31 Bomen. Maar waar?

“Jan Schaefer was de ergste, zonder twijfel. Met zijn In gelul kan je niet wonen.” Het was al weer ruim een jaar geleden dat ik mijn zegsman (m/v) in Amstelveen had gesproken en ik had wel weer wat vragen, brandende kwesties, zelfs. “Allemaal emotie, wat moet je daarmee als ambtenaar? Wij moeten kijken of iets binnen de regels, voorschriften, wetten en kaders past. Met emoties hebben wij niks te maken.” Ik wilde natuurlijk heel graag weten hoe het nou precies zat met de voorgenomen bomenkap. 31 Bomen moeten er gekapt voor de aanleg van een busbaan. Iedereen in rep en roer, want om welke bomen gaat het? Waar in Aalsmeer staan er überhaupt nog zoveel bomen bij elkaar? Wethouder Alink-Scheltema zegt onaangenaam verrast te zijn door de aanvraag, maar ook dat ze nog géén idee heeft om welke bomen het gaat. Je zou zeggen dat het voor een wethouder toch niet heel ingewikkeld kan zijn om die informatie te verkrijgen, maar dat zien we kennelijk verkeerd. Of het heeft geen haast, want het antwoord komt pas na het zomerreces. 

“Dat doet de wethouder dus juist uitstekend. Bij het grote publiek overheerst de emotie, het blijf met je poten van onze bomen af gevoel. De wethouder parkeert het probleem, gaat op vakantie en kijkt er dan naar. En de wethouder weet dus inderdaad niet om welke bomen het gaat, hè? Ook weer om de emotie uit te sluiten.

Het kan zelfs zo zijn dat het om de aanleg van een busbaan gaat in een heel andere gemeente. Om zulke aanvragen zakelijk te kunnen beoordelen is er binnen de Vereniging van Nederlandse Gemeenten afgesproken dat we die verzoeken random naar een gemeente versturen. Daar kijkt men er naar en dan wordt het vervolgens goedgekeurd. Met soms vergunning voor 30 bomen in plaats van 31, dan is echt iedereen tevreden.” Ja maar, opperde ik, zo’n wethouder zit daar toch namens een partij, met een program, met een eigen mening, idealen wellicht? “Ja, dat was vroeger, maar ik heb je net uitgelegd waarom dat niet werkt. Stel nou dat wethouder Alink-Scheltema iets heeft met duurzaamheid, of met natuur, dan zou er in Aalsmeer dus nooit een vrije busbaan komen. Is dat dan wat je wil? Dus om te voorkomen dat de wethouder straks door Aalsmeer rijdt en geconfronteerd wordt met 31 bomen die zij heeft laten kappen, beoordeelt zij de aanvraag voor de aanleg van een busbaan in Nijkerk. Of Loppersum.”

En hoe het dan zat met de Aardbeienbrug, wilde ik weten. De vervanging van de brug was doorgeschoven naar de tweede helft van dit jaar, maar ik kon er op de site van de gemeente niets over vinden. Ik had er over gebeld met Amstelveen, maar de enige die er iets over zou kunnen zeggen was de projectleider en die was met vakantie. “Zomerreces”verbeterde mijn zegsman (m/v) mij.

Of ik nog een vraag mocht stellen. Dat mocht, nog ééntje dan. Over de straatverlichting in mijn straat. In de Primulastraat gaan de lantaarnpalen veel eerder branden dan in de omringende straten. Het wordt in de Primulastraat echt niet eerder donker dan in de Spoorlaan, dus ik meld dat van tijd tot tijd bij de gemeente. Zonde van het geld, ons geld en geen goed voorbeeld, toch? Maar ja, ik was in januari begonnen met dat te melden en het was nu al weer half augustus. Wat ging dat toch stroperig…

Maar dat probleem was bekend en bijna opgelost. “Ook die meldingen komen uiteindelijk bij een andere gemeente terecht, ook weer om te voorkomen dat een in Aalsmeer woonachtige ambtenaar zijn eigen straat zou voortrekken. En vorig jaar was dat Holysloot, maar dit jaar is het Susteren. Dat was alleen nog niet goed omgezet in het systeem, dus mijn klacht was nog Holysloot terecht gekomen, maar kon daar niet meer behandeld worden omdat ze daar dit jaar alle klachten behandelen over volle glasbakken. Maar: probleem bekend en binnenkort uit de wereld.”

Of er al enig idee was binnen welke termijn dat zou kunnen zijn, wilde ik weten.

“Na het zomerreces!”

Ik kan niet wachten, kom maar op met die herfst.