In stilte toeleven naar kerst

Zwijgen kan weldadig zijn, stilte is verfrissend en inspirerend. Zeker in deze drukke tijden met de vele apparaten zoals computer, smartphone, laptops, etc. en de steeds aangroeiende rij van informatiekanalen op allerlei gebied om ons heen. 24 Uur zijn we bereikbaar en hoe het voelt om dan eens een stiltebijeenkomst bij te wonen ondervonden journalist en fotograaf van AalsmeerVandaag op een vrijdag begin december.

Het is Karmeliet Wim Ernst (foto hieronder) die sinds enkele jaren regelmatig in zijn woonhuis aan de Zwarteweg de Taizé-bijeenkomsten organiseert. Samen met mede-Karmeliet Henny Post, enkele jaren geleden gestorven, begonnen de twee laatste tot de Orde van de Karmelieten behorende broeders in Aalsmeer destijds in het Karmelietenklooster met deze oecumenische bijeenkomsten.

Celibatair
De oorsprong van deze diensten ligt in Frankrijk, om precies te zijn in het klooster van Taizé. Daar werd in 1940 in de Bourgogne een aanvang gemaakt met de opvang van gevangenen tijdens de laatste wereldoorlog. De broeders van Taizé, een celibataire gemeenschap met inmiddels vestigingen over de gehele wereld, hebben na de oorlog hun klooster opengezet voor veel anderen. Zij ontvangen jaarlijks duizenden jongeren en in de zomer zijn er soms wekelijks 3000 tot 5000 jongeren uit 75 verschillende landen aanwezig. 

Het woord oecumenisch is nog steeds op hen van toepassing en zo troffen we vorige week vrijdagavond een klein, heterogeen gezelschap aan in de sfeervol ingerichte ruimte bij Wim Ernst aan de Zwarteweg waar de Taizé-bijeenkomst plaats vond.

Devotie
Hoewel de oecumenische bijeenkomsten in Taizé en elders voornamelijk jongeren aantrekken ligt de gemiddelde leeftijd deze avond boven de 55 jaar. Oecumenisch is het wel want we treffen er een Doopsgezinde vriend aan, een lid van de Gereformeerde Kerk en een tot de katholieke kerk behorend lid met een bijzondere devotie en belangstelling voor Maria, vrouw van alle volkeren, zo licht hij toe.

De ruimte is sober, smaakvol ingericht. Waxinelichtjes naast een verzameling frisse groene planten en een fraai ikoon. Ernst opent de bijeenkomst en het thema van deze meditatieve Taizé-viering is 'Boven ons zelf uitstijgen.'

Beperkt
De verslaggever en fotograaf van AV die vorig jaar de zestien kerkgenootschappen van Aalsmeer bezochten en daarvan verslag deden, realiseren zich dat deze bijeenkomst wel met een zeer beperkt aantal deelnemers wordt gehouden. Volgens Wim Ernst wisselt het aantal dat de maandelijkse diensten bijwoont nogal, Na een openingslied met de titel 'Als alles duister is' is er na het al genoemde openingswoord van Ernst het aansteken van lichtjes, gevolgd door een meditatief gedicht over het licht dat ruimte geeft en de kilte verdrijft.

Er wordt gezongen. Onder meer Alleluja en psalm 25 en de schriftlezing Marcus 14,32-38 wordt voorgelezen door de Doopsgezinde aanwezige.

Gezamenlijk wordt vervolgens hardop gebeden en een Laudate Dominum gezongen.

Persoonlijke emoties
Tussen de korte gezangen en een eveneens korte schriftlezing door is er gelegenheid voor de aanwezigen om beurtelings hun persoonlijke impressie en gemoedstoestand weer te geven. We verbazen ons over de openheid en het oprecht en openhartig uiten van zeer persoonlijke emoties. Ons past, staande in de kring en elkaars hand vasthoudend, een zwijgende deelname. Onze persoonlijke gedachten en verlangens houden we deze avond binnen…

En dan zijn er de stilten en in die serene omgeving doet dat weldadig aan.

Verkwikkend
Het moet gezegd zijn: diep gelovig, agnost of atheïst, regelmatig zo nu en dan met elkaar in stilte doorbrengen met de eigen gedachten en proberen niet af te dwalen naar triviale dagelijkse zaken, heeft iets verkwikkends. Wij begrijpen het succes van deze regelmatig gehouden bijeenkomsten onder leiding van Wim Ernst. Dat 'Schiphol' zich deze avond rustig houdt is mooi meegenomen.

Met de thuis te overdenken wijze woorden: “Weten is niet genoeg, we moeten het toepassen, Willen is niet genoeg, we moeten het Doen,” stappen we opgewekt en gelouterd de vrieskou in.

Rest nog te vermelden dat een Kudelstaartse gitarist deze avond een bescheiden muzikale bijdrage leverde.

Tekst Leni Paul, foto's Jaap Maars

(advertentie)