‘Het is goed zo’ – afscheid burgemeester Jobke Vonk

Het applaus was ovationeel na de laatste woorden van Jobke Vonk op haar afscheidsreceptie gisteren net na zessen. Een kleine tweehonderd Aalsmeerders en belangstellenden van buiten klapten in de burgerzaal zeker een halve minuut lang voor de op eigen initiatief vertrokken burgemeester. “Het applaus kwam recht uit uw hart,” stelde ceremoniemeester en wethouder Ad Verburg verheugd vast, daarbij het officiële deel afsluitend.

“Het is goed zo,” luidden de beginwoorden van Vonk, die een enkel ogenblik met een brok in haar keel sprak. In haar afscheidsspeech verpakte ze vooral de mooie dingen van het burgemeesterschap en zaken die ze een positieve wending had weten te geven. Over Aalsmeer was ze vol lof – er kon geen kwaad woord van af.

Pijn
Sober was ze over het pijnpunt dat haar tot haar ontslagaanvraag bracht: de politieke situatie, “met name” na de gemeenteraadsverkiezingen maart vorig jaar. “Er is veel gebeurd,” zei ze. Vonk noemde de integriteitsaffaire rond twee wethouders, de “moeizame” coalitievorming, de bedreigingen van een raadslid en de verwikkelingen in de raad, inclusief de slopende, te lang durende vergaderingen.

Met zevenmijlslaarzen stapte ze naar de laatste raadsvergadering die ze als burgemeester voorzat, op 23 april. Ze kondigde er haar aftreden aan per 1 mei om, zoals ze gisteren zei, “de nieuwe burgemeester ruimte te bieden de politieke verhoudingen verder te kunnen verbeteren”. Ze gaf ruiterlijk toe “pijn” te voelen “dat het burgemeesterschap hier moet eindigen”.

Naar buiten kijken
De oud-burgemeester vond het “positief” dat de gemeenteraad het “in belangrijke dossiers wél eens werd”, zoals bij de veranderingen in de zorg. “Ik hoop oprecht dat de raad naar buiten blijft kijken.” Bijvoorbeeld naar de metropoolregio Amsterdam en het internationale tuinbouwplatform Greenport Aalsmeer, waar Aalsmeer volgens haar zijn meerwaarde kan tonen.

Natuurlijk, er was veel positiefs voorgevallen in de bijna twee jaar dat ze burgemeester was, sinds haar installatie op 4 juni 2013. De gemeentelijke financiën staan er goed voor, met de jongeren in Kudelstaart gaat het na tien jaar overlast een stuk beter en de contacten met politie en brandweer lopen gesmeerd. Ze wees in dat verband op schrijnende gevallen “achter de voordeur”, waar ze met onder meer huiselijk geweld te maken had. “Daar kun je soms als burgemeester het verschil maken.”

Allermooiste
Ze memoreerde dat ze in een boerengezin opgegroeid was in een sfeer van no-nonsense. Zo'n mentaliteit trof ze ook hier aan. “Het zijn mensen uit één stuk met het hart op de goede plek. Die hebben samen Aalsmeer groot gemaakt.”

Het “allermooiste” vond ze dat Aalsmeerders “naast hard werken óók goed kunnen feesten” en dat ze “altijd klaar staan als dat nodig is”. Ze roemde de vele vrijwilligers, die “met hart en ziel” hun werk doen. “Ze doen het nooit half; dat is ook Aalsmeer.”

Waardering
Als een van de prettigste kanten van het burgemeesterschap bestempelde ze “het contact met bewoners in lief en leed”. Ze ging “graag” langs bij 60-jarige huwelijken en bij instellingen als Ons Tweede Thuis en Zorgcentrum Aelsmeer, “waar mensen het waarderen als je op bezoek komt en waar je er even voor iemand kunt zijn”.

Vonk zei verder “trots” te zijn op de ambtelijke organisatie. “De samenwerking met Amstelveen is, denk ik, geslaagd omdat er onderling vertrouwen is. Dat heb ik gevóéld.”

Als een zonnetje
Die “heel goede samenwerking tussen Aalsmeer en Amstelveen” had burgemeester Mirjam van 't Veld van Amstelveen even tevoren ook al aangestipt. “Die loopt als een zonnetje. Je hebt er enorm veel in geïnvesteerd,” prees ze Vonk. Datzelfde gold voor de relatie tussen beide colleges van B&W.

Als feestredenaar namens de gemeenten in Amstelland en de Meerlanden zwaaide Van 't Veld haar lof toe voor haar “enorme inzet” overal. Ze kende Vonk als iemand die “trots op Aalsmeer” was en kon zich “geen betere ambassadeur voorstellen voor FloraHolland” dan haar.

Dapper besluit
Op politiek gebied was er “van alles aan de hand” in het Aalsmeerse, wist ze. Omdat het in de ontstane politieke situatie “niet matchte” tussen haar en de raad, had Vonk zélf de keuze gemaakt te stoppen.

“Een dapper besluit, dat weinigen is gegeven,” meende de Amstelveense burgemeester. “Soms val je,” filosofeerde Mirjam van 't Veld. “Je kracht schuilt erin dat je weer opstaat. Dat gaan we meemaken!”

Ad Verburg sprak namens haar collega's in B&W eveneens kort tot de vertrekkende burgemeester. Vonk “zette zich 24 uur per dag 7 dagen in de week voor de Aalsmeerse samenleving” in. Ook in niet voor de buitenwacht zichtbare, individuele “moeilijke gevallen”.

Geen schoonheidsprijs
Sprekend tot Vonk als nestor van de gemeenteraad roerde AB'er René Martijn het uitgebreidst de politieke situatie aan. Die verdient volgens hem “geen schoonheidsprijs” in de geschiedenis van Aalsmeer. Velen dragen er verantwoordelijkheid voor, ook de media en sommige burgers – zijn opvatting herhalend die hij al op Vonks laatste raadsvergadering had geventileerd. “Over wie ik het heb? Een goede verstaander heeft maar een half woord nodig.” Feit was in zijn ogen dat Vonks functie in die negatieve sfeer “onder druk” was komen te staan.

Met haar afscheid viel “een droom in duigen” voor Vonk, wist Martijn. Ze was “zeer gemotiveerd” begonnen in “de verwachting 12 jaar” Aalsmeer als eerste burger te kunnen dienen. Maar ze heeft “veel goede dingen” kunnen doen, vooral op veiligheidsgebied. Voorts waardeerde hij haar “warme belangstelling” voor evenementen van uiteenlopende aard.

Ambassadeur
Een daarvan was de Ride for the Roses, waarvoor Aalsmeer op 6 september als gastgemeente fungeert. Vonk, die er gastvrouw zou zijn, sprak in haar eigen woordje vol passie over het fietsevenement voor KWF Kankerbestrijding.

Ride-voorzitter Fred Doeleman, die op de feestelijke receptie gisteren eveneens speechte, had gemerkt dat ze “niet bij de Ride weg te slaan” was. Hij vond het “ontzettend jammer” afscheid te moeten nemen van Vonk als “fantastische ambassadeur”.

Doeleman zei dat het “leven als bestuurder” vergelijkbaar is met topsport bedrijven: “No pain, no game.” Hij raaddde Jobke Vonk als fietser aan niet alleen op een doel af te stevenen, maar ook “te genieten van het uitzicht” onderweg.

Foto's: (van boven naar beneden) Jobke Vonk gisteren na haar laatste woorden, ter zijde gestaan door twee 'lakeien'; burgemeester Mirjam van 't Veld van Amstelveen schenkt haar namens de gemeenten in Amstelland en de Meerlanden een vaas uit de collectie van het museum Jan van der Togt; nestor René Martijn overhandigt haar namens de gemeenteraad een cheque van € 2300 ten bate van de Ride for the Roses; haar gehoor in de burgerzaal tijdens haar speech. (foto's Ilse Zethof; zie ook de gallery)