Dat jazzmuziek niet alleen is om naar te luisteren maar ook zeer de moeite waard om te aanschouwen, bewees het Bart Wirtz Quartet afgelopen zaterdag in Bacchus. De manier waarop deze muzikanten geluid uit hun instrument kregen, was intrigerend.
De ruim dertig aanwezigen zagen dat een drumstel veel meer mogelijkheden biedt dan uitsluitend met stokken op een strak gespannen vel slaan. Drummer Pim Dros masseerde, streelde en kriebelde zijn drumstel met stokken, vlakke hand en met zijn nagels. Rein Godefroy op piano leek af en toe ook met zijn neus de toetsen te beroeren zo dicht zat hij erop en Kasper Kalf moet wel heel veel eelt op zijn vingers hebben van het plukken aan de snaren van zijn bas. De meeste aandacht trok Bart Wirtz als naamgever van zijn groep. De altsaxofonist was onnavolgbaar in de manier waarop hij zijn instrument liet spreken. Soms kon je bijna letterlijk horen wat zijn saxofoon te vertellen had.
Belevenis
Het quartet behoort tot de top van de Nederlandse jazzscene. Diverse toonaangevende prijzen werden in de wacht gesleept, waaronder een Edison publieksprijs voor dit genre. En dat is dan gewoon in Bacchus te bewonderen. Wirtz vond het zelf ook een belevenis op het knusse podium te staan. “Kan er iemand een foto maken?' vroeg hij. Hij verontschuldigde zich voor het feit dat hij geen cd's had meegenomen. “Iets wat we normaal wel altijd doen. Maar via onze website kunt u altijd bestellen,” aldus de voorrman. En zo bleef de opbrengst van het quartet beperkt tot de giften van het publiek.
Foto's Arjen Vos
/hoekwater.jpg)
/Muller.jpg)
/LJ-de-Vries.png "LJ-de-Vries")
