Nieuwe Aalsmeerders op nieuwjaarsreceptie blijven schaars

Maandagavond was weer de traditionele nieuwjaarsreceptie van de gemeente. Hoewel altijd nadrukkelijk in de plaatselijke pers werd vermeld dat álle inwoners welkom zijn, is het doorgaans hetzelfde gezelschap dat 's avonds richting Burgerzaal trekt. Ook dit jaar weer weinig bezoekers uit Nieuw Oosteinde, om maar een dwarsstraat te noemen. Schroom? Desinteresse? Wel sympathiek vonden we de aanwezigheid van alle Amstelveense wethouders. Zowel Herbert Raat, Jeroen Brandes, Peter Bot en Maaike Veeningen waren van de partij.
 

Ook het vaste vertrouwde gezelschap was er weer en het viel ons op dat tegen zowel uw verslaggever als de fotograaf veel over politieke zaken werd gemeld. Hoewel duidelijk aangegeven dat we ‘van de krant’ waren, begon menig man (mannen  zijn op de nieuwjaarsreceptie nog steeds in de meerderheid) zijn mening te geven over de komende verkiezingen.

 

“Schrijf maar op dat CDA en VVD hier dit jaar gaan winnen,” riep, nippend aan de wijn, een bekend Kudelstaarts CDA-lid jolig tegen de verslaggever, waarvan acte.

 

Uiteraard kwam ook de crisis bij het Pramenracebestuur aan de orde, werd de leegstand in de Zijdstraat besproken en was de te verwachten verkeerschaos rondom de nieuw te bouwen Lidl-supermarkt onderwerp van gesprek

 

Gelukkige mensen
Burgemeester Jeroen Nobel keek, zoals aangekondigd, terug en blikte vooruit. De toestand in de wereld is ernstig, door onder meer de aanslagen worden we waakzamer en angstiger en wordt de samenleving onder druk gezet, zo vertelde de burgemeester de aanwezigen. “Maar,” aldus Nobel, “volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek, zijn wij Nederlanders gelukkige mensen, stemt de economische groei tot optimisme en hebben we weer vertrouwen in de toekomst.”

 

Hij verwees ook naar de diverse ‘In Zichtsessies’ waarbij inwoners en ondernemers samen nadenken over de toekomst en die op 31 januari haar slotavond beleeft.

 

Aanpakkers en doeners
Die optimistische kijk en vertrouwen in de toekomst vond Nobel passen bij de typische ondernemersmentaliteit. Volgens Nobel zijn Aalsmeerders aanpakkers en doeners. “We wonen in een groene landelijke omgeving waar huizen nog betaalbaar zijn en we over goede voorzieningen beschikken,” aldus Nobel, onder meer verwijzend naar het nieuwe sportcentrum De Waterlelie.

Aan de geluidshinder van Schiphol ging Nobel niet voorbij en hij verwees naar het deze week verschenen Position Paper Schiphol. Hoe een en ander zal uitpakken moet worden afgewacht, maar in ieder geval, zo bleek uit een kleine enquête onder de bezoekers van de receptie, is men voorzichtig optimistisch (“Er wordt tenminste iets aan gedaan…”)

 

Stappen in de goede richting
Lovende woorden werden, zoals verwacht, eveneens geuit over onze saamhorigheid, dingen samen doen als kenmerk van Aalsmeer op sociaal gebied. Om de moeizame verhoudingen in het gemeentebestuur draaide Nobel niet heen.

 

Zelfs de landelijke media (Volkskrant, Trouw, Parool) verwezen naar deze Aalsmeerse perikelen. Nobel noemde de stappen in de goede richting die volgens hem in de afgelopen twee jaar zijn gedaan en dan met name in de omgangsvormen als in het inhoudelijke debat. Hij noemde het bloeiende verenigingsleven, maar was wel van mening dat “we wat minder eenkennig mogen zijn”, een opmerking waarover we zeker nog eens met de heer Nobel in gesprek willen gaan…

 

“Aalsmeer is groter dan de mensen die we kennen. Mensen in de nieuwe wijken in Aalsmeer-Oost en Kudelstaart zijn net zo goed Aalsmeerders en we mogen best wat opener zijn tegenover mensen die hier tijdelijk wonen,” aldus Nobel. De vraag rees wie daarbij dan de eerste stap zal zetten. Zoals gemeld waren er deze avond maar weinig nieuwkomers te porren geweest om de gang naar het gemeentehuis te maken.

 

Daarna ging het verder waar het bij een receptie om te doen is: de ontmoeting met elkaar. Radio Aalsmeer interviewde er lustig op los, Baer Traa zorgde voor een stevig achtergrondmuziekje waarbij de Amstelveense wethouder Herbert Raat zelfs een dansje waagde met zijn communicatie-adviseur en werd er flink nageborreld.

 

Het is een cliché, maar dit jaar wel met een groot waarheidsgehalte: het bleef nog lang onrustig in de zaal…

 

Tekst: Leni Paul, foto's Jaap Maars en Laurens Niezen (zie ook de gallery onder de advertentie van Hoekwater)

(advertentie)