Struikrovers Seringenpark gaan perken te buiten

Door: Arjen Vos. Vol trots doen enkele vrijwilligers van de stichting Behoud Seringenpark de dag na Pasen een rondje park. Nog opgetogen van het geslaagde burgerinitiatief ‘keieren zoeken’ de dag ervoor, worden vandaag enkele seringensoorten fotografisch vastgelegd. Het is nu dé tijd om dat te doen want de bloei is begonnen en de seringen staan er uitbundig bij. Maar… het zonnige humeur verandert al snel in een depressie als blijkt dat er enkele seringenstruiken zijn gestolen.

Seringenkenner Dick Maarsen ontdekt de gaten in een van de perken als hij samen met Ilka van Houwelingen, ook lid van de werkgroep, uitleg geeft over de vernieuwde website. “Niet te geloven, wie doet dit?” vraagt hij zich verbolgen en hardop af. “Misschien iemand die op bezoek ging bij zijn schoonmoeder en nog geen cadeautje had,” gist Ilka. Wat de reden ook is, het gaat volgens Dick ook niet om ‘zomaar’ een paar seringen. “Dit waren nieuwe soorten die we kort geleden geplant hebben. Net geënt, een jaar of vier jaar oud, die ik met veel moeite in Boskoop heb kunnen vinden,” zegt Dick terwijl hij op zijn mobiel bladert om te zien om welke sering het precies gaat. “De Beauty of Moskou. Die moet het zijn. Het is de vraag of die nu nog ergens te krijgen is.” Wat het volgens Dick extra zuur maakt is dat deze sering nog niet gefotografeerd was.

Geen kwajongensstreek
Behalve de drie struiken zijn ook enkele roestvrijstalen ringen verdwenen waar de specifieke nummers van de struiken in gestanst zijn. Ook van struiken die er nog wel staan. “Dit hebben we in al die jaren nog nooit meegemaakt,” zegt Ilka verontwaardigd. Als even verderop blijkt dat ook de helft van het sedumdakje van het insectenhotel is verdwenen, is de teleurstelling nog groter. “Nog een schadepost erbij,” moppert Dick, “dit is geen kwajongensstreek meer. Het moet echt moedwillig zijn gestolen.” Prijzen van planten en bomen zijn volgens hem de laatste tijd de lucht in geschoten. Soms in een jaar tijd zelfs verdubbeld, dus dat gaat wel aantikken “Hoe groot de schade nu is? Daar durf ik geen schatting over te doen. Het gaat wel van ons budget af. Het zou mooi zijn als we daar sponsors voor hebben.”

De vrijwilligers dubben of het wel of niet in de krant moet maar het ‘wel’ wint het uiteindelijk. “Niet om mensen op een idee te brengen maar om iedereen te laten weten hoe bijzonder deze verzameling seringen is. En dat je daar dus vanaf moet blijven.” De kans dat de gestolen struiken teruggebracht worden, wordt desondanks niet groot geacht.

Trouwreportage
Terug naar de aanleiding van het parkbezoek. Dat was de voorbereiding op het 75-jarig bestaan volgend jaar waar de werkgroep het nu al druk mee heeft. Er worden interessante ideeën voor uitgewerkt. Bijvoorbeeld met een oproep aan mensen die hun trouwreportage hier hebben laten maken en hopelijk foto’s beschikbaar willen stellen. “Daar willen we een expositie van maken en een aantal daarvan belonen met een remake van een van de foto’s,” zo licht Ilka een tipje van de sluier op, “binnenkort communiceren we daar nog wel meer over.”

Arboretum
De collectie van 130 soorten en 500 struiken op orde brengen, dat was de taak van Dick Maarsen waardoor hij zich deze winter geen moment hoefde te vervelen. “Als je nu naar de website gaat en het bewuste vak opzoekt, zie je precies welke seringen erin staan. Later zullen we ook nog de bomen en de vaste planten digitaal toevoegen. Zo goed als het hier beschreven staat, vind je het nergens. Eigenlijk hebben we hier een soort van seringenarboretum.”

Parkbezoekers reageren volgens Ilka enthousiast op dat stukje toegevoegde waarde. “Dat krijgen we via de socials en de Historische Tuin terug. Mensen vragen ook wel concreet of we bepaalde seringen hebben die hun opa vroeger kweekten. Dat is met dit nieuwe systeem goed zelf te ontdekken.”

Plukken of stekken afsnijden is uiteraard uit den boze. Wat wel mag is de werkgroep vragen om een stek. In samenwerking met de Historische Tuin, een zeer gewaardeerde partner van het park, wordt er dan gekeken of ze aan dat verzoek kunnen voldoen. Overigens valt op dat de seringenstruiken flink onder handen zijn genomen. Ook dat is ter voorbereiding op het jubileumjaar, verduidelijkt Dick. “Door ze nu terug te snoeien, lopen ze volgend jaar nog mooier uit.”

Peuken en parkslapers
Terwijl het fotograferen vordert, blijft de zaak van de gestolen struiken de leden van de werkgroep bezighouden. “Gelukkig zijn er veel mensen die het park een warm hart toe dragen en een oogje in het zeil houden. Dat stukje sociale controle en medewerking is voor ons en het park heel belangrijk. Zo is er bijvoorbeeld een buurman die regelmatig een rondje doet om peuken te rapen,” aldus Ilka die aanstipt dat er geregeld melding gedaan wordt van zogenaamde parkslapers. Een ongewenst fenomeen waarbij Handhaving wordt ingeschakeld die vervolgens helpt een andere oplossing voor desbetreffende personen te vinden.

Wat er bovenal bij de vrijwilligers uitspringt is de liefde voor het park en de passie voor Aalsmeers trots: de sering. Gehoopt wordt dat ze dat gevoel over kunnen brengen op de rest van Aalsmeer en de bezoekers van het park.

Klik hier voor de website met het overzicht van de seringen.

(Foto’s: Arjen Vos)