Aalsmeer mag blij zijn met puike Matthäus Passion ACOV

[RECENSIE]   Het maakt niet uit hoe je de Matthäus Passion uitvoert, want de muziek van schepper Johann Sebastian Bach (1685-1750) is zo ontzettend goed. Dat zijn gevleugelde woorden van zanger Max van Egmond, die zelf ontelbare keren in het lijdensverhaal de Christus-partij voor zijn rekening nam en de basaria's zong. Diens woorden maken elke Matthäus tot een lust voor het oor. Geen wonder ook dat ieder klassiek koor het barokdrama wil zingen. Zo ook ACOV, Aalsmeers Christelijke Oratorium Vereniging.

Afgelopen zaterdagavond stonden er ongeveer 150 koorzangers op het podium in de Bloemhof, leden van ACOV en Oratoriumkoor Cantando uit Pijnacker. Dat ze er zin in hadden, was van hun gezichten af te lezen. Ze zongen met volle overgave. Dat moest ook, want de koorpartijen in Bachs beroemdste werk – in ons land in de passietijd alle decennia lang onontkoombaar – zijn veeleisend.

Maar de ACOV-zangers déden het ergens voor: er zaten bijna zeshonderd toehoorders (veel familie en kennissen!) in de zaal, en die genoten. Dat lieten ze blijken in de vele doodstille momenten na prachtige koornummers of solistische bijdragen en in een klaterend applaus na afloop. Wel werd er nogal wat afgehoest; daar stond tegenover dat er geen vliegtuigen als stoorzender optraden.

Menselijk drama
Dirigent Danny Nooteboom, die beide koren leidt, leverde een knappe prestatie. Hij hield de ruim tweehonderd muzikanten goed bij elkaar en maakte er een menselijk drama van. De sublieme muziek van Bach liet hij gelukkig voor zichzelf spreken.

Nooteboom, die innemend dirigeerde, bleek wars van overromantisering, zware accenten en 'kijk mij eens'-fratsen die de aandacht van de muziek alleen maar afleiden. Hij wist de koren tot een puike gezamenlijke prestatie te kneden. De gedragen uitgevoerde koralen, waaronder het bekende O Haupt voll Blut und Wunden, pasten daar goed in.

Vondst
Een vondst was dat Nooteboom het jeugdkoor Young Voices, dat in het begin- en slotkoor van het eerste passiedeel aantreedt, eenhoog op de tribune had opgesteld. Daardoor kwamen de twintig jonge zangers mooi over het massale koorgeluid op het podium heen.

Overigens werd zaterdagavond eens te meer bewezen dat de sporthal voor dit soort grootschalige muziekuitvoeringen een uitstekende akoestiek bezit.

Snipverkouden
De solisten mochten er wezen, op één na. De rol van evangelist, die het lijdensverhaal plastisch in beeld brengt, was helaas in verkeerde handen.

Tenor Aart Mateboer bleek een snipverkouden verhalenverteller. Zijn grote groene zakdoek kwam geregeld te voorschijn, hij wreef voortdurend in zijn ogen en hij zat steeds aan zijn neus. Vervelend voor hem, maar hinderlijk voor de zaal. Af en toe kwam er iets fraais uit zijn mond, maar het merendeel was krampachtig en wankel en ook zijn intonatie liet te wensen over.

Jonge zangers
Jammer, want de tweede tenor in het gezelschap voldeed uitstekend. Dat was de jonge Adrian Fernandes, die de komende weken toch al enkele keren evangelist is en de taak van Mateboer 'makkelijk' had kunnen overnemen. Mooie stem, losjes zingend en met verve.

De beide bassen, David Greco (Christus) en Hans de Vries (aria's en, met veel inlevingsvermogen gebrachte, kleine rollen) maakten iets moois van hun partijen. Dat gold eveneens voor de beide jonge zangeressen; de frisse sopraan Merel van Geest, die met lef zong en straalde, en de alt Merlijn Runia, die dat ingetogen en gevoelig deed.

Het begeleidingsorkest, zo'n vijftig man sterk, voldeed aan de verwachtingen, hoewel met name een deel van de strijkers af en toe vals uit de hoek kwam. De instrumentale solisten speelden de vaak ingewikkelde, ingenieuze noten kundig.

Alle lof voor ACOV
Alleen al omdat het de Matthäus Passion weer eens live in Aalsmeer bracht, kan ACOV niet genoeg geprezen worden. Dat was deze eeuw nog niet voorgekomen. In de laatste decennia van de vorige eeuw waagden meerdere lokale koren zich er regelmatig aan. Toen was een dure productie als de Matthäus nog op te brengen, mede door gemeentelijke subsidies. Die geldkraan is echter dicht.

Het benodigde geld kwam nu van de entreebewijzen (een stevig bedrag van € 22 per kaartje, voor kinderen t/m 18 jaar ook nog € 15), een viertal cultuurfondsen en 32 lokale sponsors. Laten we hopen dat ACOV uit de kosten is gekomen. Zo niet, dan zal Aalsmeer weer tientallen jaren moeten wachten op een nieuwe uitvoering van het mooiste klassiekemuziekstuk dat er bestaat.

Han Carpay

Foto's: de Matthäus Passion van Bach zaterdagavond in sporthal de Bloemhof. (foto's Arjen Vos)