Vandaag is het de dag van Nationale Dodenherdenking. Voor het programma van de verschillende bijeenkomsten in Aalsmeer en Kudelstaart verwijzen we u graag naar onze agenda waar tot in detail te vinden is wat waar te gebeuren staat. Van onze columnist Pierre Tuning ontvingen we een gedicht. “Het is dan misschien al zestien jaar geleden geschreven maar nog altijd actueel,” liet Pierre ons weten.
SCHAAMTE
Ik weet niet wat ik zou hebben gedaan
Na al die successen van Hitler:
De werkloosheid opgelost, de Duitse handel bloeiend,
Oostenrijk ingelijfd, Tsjecho-Slowakije overweldigd
Denemarken bezet, en Noorwegen, Nederland, België…
Een Blitzkrieg in Frankrijk en Polen,
Engeland bijna op de knieën, de regering gevlucht…
Misschien zou ik zo in het Bruine Moeras zijn getrokken
Dat geen terugkeer mogelijk was.
Denk aan buurman Braber die persoonsbewijzen vervalste,
Ome Jaap Grosscurt die zijn vrienden gefusilleerd zag
En vader Borgman, en de familie Bogaard in de Meer
Met al die onderduikers…
En Van der Jagt uit Kudelstaart met een hooiberg vol verzet,
Waar mijn vader melk haalde voor kleine Pierre’tje.
Misschien zou ik niet zo dapper zijn geweest,
Zoals bijna iedereen niet zo dapper was, of erger,
En keek ik de andere kant op toen de
Joodse handelaren uit de veiling verdwenen.
Misschien had ik gecolporteerd met
Volk en Vaderland,
Of had ik geld ingezameld voor de Winterhulp…
Op 4 mei was ik even stil
Om mij te schamen over wie ik
Misschien geworden was.
Aalsmeer, 4 mei 2001
3 reacties
Prachtig gedicht van een gevoelvolle overweging.
Mooi, Pierre, maar met jouw gevoel én inzet voor recht en rechtvaardigheid is de kans groot, dat we ook trots op je waren geweest als Pierretje toen al Pierre was geweest..
Prachtig gedicht.
Zolang er schaamte is, leeft de geschiedenisles voort.