Tien jaar AalsmeerVandaag: ‘De Geest moet waaien’

Door: Arjen Vos. De terugblik op de viering van tien jaar AalsmeerVandaag die u zondag kreeg voorgeschoteld onder de wat geheimzinnige initialen CGPT als auteur, was natuurlijk geen al te geloofwaardige weergave van de gebeurtenissen. Waar u er altijd op moet kunnen rekenen dat wij op deze plek ‘de waarheid en niets dan de waarheid’ spreken, bleek de hulp inroepen van tekstrobot Chat GPT, geen succes. We vroegen hem: ‘schrijf een artikel over de viering van tien jaar AalsmeerVandaag’ en binnen tien seconden produceerde de machine zijn verslag. Zonder spelfouten. Maar wel met een inhoud ver bezijden de waarheid. Waar het monster het vandaan haalde dat we een ‘boeiende paneldiscussie voerden met invloedrijke personen uit de gemeenschap waarbij de toekomst van de media werd besproken’, geen idee. Ook het ‘betoverende vuurwerk buiten het museum als symbool voor de schitterende groei en bloei van AalsmeerVandaag’ was natuurlijk pure fantasie. Conclusie die we kunnen trekken als het gaat om de toekomst van de media: de digitale tekstrobot wordt geen nieuwe medewerker van AalsmeerVandaag. Wat dat betreft kunnen de schrijvers en columnisten opgelucht ademhalen. Om een weergave te schrijven die uit het hart komt, de waarheid geen geweld aandoet, is meer tijd nodig. Joop Kok nam die tijd maar dan heb je ook wat. Hij kwam met onderstaande bespiegeling op het feest. En daaruit spreekt dat: ‘het een onvergetelijke avond was vol dankbaarheid, inspiratie en vooruitzichten voor de komende tien jaar.’ Daar had CGPT dan wel weer gelijk in…

Laat u leiden door de Geest, dan bent u niet gericht op uw eigen begeerten. (Galaten 5:16)

Door: Joop Kok. Had ik op de vraag: “Wil jij verslag doen van de feestelijkheden,” maar nooit geantwoord met: “Ik zal mijn best doen.” Al een paar uur loop ik op en neer door mijn kamer, bel die en gene voor adviezen en kom er steeds meer achter dat ik daar niet de meest geschikte persoon voor ben. Ooh, ik weet best wat er van me verwacht wordt: een lyrische beschrijving van een hartverwarmend gebeuren. Maar dat lukt me niet. Het is niet zo dat ik dat niet vond, maar dat klinkt te zelfgenoegzaam, de geest moet waaien. Laat ik een poging wagen, we stappen samen met vele anderen één van mijn meest favoriete gebouwen binnen: het Flower Art Museum.

Toen Yo Meijer, levensgezel van de in 2016 overleden medegrondlegger van AV Han Carpay, het woord nam, zag ik Han weer voor me. In een TV programma over het verdwijnen van lokale nieuwsmedia. Zwoegend op de fiets langs het voormalige rooie dorp zich afvragend waarom daar, behalve de verloedering, niets gebeurde. Hij was bezig met het opzetten van een lokaal platform met ruimte voor kritische berichten. Bij de woorden van Marga over haar metgezel Arjen Vos, de andere grondlegger van AV, kwam het beeld op van iemand die het vooral leuk vond om een eigen ‘blad’ te maken. Nu, na bijna acht jaar alleen verder te zijn gegaan, vroeg ik me af hoe Han tegen de huidige AV zou aankijken. Is het nog wel kritisch genoeg? Had er niet allang een column moeten verschijnen met als titel: “Kom op…?” En vult u dan zelf maar de naam in van de politicus die u graag besproken zou willen hebben. En al die reclames en stukken waar ondernemers zich aanprijzen, zou hij daar in zijn meegegaan?

En naast al die terugblikken, hoe zag het bestuur de toekomst van AV? De enige die daar over sprak was Constantijn Hoffscholte, de directeur van het Flower Art Museum waar de viering van het AV lustrum plaats vond. Om het vooral luchtig en vrolijk te houden bewandelde hij het pad van de lach en schetste op humoristische wijze een aantal toekomstige gebeurtenissen. Vooral het beeld van een 116-jarige Leni Paul die nog iedere week een interview afleverde, kreeg de lachers op zijn hand.

Serieuzer was de bijdrage van burgemeester Oude Kotte. Die wees niet alleen op het belang maar ook op de verantwoordelijkheid van een onafhankelijke pers voor samenleving en democratie. “Onafhankelijke verslaglegging betekent niet dat die journalistiek op zichzelf staat. Het is namelijk in de eerste plaats in diepe verbinding met de samenleving waar zij onderdeel van uitmaakt. Het is misschien wel de belangrijkste pilaar die onze democratie moet versterken en draagt… u hebt de pen in handen die onze democratie versterkt of kwetsbaar maakt.”

En net als tijdens de nieuwjaarsreceptie nam hij het op voor de imperfectie van de democratie. “Een bestuur en raad dat uit leken bestaat, mensen van vlees en bloed, net als u en ik, mensen die fouten maken, net als u en ik. Echter, als we dat continu onder een vergrootglas leggen maakt dat de democratie echt kwetsbaar. Sterker nog, ik denk dat dit het gezag en effectiviteit van onze democratie juist ondermijnt en het draagvlak afbrokkelt.” Prikkelende algemene gedachten die mij, als duider van de Aalsmeerse politiek, deed snakken naar zijn beeld van de Aalsmeerse situatie.

Hij eindigde zijn betoog vol lof en een schitterende slogan: “Wie eindigt zijn dag nu niet met het lezen van de site Aalsmeer Vandaag?”

Na het bekend maken van de uitslag van de Verzin en Win verkiezing en het doen van een quiz, brak een onderdeel aan dat ik bij dit soort gelegenheden graag onderga: het met elkaar zijn, kletsen, wat drinken en het naar je zin hebben. Gezien het gezelschap dat bleef hangen was ik niet de enige die van deze middag genoten had.

(Foto’s Jaap Maars en Richard Zethof, zie ook de galerie onder de advertentie van Hoekwater)

Journalist Leni Paul en hoofdredacteur Arjen Vos hebben pret

Yo Meijer aan het woord, met Han Carpay als 'toehoorder'