‘De kunst is wajongers op juiste plek aan de slag krijgen’

“Het lukt ons wajongers aan het werk te krijgen. Dat doen we met de drie M's. De M van Motivatie, Motivatie en Motivatie. Ze willen graag aan de slag, maar dat moet wel op de goede plek zijn. Dat is de kunst! Hier bij Sijsner hebben we vier van onze klanten aan het werk. Meestal is het er één per bedrijf.”

Dat zei Harrie Koot vrijdagmiddag bij het bloemen- en plantenverwerkingsbedrijf Sijsner Flora Packing op de bloemenveiling. Koot is teamleider van BW Re-integratie, onderdeel van de zorgorganisatie Ons Tweede Thuis, die mensen met een handicap ten dienste staat. “Het gaat erom ze in een normaal bedrijf te integreren. Want werken is een goede manier om gewoon te leven,” vindt hij.

Werkvloer proeven
Koots gehoor bestond uit een veertigtal topvertegenwoordigers van zorg- en onderwijsinstellingen, werkgeversorganisaties en vakbonden en enkele wethouders uit de Amsterdamse regio. Ze waren een dagje met de bus op stap langs sociale werkbedrijven. Doel: op de dagelijkse werkvloer proeven wat de gevolgen zijn van het sociaal akkoord voor mensen met een handicap. En: speuren naar kansen om deze groep aan werk te helpen.

Het gaat volgens re-integratiespecialist Koot niet alleen om die mensen zelf. De relatie tussen de zorginstelling en de werkgever is even essentieel. Een centrale rol is weggelegd voor de jobcoach, die medewerkers met een handicap en werkgever begeleidt. Deze jobcoach kan bijvoorbeeld de werkgever ontlasten door de administratieve rompslomp eromheen op zich te nemen. “Zonder ontzorging zou ik het niet doen,” erkende gastheer Hans van der Schilden van Sijsner. “Dan is het bij ons in de sector al gauw: 'Doe maar een Poolse medemens'.”

Meer aandacht nodig
Van der Schilden vertelde zijn gasten kort de aanpak van zijn bedrijf. Sijsner, dat hij met Jeroen Rijkmans runt, startte drie jaar geleden als werving- en selectiebureau voor mensen van sociale werkvoorzieningsbedrijven. Later koppelden ze er een verwerkingbedrijf (het is een erkend leerbedrijf) aan om er beter voor te kunnen zorgen dat mensen daadwerkelijk aan het werk blijven.

Ongeveer een vijfde van het 25-tal medewerkers van Sijsner is UWV'er of wajonger. Het zijn mensen van Ons Tweede Thuis, Paswerk en de AM-groep. “Het zijn loyale mensen die weinig ziek zijn. Ze zijn iets minder productief en vergen meer aandacht. Ze rollen bijvoorbeeld bloemen in, terwijl de inpakkers ze tussen hun werk door controleren; dat gaat fantastisch samen,” lichtte Van der Schilden toe.

Iedereen blij
Sijsner verwerkt bloemen en planten van een nog bescheiden, maar groeiende groep groothandelaren, waar in de verwerking maar enkele dagen per week veel te doen is. Daardoor kunnen de medewerkers bij Sijsner elke dag aan de slag. De aangesloten bedrijven worden ontzorgd en kunnen flexibel opereren.

Het innovatieve concept van Van der Schilden en Rijkmans lijkt aan te slaan. En iedereen is blij – wajongers, UWV'ers, groothandelaren, Ons Tweede Thuis, andere betrokkenen en ook zijzelf.

Steeds meer regels
Gaat het dan allemaal vanzelf, met her en der wat hulp, ook financieel? Nee hoor, zo liet Harrie Koot nadrukkelijk doorschemeren. Waar hij zoal tegenaan loopt? “We moeten steeds meer regelen vóór we iemand kunnen helpen. Dat zou beter moeten.”

Sectormanager Karin Keizer van Ons Tweede Thuis haakte daar op in. “Er zijn genoeg werkgevers bereid om mensen met een handicap in dienst te nemen. Maar dan moet de wet- en regelgeving wel toegankelijker zijn.”

Een andere belangrijke hindernis volgens Koot is dat de jobcoach na drie jaar geacht wordt te stoppen. “Ik zeg altijd van mensen met een verstandelijke handicap: het geneest slecht. Maar als je een goede match vindt, zie je de beperking minder.” Een oogje in het zeil blijven houden, ook na drie jaar, is echter een voorwaarde.

Mooie opdracht
Het slotwoord vrijdagmiddag was voor wethouder werk en inkomen Andrée van Es van Amsterdam, een van de deelnemers van de bustoer. Droogjes constateerde ze dat “we het over twaalf maanden in de vingers moeten hebben”.

Dan moeten er wegen zijn gevonden om “een grote groep mensen die kunnen én graag willen werken, een plek te geven”. “Niet voor even of tijdelijk, maar langdurig. Dat is een gecompliceerde opdracht, maar een mooie,” aldus Van Es. “Ik wil dat we als regio daarin vooroplopen. Laten we dat afspreken! Dan komen er mooie dingen uit.” Aan de gezichten te zien beaamden de gasten dat. Nu de praktijk.