Ondanks woningnood toch getrouwd

Door: Arjen Vos. We schrijven 1963. De beroemdste en koudste Elfstedentocht uit de geschiedenis werd aan het begin van dat jaar verreden maar toen Theo Warmels en Anneke Hendrikse op 3 december met elkaar in het huwelijk traden, waren het ook barre omstandigheden “Mijn trouwjurk heb ik op het laatste moment wijder laten maken zodat er nog een borstrok onder kon. Anders was het veel te koud.”

Het zijn de woorden van Anneke, die precies 60 jaar geleden als bruid door haar bruidegom Theo in Amsterdam werd opgehaald in een grote Amerikaanse slee. “Ik geloof dat het een Impala was,” schiet haar ineens te binnen. Zittend in de koffiekamer van het Amstelveense Zonnehuis die gezien de tijd van het jaar in sinterklaassferen is ingericht, ontvangt het diamanten bruidspaar deze middag burgemeester Gido Oude Kotte. Vanwege de overschrijding van de gemeentegrenzen heeft hij officieel toestemming van zijn Amstelveense ambtgenoot Tjapko Poppens om het bruidspaar met de Aalsmeerse ambtsketen om te mogen bezoeken. Het bruidspaar woont vanwege de gesteldheid van Theo niet meer samen in het Kudelstaartse appartement. Anneke laat zich enkele keren per week met de Regiotaxi of Automaatje van en naar het Zonnehuis vervoeren om tijd met haar man te door te brengen. “En we bellen elkaar elke dag. We hebben allebei een mobieltje.”

Koffieavond
Gravend naar herinneringen, komen er bij allebei legio boven drijven. Verhalen over de begintijd van hun relatie verschijnen deze middag bijna als een zwartwitfilm tegen de al donker wordende decemberhemel. “Theo kwam uit Gramsbergen, ik uit Middelburg en we woonden vanwege ons werk in Amsterdam op kamers. Ik werkte in de mode als assistente van de personeelschef en later bij een organisatiebureau, Theo was elektrotechnicus bij Fokker. We gingen allebei naar de Woestduinkerk en tijdens een koffieavond bij mensen thuis georganiseerd, raakten we aan de praat. Wat me aantrok in Theo was zijn kalmte, hij was een rustig persoon, ik het tegenovergestelde.”

Inwonen niet ideaal
Omdat er volgens Anneke meer kapers op de kust waren, liet ze er geen gras over groeien en was er al snel sprake van verkering. Net als in deze tijd was het vinden van woonruimte een haast hopeloze missie maar dat weerhield het stel er niet van om toch te trouwen. Theo was 29, Anneke 21 toen ze elkaar het jawoord gaven. Ze gingen kortstondig inwonen bij een alleenstaande vrouw in Osdorp, waar ze alleen een kleine slaapkamer hadden. Daarna nog bij iemand in Badhoevedorp maar ook dat bleek niet ideaal. “Ik ben toen bij Fokker gaan klagen dat als ik in de omgeving geen goed huis kon vinden, ik weg zou gaan. Toen konden we in Aalsmeer terecht, een nieuwbouwhuis aan de Mozartlaan.” Anneke herinnert zich het nog goed dat ze gingen kijken en daar de man troffen die er eigenlijk zou gaan wonen. “Hij was al begonnen met behangen maar zei dat hij vanwege de vliegtuigen toch van de woning af zag.”

Na zestien jaar Mozartlaan verhuisde het gezin met inmiddels twee kinderen naar Kudelstaart. Eerst naar de Kamerlingh Onnesweg, later met zijn tweeën overgebleven, naar een appartement in de Korfstraat.

Hun 60-jarig huwelijksjubileum is afgelopen weekend uitgebreid gevierd in het Zonnehuis. Onder meer met een uitgebreid buffet, volgens Theo en Anneke uitmuntend verzorgd door hun zeven kleinkinderen.

(Foto’s Arjen Vos)