Meer koffie met gebak, mevrouw Van de Coolwijk 100 jaar

Te midden van familie, burgemeester en toegestroomde pers vierde mevrouw Van de Coolwijk dinsdag haar 100ste verjaardag en begint daarmee in haar leven voor de tweede maal aan de ‘roaring twenties’. Uit foto’s die enthousiast werden getoond heeft mevrouw het begin van de twenties van de vorige eeuw niet heel erg bewust meegemaakt, maar volgende decennia verliepen roaring genoeg. Altijd met een zeer verzorgd uiterlijk, hetgeen nog steeds het geval is, getuige onder andere de sieraden om hals en polsen, keurig gelakte nagels en de rode schoenen aan de voeten.”U bent nog niet veel van uw schoonheid kwijt”, aldus burgemeester Gido Oude Kotte, die mevrouw trakteerde op een mooie bos bloemen en advocaat-bonbons.

De 100-jarige, door haar dochter de analoge voorloper van Google genoemd, hield altijd erg veel van lezen. “Wist je iets niet, dan belde je mijn moeder”, zo vertelde haar dochter. De tand des tijds heeft daar helaas flink toegeslagen. Lezen gaat niet meer, en daarmee is ook televisie kijken erg lastig geworden. En hoewel mevrouw nog prima bij de pinken is, zorgen belemmeringen in de waarneming voor hier en daar een kleine desoriëntatie.

Serveerster in De Bijenkorf
Mevrouw Van de Coolwijk, zelf eentje uit een gezin van elf meiden en twee jongens, kreeg twee kinderen, zoon Ronald en dochter Mildred. Bij een 100-jarige denk je al snel aan bijna 80-jarige kinderen, maar niets is minder waar, dat zijn ‘pas’ vitale zestigers. Mevrouw begon voor die tijd laat aan het werken aan nageslacht, nadat zij het volle uit het leven heeft gehaald. Verschillende mannen passeerden de revue, maar eentje was haar grote liefde: een Fransman. Deze kwam helaas op jonge leeftijd, in circa 1940, om het leven bij een ongeluk op het schip waar hij werkte. Een zeemansgraf was hetgeen hem nog restte. Op haar zeventiende vertrok mevrouw, een geboren Aalsmeerse, een van haar zussen achterna naar de grote stad Amsterdam alweer zij werkzaam was als serveerster in De Bijenkorf en in Hotel L’Europ. Tot vier jaar geleden woonde mevrouw nog geheel zelfstandig in Amsterdam Zuidoost. Een verslechterende mobiliteit en verschillende valpartijen deed de familie doen besluiten dat mevrouw meer hulp nodig had en zo kwam zij terecht in Zorgcentrum Aelsmeer. De voorziening waar meer zussen van mevrouw hun laatste dagen sleten, en waar ook nu nog een zusje van mevrouw woonachtig is.

Zaterdag wordt het feestje nog eens dunnetjes overgedaan, maar dan in de recreatiezaal van het Zorgcentrum. De burgemeester die van harte werd uitgenodigd, zal verstek moeten laten gaan, die viert immers de feestelijke heropening van het verbouwde Raadhuis.

Tekst en foto’s: Mariëlle Wegman

(advertentie)