Avondvierdaagse

De avondvierdaagsen in Aalsmeer en Kudelstaart zijn weer achter de rug. In de week van 4 t/m 7 juni liepen de kinderen in Aalsmeer enthousiast hun kilometertjes en Kudelstaart was de afgelopen dagen aan de beurt. Waarom Kudelstaart weer een week later is, snap ik eigenlijk niet. De intocht van Sinterklaas wordt ook altijd eerst in Aalsmeer gehouden en daarna volgt Kudelstaart, maar dat even terzijde. Zal wel mijn frustratie als Kudelstaartse zijn…

De avondvierdaagse zou toch in beide dorpen gelijk georganiseerd kunnen worden? Of is dat verkeerstechnisch niet handig, omdat er dan te weinig verkeersregelaars zijn? Had ik even aan Pieter Litjens kunnen vragen, die gezellig in de stoet met zijn kinderen in Kudelstaart meeliep.  

Gezellig en gezond
Officieel was het in die eerste week ook de landelijke Week van de Avond4daagse, omdat toen de meeste gemeenten dit wandelfestijn organiseerden. Hebben wij hier in Kudelstaart dus eigenlijk helemaal niets van gemerkt. Maar enfin, het mag de pret niet drukken. Want pret hadden alle kinderen en trouwens ook de ouders. Voor hen is het ook altijd gezellig om vier avonden na het eten vijf of tien kilometer te wandelen door hun eigen buurt. En bewegen is gezond, weten we natuurlijk. Het is ook een sociaal evenement, want zo spreek je nog eens wat ouders die vrolijk met, of meestal een stuk achter, hun kinderen aan wandelen. Want de kinderen lopen meestal vooraan en de ouders sjokken gemoedelijk achter hun kroost aan.

Dat was tenminste wel zo in mijn geval. Mijn negenjarige dochter heb ik eigenlijk geen avond gezien tussen de start en finish. Die rende enthousiast met haar klasgenootjes heen en weer door de stoet. Eigenlijk hadden we een soort GPS-meter of stappenteller in haar jaszak moeten doen, want ik weet zeker dat zij veel meer dan die verplichte vijf kilometer per avond heeft afgelegd. Maar ze doet dat tenslotte zelf; onvermoeibaar en vol energie.

Ik heb natuurlijk ook kinderen gezien die wel moe waren, want voor met name de jonge kleuters was vier avonden lopen best een opgave. Ik heb mijn dochter van vier dit nog maar even niet aangedaan, alhoewel ze de laatste avond wel vol energie achter de drumband aanliep. Volgend jaar mag zij ook mee en kan ze ook die felbegeerde medaille behalen.  

Vierdaagse in drie dagen
De eerste avond van de vierdaagse in Kudelstaart is letterlijk in het water gevallen. De kinderen van de tien kilometer waren al vertrokken en gingen door, maar toen de vijf kilometer wilde starten begon het te hozen en onweren. De organisatie nam de verstandige beslissing om het niet door te laten gaan. Kinderen teleurgesteld weer naar huis, sommige ouders opgelucht. Dit zou nou net de avond zijn door de weilanden richting Bilderdam, altijd een leuke route tussen de koeienvlaaien. Dus in feite heeft de Kudelstaartse jeugd die de vijf kilometer liep, de vierdaagse in drie dagen gedaan. Knap hè.

De andere drie avonden werd door de woonwijken heen gelopen. Door de nieuwbouw en door de oudere wijken. Kinderen helemaal blij als ze langs hun eigen huis liepen natuurlijk. En altijd leuk als er mensen achter het raam stonden te zwaaien. Helaas waren er ook wat baldadige kinderen die het belletje trekken niet konden laten. Ach ja, de mensen die thuis waren hadden waarschijnlijk echt wel door dat er een stoet mensen langs hun deur ging.

Voor het eerst had de organisatie besloten om niet alle vier de avonden vanaf het parkeerterrein bij RKDES te vertrekken. Avond twee en drie vertrok de menigte vanaf het Dorpsshuis aan de Kudelstaartseweg. Was wat mij betreft niet heel handig. De ruimte om te verzamelen was prima, maar omdat het een doorgaande weg betreft, ontstonden er hier en daar best gevaarlijke situaties. Kinderen die vriendjes in wilden halen via de rijweg en daarbij helemaal niet uitkeken en een grote horde fietsers die naar huis slingerde. Ik heb af en toe in moeten grijpen door een kind terug op de stoep te trekken. Maar gelukkig zijn er op enkele valpartijen en botsingen na geen ongelukken gebeurd.

Laatste avond
En dan komt de laatste avond. Altijd de gezelligste natuurlijk, want dan mogen de Kudelstaartse kinderen halverwege bij hun eigen school hun medaille op gaan halen. Ze krijgen wat te drinken en een ijsje. En met een beetje geluk staan er op het schoolplein ouders en opa’s en oma’s, die de trotse kinderen met bloemen en snoep ‘binnenhalen’. De één wordt wat meer verwend dan de ander, maar het blijft voor het kind altijd leuk.

Ik moet er wel eerlijk bij zeggen dat mijn dochter mij vanmiddag nog herinnerde aan het feit dat ik haar vorig jaar een snoepboeketje had gegeven, want ik zou het zomaar weer vergeten. Net als het eerste jaar dat ze met haar vader op het schoolplein arriveerde en ik trots stond te wachten, maar zonder cadeautje in dat geval. Niet handig, maar de medaille maakte veel goed. Ik had dat als kind in Brabant nooit meegemaakt en mijn man, die op de Jozefschool zat, ook nooit. Nuchter opgevoed waarschijnlijk. 

De laatste kilometers terug naar RKDES werden gelopen achter het Show- en Jachthoornkorps Kudelstaart aan. Altijd gezellig, die vrolijke muziek.

Al met al een prima avondvierdaagse in Kudelstaart. Mogelijk ook in Aalsmeer, maar dat weet ik natuurlijk niet. Complimenten voor de organisatie en de weergoden, die ons na die bizarre eerste maandagavond gunstig gezind waren.