Column: ‘Quick quick slow in Aalsmeer’

Het leven van een AalsmeerVandaagcolumnist is zelden saai. Dat is eigenlijk ook een voorwaarde om columnist te mogen zijn. Je moet wat meemaken om over te schrijven. Anna-Maria zocht wel heel erg het randje op om inspiratie op te doen voor haar bijdrage. En dan ook nog zo dicht tegen de deadline aan. Je moet maar durven…

Door: Anna-Maria Mantel. Gisteravond heb ik een ongeluk gehad op de A1. Niets ernstigs. Zit nu wel vol adrenaline deze nacht dit stuk te typen thuis. Geen letsel, wel auto flink beschadigd. Vol reed een dame mij aan. In mijn achteruitkijkspiegel zag ik haar als een kogel op mij afkomen. Ik zette mij schrap en als in slowmotion incasseerde ik de klap. Mijn yoga ochtendjes zorgden gelukkig voor een soepel lijf en ben blij dat ik deze column nu zonder zweepslag voor jullie tik. Geen centje pijn, behalve schrik. Echt geluk gehad dus.

Traag en snel
Raar dat tijd op zo’n moment vertraagd. Andersom niet. Blije tevreden tijd is vaak versnelde verleden tijd. Tijdens lol vliegen uren en jaren voorbij. Bij paniek of ellende is het anders. Echte stress en ‘vecht modus’- momenten zijn traag. Komt door het chemische proces in je lijf en plotselinge hyperfocus. Het lukt je op zo’n moment om veel dingen tegelijk te verwerken en daardoor lijkt alles te vertragen.

Aalsmeerse siësta
Oneerlijk van de natuur toch? Juist die heerlijke tijden zouden van mij lang mogen duren en voelen. Maar hoe doe je dat? Van president Lincoln las ik dé oplossing om trage rottijd te verdampen. Zijn advies was: Hou elke dag dertig minuten tijd vrij voor al je zorgen en ellende en doe dan een dutje. Morgen ga ik gelijk daarmee aan de slag. Idee om er een Aalsmeerse siësta van te maken? Al onze twijfel en virusverdriet op één hoop. Benoemen en opschrijven en dan iedereen binnen de gemeentegrens na de lunch een half uurtje plat! Vind het wel een puik plan. Gaat in elk geval zorgen voor een zomers ritme hier.

Lome zomer
Zelf verheug ik mij op een lome zomer lang genieten van Aalsmeer. Geen gedoe. Gewoon relaxen op de vierkante meter. Een Hollandse zomer dus. Nul krekels en nul wijngaarden. Ben al tevreden met dobberen op de lelijkste boot van de Poel en zwaaien naar tegenliggers in het Vossengat. Poeh, poeh. Hè, hè. Lievelingsboek erbij en soms schuilen voor de regen.

Wat gaan die zomerweken jou brengen? Geen tijd? Als je geen tijd te verliezen hebt hoef je je ook niet te haasten. Dus maak tijd!  Volgens Annie M.G. Schmidt eindigen alle verhalen gelukkig, als je maar op tijd stopt.

Zou willen dat die dame op de snelweg dat ook had gedaan vannacht. Fijne zomer allemaal en zie jullie weer in de herfst of eerder in het Vossengat. Blijf veilig!