Politieke storm voorbij

De politieke storm is weer gaan liggen voor ‘de buitenwereld’. De stemmen zijn geteld, de gemeenteraad is weer gevormd en er kunnen nieuwe wethouders aangesteld worden. Nog veel werk aan de winkel, maar dat is nu vooral intern. De burgers worden niet meer lastig gevallen met het zieltjes winnen. Ik heb het van een afstandje bekeken en er soms hartelijk om moeten lachen. Het hield de gemoederen flink bezig.

De voordeurmat lag vol met folders met geweldige kreten, we kwamen overal enthousiastelingen tegen van de verschillende partijen, lazen dagelijks artikelen over hun geweldige acties, konden filmpjes bewonderen, werden overspoeld door Twitterberichtjes en er gingen zelfs mensen langs de deuren om te vertellen dat zij het beste met Aalsmeer voor hebben. Gelukkig heb ik hen niet aan mijn deur gehad, want dat vind ik nogal een inbreuk op je privacy. Dat je mensen in een winkelcentrum tegenkomt en dat ze je aanspreken vind ik nog tot daar aan toe, maar om ze af te moeten wimpelen aan je voordeur gaat me te ver.

Mijn buurman met een nee/nee-sticker heeft zich enorm opgewonden over het feit dat er twee partijen ongevraagd een foldertje in zijn brievenbus hebben gedaan. Eentje was zelfs zo slim om er een envelopje omheen te doen, terwijl wij diezelfde folder aantroffen in onze bus zonder envelop. Brutaal vond hij het en daarin geef ik hem groot gelijk. Die sticker moet wel gerespecteerd worden. Ik moest er eigenlijk wel een beetje om lachen en wilde zelfs folders van andere partijen stiekem in zijn bus stoppen. Toch maar niet gedaan, want hij zou de partijen erop aangesproken hebben. Wel tegen hem gezegd. Hij kon er gelukkig om lachen.

En dan het verhaal Bram Heijstek. Wat een soap en wat een commentaar AalsmeerVandaag over zich heen heeft gekregen. Velen hadden een mening hierover. Ik vond het een sterke en misschien zelfs wel stoere zet om toch een interview te plaatsen. Ze mogen en moeten onafhankelijk schrijven en die jongen kon niet genegeerd worden, omdat hij simpelweg nog een zetel had, verkiesbaar was en vrolijk bij alle debatavonden aanwezig was. En uit het verhaal kwam heel duidelijk naar voren dat het echt niet slim zou zijn om op hem te stemmen. Ik zag het meer als bevestiging van zijn niet functioneren als raadslid en de eventuele HAC-stemmers de ogen te doen openen.

Mateloos heb ik me geërgerd aan de domme reacties op Facebook op dit artikel. Wat kunnen mensen toch ontzettend stomme reacties plaatsen. Waarom verlagen ze zich zo zonder respect naar elkaar toe? Ik vind Facebook een geweldig medium, maar het is een dumpplaats voor iedereen die wilt schelden en tieren. Daar wilde ik nou een reactie over schrijven, maar ik hield me in. Alhoewel, eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik wel een reactie had geplaatst, maar die meteen weer weggehaald heb. Het betrof een kort filmpje van twee jongens met Downsyndroom dat als reactie onder het bericht stond. Waarom nou toch weer? Laag en dom vond ik het en totaal niet relevant. Ik ken degene die het heeft geplaatst, zijn vader is zelfs actief in de Aalsmeerse politiek. Dat was de reden voor mij om mijn reactie te verwijderen. Maar het sloeg echt nergens op, want ik neem aan dat hij het niet als compliment beschouwde om deze bijzondere mensen met Bram te vergelijken. Ik ben er nog teleurgesteld over.

Ik had voor mezelf wel een idee waar ik op wilde gaan stemmen. Al twijfelde ik een heel klein beetje, omdat de stemwijzer mij op een verkeerde been leek te brengen. De ideeën lagen echter best dicht bij elkaar, dus ben ik toch maar trouw gebleven aan mijn gevoel. Dit jaar mocht ook onze net 18-jarige zoon met Downsyndroom gaan stemmen. Helaas was hij ziek, maar hij had mij gemachtigd. Op zijn manier was hij er wel mee bezig. Hij hield de folders in de gaten, op school hadden ze het erover gehad en we hadden hem bijgebracht dat stemmen belangrijk is. Waar hij op zou gaan stemmen was voor hem denk ik en ook voor ons een groot raadsel. Misschien had hij zelfs wel meer vakjes ingekleurd, omdat dat zo leuk staat. Of een naam van een bekende gezocht op de lijst. Nu gaf hij zijn vertrouwen aan zijn moeder. Ik hoop dat ik in het belang van zijn toekomst de juiste keuze heb gemaakt.

Ik wil afsluiten met te zeggen dat ik het enthousiasme en het doorzettingsvermogen van iedereen die campagne heeft gevoerd zeker bewonder. Kou en regen trotserend gingen ze op pad om mensen aan te spreken, folders te verspreiden en acties op touw te zetten. Ik wens hen veel succes en wijsheid toe voor de komende vier jaar. Hou dat enthousiasme en doorzettingsvermogen vast voor jullie dorp en haar inwoners.

Ilse Zethof is communicatieadviseur, tekstschrijfster en één van de oprichters van Aalsmeer Vandaag. Vanuit Brabant door de liefde in Kudelstaart beland en ingeburgerd. Eigen bureau. Sociaal en open type met zwak voor kinderen en gehandicapten. Doet veel vrijwilligerswerk.