Op uitnodiging van de werkgroep Podiumkunst & Literatuur van KCA is afgelopen donderdag in Cultureel Café Bacchus de Week van de Poëzie officieel van start gegaan. Ondanks het feit dat het thema 'Humor' veel dichters in het Aalsmeerse niet kon aanzetten tot het inzenden van een gedicht, werd het toch een avond vol hilariteit. Dertien dichters leverden een bijdrage aan het evenement.
Robbert Tuinhof aan de piano en Danielle Burgman op sax improviseerden er tussendoor muziikaal op los. Ook dat was tot vermaak van het publiek.
Maar de eerste humortoon werd gezet door dorpsdichter Bram Landzaat die de avond en de dichters aan elkaar praatte. Het eerste ingezonden gedicht van die avond was van Marjan van Houwelingen, bij verstek werd haar gedicht met de titel 'Humor' voorgedragen door Ans de Kruijf: Na weken denken, kwam daar toch de dag dat 'k startte met dichten, ik ging aan de slag. Ik dacht iets te maken, direct hield het op: ik heb heel geen humor, het voelt als een strop!
Schrikbeeld
Er werd in meerdere gedichten gezinspeeld op de nieuwe man aan de overkant van de oceaan. Zijn levensgroot schrikbeeld op papier getekend door de broer van dichteres Joke van de Zee werd met plakband aan de gordijnen bevestigd. Het bleef de hele avond hangen.
De antwoorden op de 'Vragenlijst' van Pierre Tuning brachten hem helaas buiten de doelgroep. Het spel van Stef Wouters met zelf gemaakte fluitinstrumentjes begon in Antarctica en eindigde waar doden rustig liggen. Het fenomeen ouder worden, een zoekgeraakte sleutel, het uiterlijk, het vel, waarin gespoten, maar ook het potverteren van de centen kwamen rijkelijk aan de orde.
Het enthousiaste publiek, zo'n 40 aanwezigen vulden Bacchus, werd getrakteerd op een verscheidenheid aan onderwerpen. In de rust van Bram Landzaat en Benen in de lucht van Koos Hagen, Maria en Martha, van Gré Kalf waarin zelfs Lucas 10: 38-42 werd aangestipt.
Slotakkoord
Voor Marcel Harting, voormalig dorpsdichter, ging het projectiescherm omlaag; hijzelf vertoefde in Noorwegen op zoek naar het Licht; we zagen een pantomimespel van twee versierde handschoenen met de titel 'Het grapje waar niemand om kan lachen'. Het slotakkoord van Gerard Zelen speelde naadloos hierop in. Er viel, met een affiche van een oud oorlogsbeeld op het podium 'Om je dood… ernaast een echte poppenkast met Jan Klaassen, heel wat …te lachen' op deze Gedichtenavond 2017.
Tekst: Michelle de la Haye
Foto's (van boven naar beneden) Bep Schagen-van den Helder, Bram Landzaat en Gré Kalf in actie. Foto's Arjen Vos
/hoekwater.jpg)
/Muller.jpg)
/LJ-de-Vries.png "LJ-de-Vries")
