Pierre’s Pennenstreken: ‘Vallen’

Door: Pierre Tuning (Pennenstreek 474) Er is natuurlijk veel belangrijker (wereld-)nieuws, maar soms zijn er krantenberichtjes die voor deze bejaarde Nederlander ook uiterst actueel zijn. Het volgende bericht deed mijn dichtader vloeien: ‘Opnieuw meer mensen overleden na een val,’ meldt het CBS. Het aantal sterfgevallen door vallen neemt opnieuw toe, en blijft met afstand de meest voorkomende niet-natuurlijke doodsoorzaak. Het aantal Nederlanders dat overlijdt na een val is vorig jaar met 15 procent gestegen. Gemiddeld vinden dagelijks zeventien fatale valincidenten plaats. Het grootste deel van de sterfgevallen betreft ouderen van 80 jaar of ouder.’

Ik heb mij voorgenomen om in het vervolg steeds de aangesneden problematiek in de vorm van een rondeel weer te geven. (‘Gewoonlijk telt het rondeel acht regels en dan zijn de regels 1, 4 en 7 aan elkaar gelijk en de regels 2 en 8.’ – aldus de website poëzie in beweging.)

Waarom een ‘rondeel’? Ik knutsel tegenwoordig graag met een strakke, ouderwetse vorm op rijm, en de herhaling van zinnen geeft enerzijds het gedicht iets bezwerends, maar werkt ook ironisch en relativerend – precies wat de bedoeling is. ‘Ernst en luim,’ zal ik maar zeggen. Daarom heb ik gemeend mijzelf en mijn leeftijd- en lotgenoten de volgende waarschuwing toe te dienen:

Neergedonderd
Niet vallen, blijven staan, want als je valt, ben je de lul
Voor hele ouwe mensen is de rest maar flauwekul
Want als je komt te vallen, ga je bijna zeker dood
Niet vallen, blijven staan, want als je valt, ben je de lul
Van uitstel is geen sprake, je levenskans wordt nul
En wat de arts ook doet, je bent voorgoed verkloot
Niet vallen, blijven staan, want als je valt, ben je de lul
Voor hele ouwe mensen is de rest maar flauwekul