Oud nieuws

Alweer een nieuw jaar. En net als andere voorgaande jaren heb ik géén goede voornemens. Dat wil zeggen: ik heb ze wel, maar vind alle andere 364 dagen even geschikt om dingen te veranderen, dus waarom dan per 1 januari? Gevierd is de overgang van 2014 naar 2015 natuurlijk wél! 

Het plan was om lekker in een joggingbroek voor de buis te hangen en eindeloos te zappen langs alle muziekshows en conferences. Maar dat ging mooi niet door. M’n kinderen hadden bedacht om dit jaar oud & nieuw bij mij te vieren. Gelukkig niet omdat ze het zielig vonden dat ik anders alleen zou zijn, maar gewoon gezellig. En natuurlijk omdat de vuurwerkshow bij mij op acht hoog zo fantastisch is. Naar welke kant je ook kijkt: overal de prachtigste vuurpijlen zover het oog reikt.

Glaasje champie erbij, wat wil een mens nog meer? Beetje filosoferen over het voorbije jaar en nog één keertje terugkijken om daarna op volle kracht  plannen te gaan maken voor het nieuwe. Nee, dat zijn geen voornemens.

En zo werd het supergezellig, ook al kreeg de hond (is een groot woord voor de mini chihuahua) van de middelste bijna een hartverzakking van alle knallen en was de jongste pas laat binnen omdat het een chaos was in de wijk (ze is verpleegkundige in de thuiszorg) en zo moe dat ze in slaap viel en bijna het moment suprême miste. Het kwam allemaal goed, we hebben zelfs een wensballon opgelaten, de twee flessen bubbels gingen schoon op en het bleef nog lang onrustig… Dus op nieuwjaarsdag eerst maar eens lekker uitgeslapen: dé manier om een jaar in ieder geval uitgerust te beginnen.

Het deed me wel onmiddellijk terugdenken aan een andere nieuwjaarsdag, een jaartje of 30 geleden. In die tijd werkte ik bij de Nieuwe Meerbode en was speciaal aangesteld voor de  – destijds – nieuwe editie Uithoorn. In het begin zo’n klein krantje dat zelfs de vis op de markt er niet in paste, maar dat werd later wel anders…

Die nacht van 31 december op 1 januari brandde het toen nog vrij nieuwe winkelcentrum Zijdelwaard in Uithoorn, in die tijd hét winkelgebied van het dorp, volledig af. Een paar grapjassen hadden niet genoeg aan het vuurwerk en dachten ’s nachts nog een geintje uit te halen.

De hele regio in rep en roer, maar ik wist van niets. De grootste brand die Uithoorn ooit kende en die ik had kunnen verslaan, heb ik gemist omdat ik m’n oud & nieuw-roes lag uit te slapen. In die tijd – we hebben het hier over de jaarwisseling van 1984 naar 1985 – had ik nog geen mobiele telefoon en de vaste stond beneden, aan een draad. Dat bescheiden getringel hoor je dus niet als je diep slaapt. Want terwijl mijn toenmalige krantenbaas Jan Goulooze probeerde mij op een ‘voor dag en dauw’-uur te bellen om te zeggen dat ik onmiddellijk naar de brand moest: foto’s maken en alles optekenen wat er maar te weten viel over de nu al ‘ramp van het jaar’, lag ik intussen lekker te snurken.

Er was ook nog geen internet en Peters Hotnews in die tijd, dus pas aan het eind van de nieuwjaarsdag, toen ik bij familie was voor de beste wensen, kwam iemand met het ‘heb je het al gehoord'-verhaal. Uiteraard ben ik toen meteen naar Uithoorn gereden. Maar daar was niets anders meer te zien dan een smeulende puinhoop van wat eens 23 winkels waren geweest… Een typisch geval van oud nieuws.

Een collega had het verhaal allang gemaakt, compleet met foto’s van uitslaande vlammen en de ruïne na afloop. Het duurde na de brand – waarbij gelukkig geen slachtoffers waren gevallen omdat er destijds nog geen appartementen boven de winkels waren zoals nu – zeker vier jaar voor het winkelcentrum weer helemaal herbouwd was. Dus het is een zegen dat de regio deze jaarwisseling een dergelijke rampspoed bespaard is gebleven.

Met mijn kater viel het trouwens ook wel mee: na een bakkie koffie met een overgebleven oliebol was ik weer ‘boven water’. Heel anders dan 30 jaar geleden. Wat was ik er ziek van dat ik de megafik had gemist. Die kater heeft wel even geduurd…

Foto: restanten van het in vlammen opgegane winkelcentrum Zijdelwaard op 1 januari 1985.

Marjon Labordus is freelance schrijver. Begonnen bij Nieuwe Meerbode en groot geworden als redacteur bij Ouders van Nu. Boektitels van haar: Dagje weg in de winter, Als je zwanger bent. Handbalpassie. Doet berichtgeving voor Handbalvereniging FIQAS Aalsmeer.