Rinus Zuidervaart-reeks (3): Hij doet het niet

De heer A. Einstein verbaasde zich al over collega-onderzoekers die steeds opnieuw hetzelfde doen, hopend op een ander resultaat.

Mijn internetverbinding laat het al een uur afweten. Op het toetsenbord zie ik een miniscuul lampje branden hetgeen doorgaans het signaal is dat er wel een verbinding is. Toch kom ik niet verder dan de melding “er wordt naar een oplossing voor uw probleem gezocht”. Voor zover ik weet heb ik nooit een probleem veroorzaakt, maar Bill Gates is behulpzaam.

De klantenservice van een provider bellen is geen optie. Tijdrovend en het kan aan zoveel dingen liggen. Ik spreek wanhopig de voicemail van een pientere neef in. Ik kijk naar een passsief doelloos scherm.

Er was een tijd dat ik flitste van de ene naar de andere site. Bewegende beelden. Niks was te veel voor mijn trouwe digitale vriend.

Je mist iets pas echt wanneer het niet meer werkt. Een linkerarm bijvoorbeeld die ik nu bijna tien jaar als extra ballast aan mijn romp meedraag. Signalen vanuit het brein gestuurd naar de linkerhelft blokkeren.

Ruim 45 jaar probleemloos. Zonder wind of zonne-energie. Zonder complimentjes. Schrijver Godfried Bomans vatte het kernachtig samen: 'Het wonder is niet dat Lazerus is opgestaan uit de dood. Het wonder is dat hij ooit geleefd heeft.'

De telefoon gaat. Geen neef.

Geen internet.

► Dit is de laatste column in een korte reeks van drie van de hand van Rinus Zuidervaart.

● Eerdere columns: 14 juli, 11 juli, 11 april en 17 januari

Rinus Zuidervaart is volgens eigen zeggen “parttime inwoner van deze fraaie gemeente”. Wekelijks vier dagen cliënt van Dagbesteding Heliomare aan de Zwarteweg. Liep hersenletsel op in 2005, waardoor hij “plotsklaps een beperkte medemens” werd. Heeft na deze grote optater toch draad weer opgepakt. Vermaakt zich onder meer met schrijven, van al dan niet waar gebeurde, kleine belevenissen.