Gerben de Vries: “Het hele jaar door is hier iets te beleven”

Door: Leni Paul. Het voelt voor Gerben de Vries of hij de baan van zijn leven heeft, althans, dat straalt de 46-jarige tuinchef wel uit. Geboren en getogen Aalsmeerder, stammend uit een kwekersfamilie, voelt hij zich duidelijk op zijn plek op de Historische Tuin. Zijn vak en zijn hobby, duidelijk de goede combinatie

“Ik groeide op aan de Hornweg, we hadden een rozenkwekerij en ik ging na de lagere school naar de Wiekslag.” En voelde je wat voor het vak van kweker? “Ja, maar eigenlijk meer voor bomen en struiken dan voor rozen en ik ben toen naar de middelbare tuinbouwschool in Boskoop gegaan. Mijn belangstelling lag toch meer bij de hoveniersopleiding, niet bij de rozen. Je ging in die jaren al zien dat het verval bij de kleine bedrijven toesloeg, alles moest grootschaliger. Mijn vader voelde niks voor dat fabrieksmatige, ikzelf wilde iets creatiefs, iets kleinschaligs met groen opzetten en ik ben de opleiding in Boskoop gaan doen. Toen ik die had doorlopen ben ik naar de vierjarige HBO-opleiding Tuin en Landschap in Velp gegaan en heb daar ook het diploma gehaald, waarna ik van alles heb gedaan, onder andere bij een klein bureau Stedenbouw, tuinen ontwerpen, tuinen aanleggen.”

Terug naar Aalsmeerse roots
Het eerste contact met de Historische Tuin kwam vijf jaar geleden. “De dochter van Dick Maarsen en mijn vrouw kenden elkaar en zo was er contact. Cees van Dam zou vertrekken en Dick polste mij. Als ZZP-er ben ik toen een dag in de week hier gekomen. Terug naar mijn Aalsmeerse roots, noemde mijn vader dat. Tja, zoiets komt dan op je pad.“

Met Dick Maarsen op de achtergrond ‘groeide’ Gerben uit tot een gewaardeerde kracht en nu zwaait hij sinds het vertrek van Dick Maarsen een half jaar de scepter als tuinchef. “Ik wilde iets groens en iets creatiefs” aldus de opgewekte tuinchef “en dat vind ik hier volop. Het is een oer-Aalsmeerse plek en ik heb een oer-Aalsmeers hart. Dat geldt ook voor de vele vrijwilligers die we hier hebben en die we koesteren. En met ons tuinbouwmuseum erbij trekken we een groot publiek.” Inmiddels is er sinds 1 januari 2022 het officiële samengaan met de Stichting Oud Aalsmeer. Het leidt volgens De Vries tot een breder aanbod dat weer zorgt voor een breder publiek.

Wie Historische Tuin zegt verbindt daar onlosmakelijk het wooord ‘vrijwilliger’aan.

Vrijwilligers onmisbaar
De Vries, enthousiast: ”We zouden niet buiten hen kunnen. Ze komen hier om diverse redenen, zijn vaak uit het vak, willen graag hun steentje bijdragen, zijn meestal niet de jongsten meer. De meesten hebben wortels in de tuinbouw. Ze waren eigenaar van een kwekerij of werkten in loondienst. Ook ‘amateurs’ met groene vingers en vrije tijd melden zich regelmatig om een handje te helpen.” Tijdens ons gesprek meldt zich telefonisch weer een gegadigde die haar diensten aanbiedt, wat uiteraard verheugd door De Vries wordt genoteerd.

“Ik wil nog wel even Jan Willem Bakker noemen. Een trouwe medewerker, we kunnen altijd op hem rekenen en zo hebben we gelukkig nog meer heel trouwe helpers”, aldus De Vries. Hij noemt vervolgens het aantal gevarieerde activiteiten dat in toenemende mate, zeker na de coronaperikelen, dit jaar weer op de tuin plaats vindt.

Activiteiten tot lering en vermaak
“Om enkele te noemen. Vanaf 10 maart zijn we in het weekend ‘s middags weer geopend met het oog op het seringenjaar. In april zijn we weer voor het publiek open op de gebruikelijke uren. We hebben over belangstelling niet te klagen. In deze maand hebben we weer onze eerste snoeidag gehad, we hebben elk jaar de verkoopdagen. We zijn betrokken bij de dorpswandelingen, doen altijd mee op de Geraniummarkt en dan is er dit hele jaar door het Jaar van de Sering. Een oer-Aalsmeers gewas dat vanaf 1700 al een belangrijke rol heeft gespeeld in de Aalsmeerse tuinbouw. In ons museum zijn op dit moment Paulien Pannekoek en Hans Alderden bezig met het inrichten van een fototentoonstelling, er komen aan de seringencultuur verwante voorwerpen en ik ben er van overtuigd dat het een heel mooie tentoonstelling en een geweldig jaar zullen worden.”

“We doen ook weer mee aan NL Doet, de landelijke actie waarbij vrijwilligers zich inzetten voor de medemens. Met behulp van vele vrijwilligers wordt het lange pad dat door de gehele tuin tot aan de ringvaart loopt, van nieuw vers strooisel voorzien. We betrekken sinds drie jaar ook Aalsmeerse scholen bij de tuin om ook de jeugd enthousiast te maken voor de natuur. In het Dahliaweekend worden aan groep zes van de basisscholen schalen met Dahliaknollen verstrekt waaraan een keuring is verbonden.”

De Vries heeft duidelijk ook het voor zijn functie vereiste tuinbouwhart als hij vertelt over de ‘plaag’ die enkele jaren geleden ook de volop op de Historische Tuin aanwezige buxusstruiken op de Historische Tuin teisterde. “Van oudsher een Aalsmeerse teelt en wij hebben het euvel op een natuurlijke manier kunnen verwijderen. We ontdekten dat veel vogels zoals kraaien, eksters en andere vogels die hun nest hadden gemaakt, de rupsen als voedsel voor hun jonkies gebruikten en als lekkernij beschouwden. De natuur lostte het zelf op en dat was goed om te zien.”

De Historische Tuin, al jaren een toeristische trekpleister voor een breed publiek. Voor De Vries is het zijn vak, zijn dagelijkse functie als tuinchef die hem in de gelegenheid stelt zijn hobby in zijn vak te beleven en andersom. (brede lach) “Een tuinchef op de Historische Tuin, midden in het dorp en dan is die tuinchef ook nog afkomstig uit het Farregat. Althans van de Hornweg. Het echte Farregat was volgens mij de Oosteinderweg rondom Bloemenlust. Vroeger zou dat onmogelijk zijn geweest, een Farregatter op deze post.”

Maar, om het symbolisch te zeggen: je groeit en bloeit hier goed. Er is hier het hele jaar door iets te zien en te beleven. Slotvraag: wat is voor jou hier nog een hoogtepunt? Het antwoord komt snel:”Als de rozen gaan bloeien, die kleuren, die bloemenpracht en met name de geur. Heerlijk om te ondergaan. Tenslotte hadden we thuis een rozenkwekerij en er groeien en bloeien hier de mooiste rozen”.