Column: Rinus Zuidervaart

Ook wat de column van vandaag betreft laten we het politieke theater even achter ons. Het is weer de beurt aan Rinus Zuidervaart, cliënt van Ons Tweede Thuis 'Mendel', die een bijdrage levert. Niet direct over het Aalsmeerse maar dat vinden we voor een keer niet erg. Leest u hieronder wat er uit zijn pen kwam.

STILTECOUPÉ

Ik was niet de eerste in de stiltecoupe. 

Een man in een keurig pak en koffer met belangrijke papieren keek me niet heel vriendelijk aan. 

Ik installeerde me met oordopjes en zocht een aardig stukje muziek op m'n smartphone. Rust is hier het beleid tenslotte. 

Weilanden vlogen voorbij. De trein remde af. Een dame op leeftijd kwam nu, terwijl er nog ruimte genoeg was, dichtbij me zitten. Ze keek me zo vragend aan dat ik niet onder een gesprek uit kon. 

“Net lang stilgestaan met andere trein,” zei ze met een stem die ze zelf duidelijk niet goed kon horen. 

Mijn oma sprak vroeger ook zo. Dat mocht je in die tijd nog doofstom noemen. Samen met begrippen als mongool gelukkig niet meer gangbare taal. 

Deze vrouw was duidelijk in paniek. Met horten en stoten kwam een dramatisch verhaal naar buiten. Vorige trein was ergens tegenaan gereden. De conducteur was buiten geweest en zou met kledingstukken heen en weer hebben gelopen. Werk wat naar mijn idee door mannen in witte pakken zou moeten worden gedaan. Maar blijkbaar nog niet ter plaatse. 

De vrouw ratelde verder. Een kleine samenscholing van belangstellenden en troostende mensen bij elkaar. Ik stond er niet meer alleen voor. De man tegenover me, verstopt achter een krant leek te hyperventileren. Hij moet toch een groot deel van het drama hebben meegekregen. 

Hij sprong overeind, keek mevrouw en mij doordringend aan, schreeuwde met gezwollen rode halsvaten: “Dit is een stiltecoupé!!'' 

Strikt genomen correct maar weinig inlevingsvermogen…