Zoals eerder aangekondigd zal er op zondag met regelmaat een column verschijnen vanuit het platform Aalsmeer Over Hoop.
Door: Arie Maarten Piet. De kerk lag vroeger op loopafstand van ons huis, omringd door kassen. De laatste jaren is er veel in de omgeving veranderd en inmiddels staat het gebouw te midden van een prachtige woonwijk. Als kerk zijn we blij met onze nieuwe buren. Ze verdienen wat mij betreft een dikke pluim want toen we bij het uitbreken van de oorlog in Oekraïne gingen vertellen dat we een aantal gevluchte Oekraïeners onderdak boden in ons kerkgebouw, kwam er een warme stroom van reacties en hulpaanbod op gang. Dit was voor ons geweldig om te ervaren. Prachtig als mensen op de vlucht zo met open armen worden ontvangen.
In de Lijnbaankerk hebben we een groep jongerenwerkers die wekelijks in de vorm van clubs met de kinderen/jongeren optrekt. Een tijdje mocht ik één van die clubleiders zijn. Deze clubs zijn toegankelijk voor iedereen, we zien dan ook dat er vanuit alle windstreken van Aalsmeer en Kudelstaart jongeren op af komen. We proberen de jongeren mee te nemen in de verhalen van de Bijbel en de soms lastige thema’s op een begrijpelijke manier uit te leggen.
Een van deze avonden met tieners herinner ik me nog heel goed. We wilden uitleggen dat onze tong soms scherp als een mes kan zijn. Maar ook dat als we iets gezegd hebben, de woorden er eenmaal uit zijn, we het niet meer terug kunnen draaien. Om dit inzichtelijk te maken, gebruikten we een tube tandpasta, een 50 eurobiljet en een lepeltje.
De bedoeling van het spel was dat de jongeren de tube helemaal leeg mochten knijpen, waarna ze de tandpasta binnen één minuut weer in de tube moesten zien te krijgen. Een onmogelijke opdracht natuurlijk, dus het risico dat we die 50 euro als beloning uit moesten keren was nihil.
Totdat… er één creatieveling had bedacht om de tandpasta van het schoteltje op te happen, daarna de tube op zijn lippen zette en met zijn mond het goedje weer in de tube probeerde te persen.
Tot mijn verbazing ging het hem wel heel erg goed af! Ik zag hem in gedachten mijn 50 euro al lachend in zijn zak stoppen. Maar net voordat ie er bijna klaar mee was, ging de wekker en was de minuut voorbij. Die 50 euro had hij niet in de wacht gesleept maar een frisse adem had hij wel. Zeker voor een week of twee!
Het was een leuk en spannend minuutje voor alle aanwezigen. En nu, jaren later denk ik er nog weleens aan terug. Ook als ik zelf weer eens (te) scherp ben met mijn uitspraken of opmerkingen. Want eenmaal eruit…
Arie-Maarten Piet is geboren en getogen in Aalsmeer, werkzaam in de bloemen en vanaf kinds af aan lid van de Lijnbaankerk.