Laden Evenementen

« Alle Evenementen

  • Dit evenement is voorbij.

De mens in al zijn hoedanigheden

15 maart 2020 |15:00

De mens in al zijn hoedanigheden is de komende weken het centrale thema bij de nieuwste expositie van KCA in het Oude Raadhuis. Er is kunst te zien van veelzijdige kunstenaars van naam en faam. Zo is er werk te zien van schrijver, schilder en fotograaf Paul Citroen. En wat valt er te zeggen over de foto’s van de markante eigenzinnige Haagse fotograaf Gerard Fieret om maar te zwijgen over de schilderijen van de kunstenaar van het jaar in 2011 Sam Drukker. Daarnaast zijn er foto’s en schilderijen te zien van de hand van Heidi Wallheimer die al eerder exposeerde in het Oude Raadhuis en dan zijn er nog de strakke beelden van architect en beeldhouwer Henk Spreeuwenburg te bekijken. De opening van de expositie is aanstaande zaterdag om 16.00 uur in het Oude Raadhuis en dat in de aanwezigheid van enkele van de deelnemende kunstenaars.

7000 werken
Voor Paul Citroen (1896 -1983) en Gerard Fieret (1924-2009) gaat dat niet meer lukken, maar met hun werk drukken zij een onuitwisbaar stempel. Citroen was tekenaar, schilder, schrijver, fotograaf, leraar en kunsthandelaar. De Nederlands-Duitse kunstenaar was het allemaal. Toen hij in 1983 overleed liet hij zo’n 7000 werken na: portretten van talloze bekende en onbekende Nederlanders, maar ook tekeningen, collages en foto’s. Alleskunner Citroen schilderde niet alleen, maar gaf ook lesgaf aan kunstacademies en inspireerde collega’s. Hij twijfelde echter wel aan zichzelf als schilder zo blijkt uit een notitie; ‘Misschien ben ik als schilder niet geslaagd, omdat ik in wezen meer om mensen geef dan om kunst’. Het werk dat bij deze expositie te zien is zijn foto’s en tekeningen op papier.

Mislukte foto bestaat niet
Gerard Fieret was een geval apart die vond dat mislukte foto’s niet bestaan. Fieret legde op bijna obsessieve wijze alles vast wat op zijn pad kwam: mensen, dieren, straattaferelen en zichzelf – maar vooral veel vrouwen: modellen, studenten, moeders, danseressen en serveersters, of alleen hun lichaamsdelen, zoals borsten, voeten of lange benen. Hoewel hij slechts tien jaar (1965-1975) dagelijks fotografeerde, heeft Gerard Fieret een enorm oeuvre opgebouwd. In Nederland wordt hij gezien als een van de grondleggers van de autonome fotografie.  Het Gemeentemuseum Den Haag heeft in 2010 de nalatenschap van Fieret verworven. Bij de expositie in het Oude Raadhuis zijn natuurlijk foto’s en ook wat tekeningen te zien.

Schoonheid en verval samen
En dan de doeken van de figuratieve ras schilder Sam Drukker. Volgens de schilder zit de volmaakte schoonheid van de mens juist in alle onvolmaaktheden. Hij deinst er dan ook niet voor terug om zijn modellen af te beelden met grijze haren, rimpels en andere eerlijke karaktertrekken. Schoonheid en verval ondersteunen elkaar in zijn werk. De mensfiguren in de schilderijen van Drukker (1957) hebben stuk voor stuk een unieke persoonlijkheid. Hij is afgestudeerd aan Academie Minerva, waar hij onder andere les kreeg van Matthijs Röling. Na zijn opleiding heeft hij een heel eigen stijl ontwikkeld: expressief, vaak met brede verfstreken en eigenzinnige technieken. Drukker is zo een leidend figuur in de portretkunst van het Hedendaags Realisme geworden de afgelopen jaren. Drukker laat zich onder meer inspireren door de negentiende-eeuwse Isaac Israëls, die ook werkte met een karakteristieke brede penseelstreek.

 

Rugzijde
En dan de fotograaf en schilder Heidi Wallheimer uit Amstelveen, de enige vrouw in het gezelschap. Zij exposeert met een aantal schilderijen en een tweetal grote zwart wit foto’s. De foto’s in de Grote Zaal tonen de naakte rug van een jonge vrouw waaruit een ingetogen kracht spreekt die tegelijkertijd heel kwetsbaar is. Er hangt een verstilling in de foto die veelzeggend is. De schilderijen in de Tuinzaal tonen het gevecht van een jonge man die probeert zijn overhemd aan te trekken. Ook hier is het beeld gemaakt met zicht op de rugzijde en is de toon tegelijkertijd, ondanks de expressiviteit en de energie die het doek uitstraalt, ingetogen. Dat komt mede door de toon en het kleurgebruik. Tegelijkertijd schept de maker een zekere afstand door mensen met de rug naar de kijker toe af te beelden.

Nadruk op vorm
Tot slot de beelden van architect en autodidact beeldhouwer Henk Spreeuwenberg (1947). In de architectuur is zijn stijl abstract, in de beeldhouwkunst is dat figuratief. Dit laat hij in zijn beelden zien door strak gestileerde lichamen te combineren met één of meerdere afsnijdingen. Zijn beelden tonen een spanning tussen het organische en het geometrische. Daarbij kiest hij er steevast voor om beelden zonder kop te maken. Dat leidt alleen maar af van de lijnen die hij wil tonen. De afwerking van het brons is altijd glad en strak met een egaal gepatineerde huid. Door deze afwerking komt de nadruk te liggen op de vorm, het architecturale aspect van zijn beelden. In de loop van de tijd zijn de vrouwenfiguren steeds realistischer geworden en maakt hij sinds begin deze eeuw hij ook mannentorsen

De expositie loopt tot 15 maart en is elke donderdag tot en met zondag van 14.00 uur tot 17.00 uur te bezoeken.

Gegevens

Datum:
15 maart 2020
Tijd:
15:00