‘Gouden Jaren’ hartverwarmend

Een overvolle zaal afgelopen zaterdag in het Crown Theater. De verwachtingen waren hoog gespannen en de bezoekers werden niet teleurgesteld. Want wie krijgt er een zaal met niet direct de allerjongsten aan het eind van de voorstelling enthousiast aan het twisten?

Waren de jaren vijftig, zestig en zeventig echt zo mooi en zorgeloos als tijdens deze kijk- en luisteravond zaterdag werden gepresenteerd? Het gaf in de pauze en ook na afloop van de voorstelling stof voor discussie. We zagen in zwart-wit beelden hoe kinderen veilig op straat konden spelen, we namen figuurlijk deel aan de op het oog altijd vrolijke burenfeestjes in de Jordaan en we beleefden de nog bescheiden weekendtripjes toen het autobezit schoorvoetend op gang kwam. We bekeken de Amsterdammers, op zoek naar de beste plek op de camping in Bakkum en we leefden mee met de jongeren die hun eerste passen waagden op de dansvloer.

We bekeken wat meewarig het 'beheren' van een huishouding, in die tijd doorgaans de taak van 'Moeder De Vrouw' en we zagen vader die zijn pijp stopte. En moeder de sokken.

En dan was er deze avond de heerlijke, sprankelende muziek, onder andere gebracht door Cor Bakker en Danny Malando en het orkest. We genoten van zangeres Rebecca Lobry, die ons verraste met prachtige Franse chansons en oude bekenden uit het Nederlandse repertoire uit die tijd.

Aan het eind van de avond riep Cor Bakker op om gezamenlijk de twist te dansen. Vrijwel de hele zaal nam de uitdaging aan.

Kortom, Gouden Jaren was zeker de moeite van een bezoek waard!

Tekst Leni Paul, foto Sunny Lakerveld