Pierre’s Pennenstreken: ‘Campagnekater’

Door: Pierre Tuning. Pennenstreek 381. Na de campagnes komt voor de partijkaders de kater. De verkiezingsuitslagen komen steeds scherper op het beeldschermnetvlies te staan. Er is altijd wel iets om teleurgesteld over te zijn: de partijen die zetels hebben verloren, ‘likken hun wonden’, de overwinnaars moeten gaan samenwerken met partijen die heel andere ambities dan zijzelf hebben.

Zo zijn Rutte en Kaag tot elkaar veroordeeld. Maar…

Misschien moet je het zo helemaal niet zien. Politieke partijen zijn geen doel, maar een middel. Het gaat er niet om, in het geval van zetelwinst partijgenoten aan lucratieve baantjes te helpen, maar om ‘de grote problemen van deze tijd’ aan te pakken. En dat dient te gebeuren door mensen die daarvoor de hoogste competenties hebben. Los van ‘diversiteit’, ‘gender’ of wat voor ‘afspiegeling’ dan ook. Die mensen noemde onze plaatsgenoot, de Kudelstaarter Wim Kan spottend: ‘heel bekwaam’ – maar ze zijn wel broodnodig.

In het tv-programma Buitenhof zagen wij Herman Tjeenk Willink, oud-vicepresident van de Raad van State, pleiten voor een parlementaire discussie om het eens te worden over wat er eigenlijk bedoeld wordt met: klimaat-, stikstof-, onderwijs-, zorg- en financiële crisis. En pas daarna de ‘formatie’: wat kan eraan gedaan worden en wie kan dat doen?

Dat ligt nogal in de lijn van Sigrid Kaag, die altijd heeft gehamerd op ‘de inhoud’. Zij wordt dan ook door Van Mierlo-biograaf Hubert Smeets beschouwd als diens ‘echte opvolger’: 1. Beiden komen als ‘onbeschreven blad’ in het parlement; 2. Voor beiden is politiek meer dan strijd om de zetels, het gaat hun om een andere politieke cultuur; 3. Zij beseffen dat je niet alles kunt weten en tonen hun twijfel; 4. Hun ‘internationale blik’, hun ‘mondiale oriëntatie’.

Dat laatste was Van Mierlo’s struikelblok. Hij werd minister van buitenlandse zaken in het eerste ‘paarse’ kabinet, van 1994 tot 1998. Hij was dus zo vaak op reis, dat die functie eigenlijk niet te combineren was met het ‘leiderschap’ van zijn partij. Daardoor kwam datgene waar D66 voor stond, lelijk in het gedrang. Het is te hopen dat Sigrid Kaag niet in die val trapt.