Het staat al een hele tijd in het kleine stukje tekst onderaan de column dat ik stiekem hoop op een carrière als misdaadschrijver. Om eerst maar een klein misverstand de wereld uit te helpen: het ‘misdaad’-gedeelte is geheel optioneel.
Het korte verhaal dat ik ooit voor NieuwNAT schreef was een leuke schrijfoefening, maar mijn schrijversdroom is/was geheel genrevrij. Ik wilde graag schrijven, want schrijven was en is iets waar ik me altijd goed mee heb kunnen vermaken. Dus, terwijl mijn klasgenoten op de middelbare school droomden van vervullende carrières in de makelaardij, accountancy of advocatuur (Amstelveense middelbare school, dan krijg je dat), droomde ik van het schrijversbestaan.
Nu zijn er, zo leerde ik al snel, wat vereisten voor het zijn van een schrijver: het kunnen produceren van leesbaar werk in een redelijk tempo, creatieve ideeën hebben, en het geduld kunnen opbrengen voor het voorzichtig bijschaven en uitwerken van een plot. Die eerste twee waren geen probleem, dat laatste bleek heel lastig. Kortom, ideeën genoeg, mogelijkheden genoeg om een slordig klad in elkaar te flansen, maar een totaal gebrek aan interesse verder te gaan brak uit zodra het klad af was.
Dit heeft als resultaat gehad dat mijn oeuvre (als we het heel royaal omschrijven) tot nu toe is blijven steken op een enkel min of meer afgerond ‘boek’ dat al jaren wacht op de grondige herschrijfbeurt die het nodig heeft en twee dozijn halfuitgewerkte ideeën die in een vlaag van inspiratie op papier zijn gezet. In sommige gevallen gaat het om meerdere hoofdstukken, soms niet meer dan een grove planning van een plot of concept.
Ik kwam ze afgelopen week bij het schoonmaken van mijn harde schijf tegen en vond het een geweldig idee om mijn top-3 geweldige ideeën voor boeken met u te delen.
3 – Vincent en Tim en het Eindeloze Gat in de Achtertuin
De titels van de meeste ideeën zijn vaak allesbehalve subtiel, en deze is geen uitzondering. Vincent en Tim waren twee karakters die ik ooit tijdens het lopen van een krantenwijk heb bedacht. Ze zijn allebei negen jaar oud en beste vrienden. Het idee dat ik had, was dat Vincent en Tim een soort avonturenserie zouden beleven, waarbij de lezer zich altijd af zou vragen of wat ze overkwam ‘echt’ was of dat het alleen bestond in de fantasie van twee hyperactieve buurjongetjes.
Het eerste avontuur zou gaan over Vincent en Tim die, de titel verraadt het al, in de achtertuin van Tim de ingang vinden van een heel diep gat. Ze gaan eerst op ontdekkingstocht, maar komen er spoedig achter dat ze snel kunnen verdwalen. Na wat mislukte pogingen de volwassenen te overtuigen van hun indrukwekkende vondst nemen ze het heft in eigen handen en zetten een provisorische expeditie op, samen met de onberekenbare buurjongen Erik.
Het manuscript bestaat uit vier hoofdstukken en wat notities voor het verdere plot. De notities maken duidelijk dat Erik zou verdwalen in het gat, dat Vincent en Tim vervolgens alles op alles moeten zetten om de volwassenen te overtuigen dat er inderdaad een eindeloos gat in de achtertuin is. Er staat geen einde gepland, waarschijnlijk omdat ik geen idee had hoe het zou eindigen.
2 – Sverrir Geirson de Onsterfelijke IJslander
Het eerste deel van een heuse trilogie over een in de negende eeuw geboren IJslandse visserszoon genaamd Sverrir. In het eerste deel wenst Sverrir zichzelf onsterfelijk als hij de dolende geest Valdís ontmoet na gestrand te zijn op een rots tijdens een IJslandse sneeuwstorm. Om een lang verhaal kort te maken, de onsterfelijkheid van Sverrir verbindt beide karakters, omdat Sverrir niet dood kan en de reeds dode Valdís het hiernamaals niet kan bereiken zolang Sverrir leeft. Samen ploeteren ze de menselijke geschiedenis door.
De grote ‘grap’ van het verhaal van Sverrir Geirson ging er vooral uit bestaan dat Sverrir in het eerste boek zo’n acht eeuwen zou leven zonder een enkele historisch relevante persoon of gebeurtenis mee te maken. Hoe dat interessant zou worden? Geen idee, ik vermoed dat dat de reden was dat Sverrir Geirson nooit verder is gekomen dan een paar hoofdstukken en een zeer gedetailleerde planning om hem tot het begin van de 17de eeuw niets te laten meemaken. Het einde van boek 1 ziet Sverrir een poging doen de oversteek te maken naar Amerika, maar een stormachtige zee doet hem stranden op een klein eilandje buiten de Braziliaanse kust.
1 – Sverrir Geirson: Ruimte-Viking
Met afstand het beste idee dat ik ooit gehad heb is het derde en laatste deel van Sverrir Geirson’s trilogie. Het tweede deel, mocht u nieuwsgierig zijn, bestaat niet. Wat vaststond is dat deel 3 zou beginnen rond het jaar 2050 en dat er tussen de 17de en 21ste eeuw traditiegetrouw geen barst was gebeurd.
In tegenstelling tot de andere twee geplande meesterwerken uit dit overzichtje bestaat Sverrir Geirson: Ruimte-Viking alleen in concept. Er is geen echt ‘werk’ verricht, maar het geplande plot ziet Sverrir (met de dolende geest Valdís nog steeds in zijn kielzog) met een expeditie naar een bewoonbare planeet elders in het universum schieten.
Op de andere planeet zouden vervolgens wat dingen misgaan waar Sverrir geen weet van had of later achter zou komen. Dat zou ervoor zorgen dat Sverrir en Valdís samen achter zouden blijven op de planeet. Details over het einde moet ik u schuldig blijven, het enige wat de planning te melden heeft over het lot van de onsterfelijke Ruimte-Viking is dat hij “eindigt zoals zijn onsterfelijkheid begon in boek 1”. Wat zou betekenen dat hij bevroren op een rots zou moeten zitten.
Wie weet zal ik ooit Sverrir Geirson echt gaan schrijven. Als ik heel eerlijk ben vind ik persoonlijk het idee een karakter zo veel geschiedenis te laten leven zonder iets mee te maken, nog steeds geen slecht plan.
Al is het maar omdat het een gek idee is dat voor de meeste mensen op de wereld sommige historische mijlpalen helemaal niet zo bijzonder waren. Voor de gemiddelde inwoner van de Britse eilanden was 14 juli 1789 niets meer dan de zoveelste dinsdag van het jaar.
Yannick Duport studeert politicologie. Schrijft graag. Publiceerde eerste minicrimi in NieuwNAT: over gedumpt lijk in Seringenpark. Hoopt stiekem op mooie toekomst als misdaadschrijver. Tegendraads. Enige 27-jarige zonder Facebook- en Twitteraccount, maar sinds kort wél met smartphone.