds meer vrouwelijke huisartsen die vaak kiezen voor parttime werktijden. Patiënten blijven ook korter in het ziekenhuis, gaan eerder naar huis wat er toe leidt dat wij er meer werk door krijgen. Sommige onderdelen van onze taak worden zwaarder, het werk wordt steeds intensiever.”
 
Tante Pietje
Dat de patiënten mondiger werden en vaak met van de computer afkomstig A4-vel zich bij de dokter melden zal u ook niet zijn ontgaan.
Nijland, rustig: ”Ach, ja. Internet. Of men zegt ‘tante Pietje zegt dit of dat en dokter, zou het misschien dit of dat kunnen zijn?’ Onze taak als huisarts is het dan een en ander tot de juiste proporties terug te brengen. Maar ik heb in die bijna dertig jaar de Aalsmeerders altijd gezien als hardwerkende mensen die niet snel naar de dokter zullen lopen. Ze zijn niet kleinzerig. En kwekers hebben vaak geen tijd naar de dokter te komen (glimlach) Er zijn bovendien bijna geen kwekers meer.”
 
Goede opvolger
U zou nog  een tijdje door kunnen gaan met  uw huisartsenpraktijk met 2600 patiënten die inmiddels ook 'verhuisden' naar het Gezondheidscentrum op het Raadhuisplein. Waarom kiest u op uw 64e om de praktijk te beëindigen?
“Ik vind het tijd worden voor een jonge arts die er zin in heeft de dingen aan te pakken. Ik vond een goede opvolger in de persoon van de 33-jarige Ewoud Weve. Hij woont in Aalsmeer en loopt al een tijdje mee. En sinds acht jaar werkt ook mevrouw Logemann als huisarts al in de praktijk.”
 
Tehuis voor daklozen
Nijland hoeft niet lang na te denken als hem gevraagd wordt naar plannen om zijn vrije tijd door te brengen wanneer hij de deur van zijn praktijk achter zich dicht getrokken heeft. “Ik blijf nog vijf jaar geregistreerd als huisarts. Ik zal de nieuwe ontwikkelingen blijven volgen, er zijn veel mogelijkheden die ik ad hoc kan gaan doen, wellicht tijdelijk in het buitenland of, bijvoorbeeld  in een tehuis voor daklozen. Ik zing bij het Bindingkoor, tennis bij een plaatselijke tennisclub, maak deel uit van de stichting Ontwikkelingssamenwerking Aalsmeer. Nee, ik zal me niet vervelen.”.
 
Op 14 januari 2017 zal op de afscheidsreceptie van dr. Nijland met de opvolger Ewoud Werve kunnen worden kennisgemaakt.
 
Tekst: Leni Paul, foto's Jaap Maars
 
(advertentie)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *





banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
adv-Toneel
banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
adv-Toneel