Loekie Brommer: “Vrijwilligers, een uitstervend beroep”

Door Leni Paul. Zeg Loekie Brommer en je voegt daar onmiddellijk Zwembad Het Oosterbad aan toe. De energieke Aalsmeerse is de tweede generatie die een gezicht gaf aan het veelbezochte sinds 1928 bestaande buitenbad in Aalsmeer-Oost. En momenteel spelen ook de tweelingdochters van Loekie een belangrijke en professionele rol in het bad waar ooit ook opa en oma Lucassen de scepter zwaaiden. “Ik ben opgegroeid met het Oosterbad en we woonden er zelfs een poos naast” aldus Loekie. Het veelbezochte zwembad is een van de mooiste buitenbaden in onze omgeving. Een gesprek met een dynamische vrouw die graag nieuwe uitdagingen aangaat.

“Ik ben geboren in Nieuwer-Amstel. In kraamkliniek het Eibernest en toen heette het daar nog geen Amstelveen. Dat kwam kort daarna en ik ben dus opgegroeid in Amstelveen. Ik ging naar de Groen van Prinstererschool en later naar het Herman Wesselink College. En ik wist het zeker, daarna ga ik niet meer naar school. Mijn moeder was badjuffrouw en gaf zwemlessen in het Oosterbad, mijn vader ,die in de bouw zat, deed daar ook veel klussen en je kan stellen dat ik vanaf 1973 eigenlijk altijd ook met het bad ben verbonden. Ik ben de opleiding gaan doen voor gediplomeerd badjuffrouw, met best nog veel natuur- en scheikunde, mijn moeder had die opleiding uiteraard ook gedaan en nu zijn mijn tweelingdochters ook voorzien van de nodige papieren en mogen ze zich volwaardig badinstructrice noemen.”

Altijd handen uit de mouwen
En je had in de maanden dat het zwembad gesloten was, een andere baan? “Ja, ik ben gaan werken op de veiling en had er een functie als baliemedewerkster bij de AMRO-bank. Ik heb dat een aantal jaren gedaan en ben toen bij het exportbedrijf Movrie in dienst gekomen. Dat was het jaar dat ik ook mijn HAVO-diploma behaalde evenals mijn assistent-zwemopleiding deed. Die opleiding duurt twee jaar en omvat veel natuur-en scheikunde. Je kan wel stellen dat de band met zwemmen en met het Oosterbad altijd als een rode draad door mijn leven heeft gelopen.” Het had ook bepaalde consequenties, aldus de levendige “juf” Loekie. “We konden in de zomermaanden nooit met vakantie. Er was, vergeleken met nu, ook veel anders, het zwembad was open van negen tot negen.”.
Zowel Loekie als haar kinderen kunnen zich het leven nauwelijks nog voorstellen zonder de tientallen jaren bestaande band met het Oosterbad en met zwemmen in het algemeen. “Ik zelf en ook mijn dochters zijn echte waterratjes.”

Nu zien we je ook nog regelmatig in je functie als ambtenaar van de burgerlijke stand. Hoe is dat gekomen? “Na het werk bij Movrie kon ik in dienst komen bij de gemeente Aalsmeer. Ik werd dus ambtenaar en toen op een dag de trouwambtenaar plotseling afwezig was vroeg men mij. Ik had die functie nog nooit gehad, zat op het gemeentehuis aan de balie.” En toen werd je min of meer voor de leeuwen gegooid. “Ja. Bode Roel Rozendaal zegt, er staat een bruidspaar op de stoep en er is geen trouwambtenaar. De burgemeester zei, dat kan jij wel, dus stond ik daar ineens voor het bruidspaar en sindsdien trouw ik nu al jaren op verzoek echtparen. Ik heb ook mijn eigen bureau en maak er in overleg met het bruidspaar een feestelijke gebeurtenis van. Dat doe ik door het hele land, volgend week zit ik bijvoorbeeld in de duinen bij Egmond aan Zee.” Toch blijft het Oosterbad als een rode draad door je leven lopen en met je dochters ook in functie is het in feite de derde generatie Lucassen die is verbonden aan het Oosterbad. We krijgen een lofzang op het volgens Loekie ‘mooiste buitenbad van de omgeving’ over ons uitgestrooid.

Inzet van velen
“Prima bestuur, met inzet van heel veel vrijwilligers die bezig willen zijn voor hun bad. Maar helaas moet ik zeggen dat de hulp van jonge vrijwilligers de laatste jaren minder soepel verloopt dan gewenst. Spontane hulp is bij de ouderen geen probleem, maar zo werkt het nu niet meer, hoewel er nog altijd op hulp kan worden gerekend. Maar vrijwilligers, het is helaas toch een uitstervend beroep.”. De naam van Loekie Brommer en haar ouders is onlosmakelijk verbonden met het Oosterbad en ook de naam van het echtpaar Geurts, badmeester en in de winter dansleraar, valt bij de ouderen ook nog wel eens, zegt Loekie.

“Ik heb als tiener met mijn ouders in de zomermaanden nog wel in het huis naast het zwembad gewoond. Ik sliep dan in het fietsenhok. Het voelt van jongs af aan zo vertrouwd en het is fijn dat ook mijn dochters hier werken.En wie weet ook Jaivey, mijn anderhalfjaar oude kleinzoon.” Je hebt de zomer echt mee dit jaar. “Ja, we zijn sinds mei nu zeven dagen open van één tot vijf uur en ‘s avonds van zeven tot negen uur. Heerlijk, het bad is zo mooi en degenen die voor het eerst hier komen staan echt verbaasd, want buitenbaden in de wijde omtrek zijn er nauwelijks. Wat ik wel zie is dat het vroeger in de schoolvakanties drukker was dan nu. Ten eerste gaat men vaak met vakantie naar het buitenland, in vroeger tijden was dat minder en bracht de jeugd de vakantie door in hun Oosterbad. En door de vele gebroken huwelijken gaan die kinderen nu vaak twee keer op reis. Eerst met moeder, dan met vader. Wat de dingen ook anders maakt is dat veel jongeren al een eigen bootje hebben en daarmee de plas opgaan en zodoende niet naar het zwembad komen. Maar we mogen niet mopperen, een vaste aanhang en een groot aantal donateurs steunt ons nog steeds.”

Badjuf, trouwambtenaar, je hebt een brede interesse want bij het enkele weken geleden gehouden evenement Aalsmeer Roest Niet, zagen we je als flamboyante chauffeuse met een zwierige hoed op in een in een MG in de feestelijke stoet rijden. Toch assosieert iedereen je het meest met het Oosterbad en met zwemmen. “Zwemmen is een fantastische sport, je kan tot op hoge leeftijd zwemmen, je gebruikt alle spieren. En ik ben en blijf badjuffrouw in hart en nieren.”

Foto’s Jaap Maars en privé archief Loekie Brommer