Nieuwe Nederlanders: ‘Wij houden ervan nieuwe dingen te ontdekken’

Door: Conny Vos. Dinsdag 20 mei hebben ze op het gemeentehuis in Aalsmeer hun Nederlandse paspoort opgehaald, dus vanaf nu zijn Andrey Mikhalchuk en Lyubov Gromkova Nederlands staatsburger. Een paar dagen later moesten ze naar de ambassade in Den Haag om hun Kazachstaanse paspoort in te leveren en hebben ze officieel afstand gedaan van de nationaliteit van hun voormalige thuisland. Spijt van deze verstrekkende keuze heeft het echtpaar niet.

In Kazachstan hadden Andrey en Lyubov goede banen in de IT-industrie. Na elf jaar bij hetzelfde bedrijf zocht Lyubov een nieuwe uitdaging. Ze wilde graag internationale ervaring opdoen. Dat leek Andrey een goed idee en hij stelde Nieuw-Zeeland voor, maar dat vond Lyubov veel te ver van haar familie. Hun zwager, geboren in Kazachstan en op driejarige leeftijd verhuisd naar Nederland, raadde hen aan om eens in Nederland te kijken, want daar waren banen genoeg voor hoogopgeleide IT’ers. In de kerstvakantie waren ze al eens op bezoek geweest. Niet het beste seizoen om een goed beeld te krijgen, maar toch waren ze onder de indruk van het land. “We vonden alles mooi, de goede wegen, de architectuur, het is goed georganiseerd en een van de veiligste landen, alles beviel ons, behalve het weer. In Kazachstan hebben we ook vier seizoenen. In de winter kan het -50 graden C worden en in de zomer + 50 graden, maar de zon schijnt driehonderd dagen per jaar. Toen we hier kwamen wonen was het winter. Het was vroeg donker en grijs. Het regende en onze kleding was niet bruikbaar. In februari vroeg ik aan mijn baas wanneer de zon eindelijk zou gaan schijnen.”

Groen en ruimte
Lyubov werd na twee weken solliciteren al aangenomen voor een baan in Nederland. “Het was een plezierige schok voor ons. Het bedrijf regelde alles en zorgde dat we goed konden settelen. We kregen een appartement waar we drie maanden mochten wonen, zodat we zelf naar een permanent verblijf konden zoeken. Daarna zijn we in een appartement in Buitenveldert gaan wonen. Tijdens de coronaperiode zaten we daar binnen vast, dat was een moeilijke tijd. We wilden graag een tuin en na anderhalf jaar zoeken vonden we dit mooie huis in Aalsmeer. De meeste huizen staan dicht op elkaar, maar in deze straat hebben we groen en ruimte om ons heen.” Andrey vond de eerste tijd in Nederland heel spannend. Hij was erg bang dat hij geen werk zou kunnen vinden of toen hij eenmaal werk had dat hij ontslagen zou worden, want dat had grote consequenties. Na drie maanden zonder werk zouden ze het land uit moeten. Ook moesten ze leren hoe alles werkte met de taal en de gezondheidszorg.

Lubach
Acht jaar later voelen ze zich helemaal thuis in Nederland. Andrey werkt bij een groot internationaal bedrijf Accenture en Lyubov is werkzaam bij Mews in Amsterdam.
Op hun werk wordt voornamelijk Engels gesproken. Het tweetal merkt dat als ze Nederlands proberen te spreken en het niet zo snel lukt, mensen overschakelen op het Engels. Vooral Lyubov voelt zich wat verlegen om in het Nederlands te praten. “In Kazachstan heb je twee officiële talen. We spreken Russisch en Kazachs, de laatste taal lijkt meer op Turks, een hele zachte taal. Nederlands is een harde taal met voor ons ongewone klanken. We hebben weinig mogelijkheden om Nederlands te spreken, maar we zijn het wel aan het leren.”
Andrey is er makkelijker in. Als ze hem niet begrijpen, moeten ze het maar vragen, is zijn houding. “Ik krijg twee keer per week Nederlandse les en moet vooral meer woorden leren. We luisteren naar de radio, lezen de krant en volgen filmpjes op Instagram waarin wordt uitgelegd hoe we de taal moeten gebruiken. We kijken naar tv-programma’s zoals de Keuringdienst van Waarde en Zondag met Lubach, met ondertiteling. Zijn humor en zijn directheid spreken me aan.”

Nederlandse directheid
Die directheid van de Nederlanders kan het stel dus wel waarderen. “Kazachstan ligt tussen China en Rusland. Wij woonden vierhonderd kilometer van de Chinese grens. Dat had veel invloed op de communicatie. We waren het niet gewend om direct te zijn, maar we vinden het wel prettig. Het is niet grof, maar duidelijk. Je weet meteen of iemand je aardig vindt en als je iets verkeerd doet, kun je dat veranderen. Er wordt geen rol gespeeld of achter je rug geroddeld. Nu moeten wij ons aanpassen als we naar onze familie gaan.”

Extra koffer
De familie en vrienden die ze achterlieten in Kazachstan missen ze natuurlijk, maar ze gaan regelmatig naar hun thuisland. Naast een koffer met kleding nemen ze een extra koffer met voedsel mee. Stroopwafels, chocola, truffelmayonaise en vooral allerlei soorten kaas. Op de terugweg wordt de koffer gevuld met onder andere Chak Chak, dat zijn gefrituurde deegstukje met honing, worsten van paardenvlees en gedroogde cottage cheese ballen genaamd Qurt die worden gegeten als snack of in de soep. “Kazachstanen waren vroeger nomaden, dus ze reisden veel en om de cottage cheese langer goed te houden deden ze er zout bij en droogden ze het in de zon. We eten paardenvlees, maar wel van paarden die voor het vlees gefokt worden. We drinken ook paardenmelk, dat wordt gefermenteerd en heeft een aparte smaak. Verder zijn we echte vleeseters.”

Na werk skiën
Andrey en Lyudov missen ook de bergen. Woonden ze voorheen negenhonderd meter boven de zeespiegel, nu wonen ze zes meter onder NAP. Na hun werk gingen ze vaak nog even skiën of hiken in de bergen. Aan de andere kant zijn ze blij dat ze nu dichtbij de zee wonen. “Ik droomde er altijd van om bij de zee te wonen. Ook als het te koud is om te zwemmen, dan kun je over het strand wandelen. Ik houd van de energie van de zee en we eten graag seafood zoals haring, oesters en garnalen. In Kazachstan is geen zee, alleen een groot meer, dat was twee uur vliegen bij ons vandaan.”

Het echtpaar woonde in Almaty, een stad met bijna drie miljoen inwoners. Vergeleken daarbij is Amsterdam een kleine stad. Hun opvatting van afstand is anders dan van de meeste Nederlanders. Ze stappen in de auto en rijden zo een paar uur even naar de bergen of vliegen voor een weekend naar een stad voor een citytrip. Ook in Nederland bezochten ze al verschillende steden, musea en dierentuinen. “Wij zijn reizigers en houden ervan dingen te ondernemen en nieuwe dingen te ontdekken. In dit land is een goede balans tussen werk en privé waardoor er genoeg tijd is voor ontspanning. We wonen vlakbij zee, bij het bos en bij Schiphol. Nederland is een klein land met veel mogelijkheden.”